Ο Μητροπάνος τραγουδούσε και κεντράριζε κατευθείαν στο κύτταρο. Με τον ήχο και την ψυχή της φωνής του πορευτήκαμε σε αγάπες, παραπατήσαμε σε τραύματα, χορέψαμε σε γλέντια και γίναμε κομμάτια σε χαλασμούς. Ηταν δικός μας από την πρώτη στιγμή. Οι γονείς μας είχαν τον Καζαντζίδη, οι γονείς τους τη Βέμπο κι εμείς τον Μητροπάνο. Γεννήθηκε σαν σήμερα στα Τρίκαλα και σε λίγες μέρες, στις 17 Απρίλη, συμπληρώνονται δέκα χρόνια που «έφυγε». Επειδή κάθε φορά που βρισκόμασταν, γελούσαμε μέχρι δακρύων, δε σταματάω να τον σκέφτομαι πάντα, μ' ένα πλατύ χαμόγελο. Στις τόσες εκπομπές που κάναμε μαζί, διασκεδάζαμε πραγματικά, του έφερνα τους παιδικούς του φίλους, τραγουδούσε όσα και όποια τραγούδια ήθελε...