Κάτι παράξενες συμπτώσεις: 3 του Απρίλη ήτανε, όταν ο προηγούμενος Γιώργος Παπανδρέου μέσα στην τότε Βουλή, αυτήν του 1957, εξηγούσε γιατί η νομιμοποίηση του ΚΚΕ ισοδυναμεί με αντεθνική πράξη! Προχτές, πάλι 3 του Απρίλη, οι επίγονοί του, επικαλούμενοι κι αυτοί το εθνικό συμφέρον, υπέγραψαν μια σύμβαση που γονατίζει ακόμα περισσότερο την εργατική τάξη. Και βγήκαν, μάλιστα, πρώτοι αυτοί να πανηγυρίσουν, γιατί με την υπογραφή τους συμβάλλουν στον εθνικό στόχο της «ανταγωνιστικότητας». Στη συνέχεια, χτες, το ξέσπασμα του Πολυζωγόπουλου ενάντια στα ταξικά συνδικάτα, δεν ήταν παρά η μόνη προβιά που μπορούσε να φορέσει για να δικαιολογήσει το ρόλο του: Ενός αυθεντικού εκφραστή των συμφερόντων του...