Ολοένα και περισσότερα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για τις επιχειρηματικές ευκαιρίες που προσφέρει πλέον το κέντρο της Αθήνας, για τις ανακαινίσεις ξενοδοχείων, που ανεβάζουν την τουριστική αξία της περιοχής, για την άνθιση του «Airbnb», που απογειώνει τη ζήτηση «ξεχασμένων» ακινήτων και εκτοξεύει τις τιμές των ενοικίων στα «συμβατικά» σπίτια, για συγκροτήματα πολυτελών κατοικιών, για αναπλάσεις ολόκληρων περιοχών περιμετρικά της Ομόνοιας. Μάλιστα, όπως γράφεται, οι τιμές των ακινήτων στο κέντρο είναι μειωμένες κατά 44% σε σύγκριση με το 2009, γεγονός που καθιστά το «real estate» πραγματική επενδυτική ευκαιρία για συσσωρευμένα κεφάλαια. Προς αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιούν και οι τράπεζες τη διαδικασία απαλλαγής τους από τα «κόκκινα» δάνεια, είτε πουλώντας σε μεγάλα funds σωρηδόν στεγαστικά δάνεια, που αργά ή γρήγορα θα καταλήξουν σε πλειστηριασμούς, είτε πλειστηριάζοντας οι ίδιες για λογαριασμό τους ακίνητα στο κέντρο, που αξιοποιούν στη συνέχεια για επινοικίαση ή πώληση σε μεγάλες εταιρείες του «real estate». Αυτός ο επιχειρηματικός οργασμός γίνεται πιο αποδοτικός για το κεφάλαιο στο έδαφος της υποβάθμισης που έζησε το κέντρο της Αθήνας τα προηγούμενα χρόνια, που σε συνδυασμό με την καπιταλιστική κρίση απαξίωσε κυριολεκτικά τις τιμές των ακινήτων, μετατρέποντάς τα τώρα σε μεγάλες «επενδυτικές ευκαιρίες». Οσο για τις «ασχήμιες» που χαλάνε τη μόστρα της ανάπτυξης και των επενδύσεων, όπως οι πιάτσες των ναρκωτικών, η κυβέρνηση και η Τοπική Διοίκηση έχουν έτοιμη τη λύση: Μεταφορά της διακίνησης στο απόκεντρο και χώροι «ελεγχόμενης χρήσης» για τους ναρκομανείς, στη λογική της διαχείρισης των συνεπειών. Για να κουκουλώνεται δηλαδή το πρόβλημα και όχι βέβαια για να αντιμετωπιστεί ριζικά.