Φτώχεια, ψέματα και εξαθλίωση. Αυτό είναι το τρίπτυχο (και) αυτής της ζοφερής χρονιάς. Της δέκατης στη σειρά, στη διάρκεια της οποίας όχι μόνο πληρώνουμε τα σπασμένα των απανωτών κρίσεων, όχι μόνο η φτωχοποίηση είναι όλη δική μας, όχι μόνο διαλυθήκαμε από μνημόνια και εκατοντάδες νόμους όλους εναντίον μας, αλλά χρεωνόμαστε και αυτό που - ανερυθρίαστα - αποκαλούν «ανάκαμψη», λες και δεν καταλαβαίνουμε πως στην πράξη σημαίνει, θυσιάζονται οι πολλοί για να κερδίζουν οι λίγοι και ισχυροί. Η μέγγενη της πραγματικότητας σφίγγει κάθε μέρα και πιο πολύ και η χώρα, για την οποία ο πρωθυπουργός κομπάζει ότι... ηγείται της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, δεν είναι παρά μια χώρα σε μηχανική υποστήριξη!...