Δεν είναι ο σεβασμός απέναντι στο έργο και στο όνομα του Αλέν Ρενέ, που σε κάνει να ευχαριστηθείς την ταινία. Και αυτά, βέβαια, μετράνε! Ευχαριστιέσαι την ταινία για τον άψογο αφαιρετικό και ποιητικό κινηματογραφικό λόγο της! Σου φέρνει στο νου το περιστέρι της μονοκονδυλιάς του Πικάσο. Τόσο απλή και τόσο όμορφη είναι και η ταινία του Ρενέ! Χρειάστηκε και αυτός να φτάσει στα 84 για να «μάθει» να κινηματογραφεί σαν παιδί! Μόνο με μια «γραμμή» και σε μεταφέρει στο όνειρο. Στην απέραντη τρυφερότητα. Στην τέλεια κινηματογραφική ομορφιά. Ο φακός του μεγάλου Γάλλου δημιουργού δε δείχνει καθόλου κουρασμένος, παρά τα 84 χρόνια του. Ο Ρενέ, με νεανική «ανεμελιά», μετατρέπει τα νεκρά ντεκόρ, σε...