«...Κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες». Αυτός ο στίχος του Μανόλη Αναγνωστάκη, μελοποιημένος από τον Μίκη Θεοδωράκη, έδωσε τον τίτλο στο τριπλό αφιέρωμα των ποιητών Μανόλη Αναγνωστάκη, Γιάννη Θεοδωράκη και Τάσο Λειβαδίτη, που παρουσίασαν στη Λαϊκή Σκηνή οι Γιάννης Μπέζος, Γιάννης Μεράντζας και Ηρώ Μπέζου.

Και μπορεί, όπως είπαν οι καλλιτέχνες για την εκδήλωση ότι «συναυλία δεν την λες...», ωστόσο εξελίχθηκε σε κάτι ξεχωριστό, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του κοινού που κατέκλυσε το χώρο της Λαϊκής Σκηνής, χειροκροτώντας θερμά τους καλλιτέχνες αλλά και κάθε τραγούδι που ακούστηκε. Μια παράσταση - αφιέρωμα σε τρεις αθόρυβους, σπουδαίους δημιουργούς, ένα πρόγραμμα πλημμυρισμένο από σπουδαία τραγούδια, φορτισμένα με μνήμες και συναίσθημα. Στον Τάσο Λειβαδίτη, τον ποιητή που γεννημένος στη φτωχογειτονιά της Αθήνας το Μεταξουργείο, ζυμώθηκε με τη ζωή των απλών ανθρώπων του μόχθου. Στον Μανόλη Αναγνωστάκη, έναν από τους σημαντικότερους ποιητές της μεταπολεμικής γενιάς, που φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Στον Γιάννη Θεοδωράκη, τον στιχουργό σπουδαίων έργων που σημάδεψαν μια ολόκληρη γενιά και ερμηνεύτηκαν από μεγάλους Ελληνες αλλά και ξένους τραγουδιστές, τον στιχουργό της «Ομορφης Πόλης», του έργου «Λιποτάκτες» και άλλων τραγουδιών μελοποιημένων από τον αδελφό του, Μίκη Θεοδωράκη.

Στο ξεκίνημα της εκδήλωσης, ο Γιάννης Μπέζος ανέφερε πως είναι ιδιαίτερη η χαρά του για την ευκαιρία που δίνεται μέσω της εκδήλωσης να επανέλθουν στο σήμερα τα λόγια αυτών των τριών σπουδαίων ανθρώπων που έζησαν σε μια ζοφερή περίοδο, έχοντας δυο βασικά στοιχεία, την ευαισθησία και τη σεμνότητα, συναισθήματα που, όπως ανέφερε, λείπουν αρκετά σήμερα.

Στο περιθώριο της συναυλίας τον ηθοποιό συνάντησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, χαρίζοντάς του το Λεύκωμα για τα 100χρονα του Κόμματος.