Η λογοτεχνία, όπως γενικότερα η τέχνη, σύμφωνα με τη μαρξιστική θεωρία, αποτελεί μια μορφή κοινωνικής συνείδησης, έναν ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο ο δημιουργός και γενικότερα ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται, κατανοεί, αφομοιώνει τον κόσμο που μας περιβάλλει. Για να φτάσει όμως σ' αυτή την αφομοίωση της πραγματικότητας, ο λογοτέχνης έχει προηγουμένως εργαστεί και μάλιστα πολλές κοπιαστικές ώρες (...). Αρα η λογοτεχνία είναι πρώτα - πρώτα μια ιδιαίτερη μορφή εργασίας, όπως η πρακτική - τεχνική ή τεχνολογική και η επιστημονική εργασία. Η διαφορά της είναι ότι ενώ αξιοποιεί στοιχεία των δύο άλλων τρόπων, τη γνώση, τη σκέψη, την παρατήρηση, συμπεριλαμβάνει και κάποια άλλα, που δεν τα απαιτούν ή τα...