Καθημερινά διαβαίνουν τα μονοπάτια της προσωρινής δουλιάς, του ταμείου ανεργίας, της αίθουσας αναμονής. Ξέρουν για το χρόνο και πως περνά με διαφορετικές ταχύτητες, για την ντροπή και την ευπρέπεια, ξέρουν για την απόγνωση, τον πόνο και τη σιωπή, γνωρίζουν την αξία της χαράς, γιατί ξέρουν ότι είναι σπάνια, ένα κομματάκι λιακάδας μέσα στο χειμώνα. Ξέρουμε τις λεπτομέρειες της καθημερινής τους επιβίωσης, το πείσμα τους, το κουράγιο κάθε μέρα, κάθε μήνα, την αντοχή τους. Ενσαρκώνουν πάνω απ' όλα την ελπίδα. Αυτή είναι η δική τους ιστορία. Η ιστορία μιας ομάδας ανέργων αντρών. Κέρινοι στρατιώτες μιας παγκόσμιας οικονομίας που αναζητά το γρήγορο αποτέλεσμα και δε νοιάζεται γι' αυτούς που δε...