Την ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ για την κατάργηση του υποχρεωτικού χαρακτηρισμού ως αυτόφωρων των εγκλημάτων που τελούνται διά του Τύπου κατέθεσε, χτες, στη Βουλή ο βουλευτής του Κόμματος Σταύρος Τάσσος. Η θέση του Κόμματος παρουσιάστηκε στη διάρκεια συνεδρίασης της Ολομέλειας επί νομοσχεδίου του υπουργείου Εξωτερικών, με αφορμή σχετική τροπολογία που έφερε το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ στο εν λόγω νομοσχέδιο.

Με την τροπολογία το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ ζήτησε την τροποποίηση του άρθρου 242 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την κατάργηση αυτού του τύπου εγκλημάτων.

Κατά την τοποθέτησή του ο Στ. Τάσσος, ως ειδικός αγορητής στο νομοσχέδιο, σημείωσε ότι το ΚΚΕ τοποθετείται θετικά ως προς την τροπολογία, γιατί είναι ένα βήμα, τονίζοντας ωστόσο ότι η θέση του ΚΚΕ είναι ότι πρέπει να καταργηθεί ο υποχρεωτικός χαρακτηρισμός ως αυτόφωρων των εγκλημάτων που τελούνται διά του Τύπου, με την πλήρη κατάργηση (και όχι τροποποίηση) της ισχύουσας σχετικής διάταξης του άρθρου 242 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

Και αυτό όχι μόνο λόγω της ανάγκης αντιστοίχισης του κοινού νόμου (του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας στη συγκεκριμένη περίπτωση) με το Σύνταγμα, από το οποίο έχει ήδη με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 απαλειφθεί αλλά και για την προστασία των δημοσιογράφων (οι οποίοι υπόκεινται τις συνέπειες της εφαρμογής του, με συλλήψεις κ.λπ.) και οι οποίοι βεβαίως είναι πασίγνωστο ότι βρίσκονται σε σχέση εξαρτημένης εργασίας με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, που είναι αυτοί που καθορίζουν την πολιτική γραμμή του Μέσου Ενημέρωσης στο οποίο εργάζονται, όπως συχνά και τον πρακτικό τρόπο υλοποίησης αυτής της γραμμής (με στοχοποίηση πολιτικών προσώπων κ.λπ.).

Η τροπολογία απορρίφθηκε από την κυβέρνηση, ενώ ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γ. Κατρούγκαλος, έκανε λόγο για «σκοπιμότητες» και «πολιτική υποκρισία» από το ΠΑΣΟΚ για την κατάθεση της τροπολογίας «αυτή την περίοδο σε άσχετο νομοσχέδιο», συμπληρώνοντας ότι «στην επικείμενη αναθεώρηση θα το αντιμετωπίσουμε». Η ΝΔ δεν πήρε ξεκάθαρη θέση, το Ποτάμι τάχθηκε υπέρ, ενώ από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή αναφέρθηκε (Γ. Σαχινίδης) ότι «δεν μπορεί κάποιοι δημοσιογράφοι που προέρχονται από συγκεκριμένα κόμματα να λοιδορούν και να μην έχουν συνέπειες».