«Πιστεύω πως πρέπει ν' αφομοιώνουμε ό,τι καλύτερο υπάρχει παγκόσμια στη μουσική, για να εκφράσουμε τις ιδέες μας. Οχι μεταφυσικά, αλλά πάντα δίπλα στο λαό», έλεγε ο Αλέκος Ξένος, ο εξαίρετος, μαχόμενος μουσουργός, που «έφυγε» σαν σήμερα πριν δεκαέξι χρόνια (1/9/95), αφήνοντας πίσω του πλούσιο καλλιτεχνικό έργο, εμπνευσμένο από τους αγώνες του λαού μας. Εργο σφραγισμένο από συνθέσεις αφιερωμένες στο Επος της Αντίστασης, όπως η «Συμφωνία της Αντίστασης» (βραβεύτηκε στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στο Βουκουρέστι, 1952), Οι ύμνοι της ΠΕΕΑ, της Αλληλεγγύης, της ΕΠΟΝ, το «Τραγούδι του Αρη», το «Εμπρός» σε ποίηση Κ. Παλαμά, ενώ έργο του ήταν και οι φιλαρμονικές του ΕΛΑΣ. Υπηρετώντας με συνέπεια...