«Καταλάβατε ότι συμφωνώ μαζί σας και λέω ότι το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μετέρχεται τέτοιων πρακτικών. Το ΠΑΜΕ, που αντιστοιχείται με το Κομμουνιστικό Κόμμα, αυτό το κάνει κατ' επάγγελμα, νομίζει ότι είναι ο εργολάβος των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος. Ε, δεν είναι. Και να σας πω κάτι; Κατά τη γνώμη μας βάζει στίγμα σε όλο το συνδικαλιστικό κίνημα γιατί δεν θέλουμε να καταστρέψουμε την εγχώρια παραγωγή, δεν θέλουμε να καταστρέψουμε τον τουρισμό μας. Θέλουμε απλά να εγγράψουμε και εμείς και στο δημόσιο διάλογο και στη δημόσια προσπάθεια να μην γίνουν αποδεκτές κάποιες εξόχως επιβαρυντικές για τους εργαζόμενους πολιτικές, να εγγράψουμε τη δική μας άποψη».

Χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη συνέντευξη του «κυρίου 8.000 ευρώ», προέδρου της ΓΣΕΕ, Γιάννη Παναγόπουλου, στις 27 Απρίλη 2010, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Λίγες μέρες πριν από την Πρωτομαγιάτικη απεργία και λίγες μέρες μετά τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις οποίες πρωτοστάτησε το ΠΑΜΕ, στο λιμάνι και σε άλλους τόπους δουλειάς, και ενώ οι ναυτεργάτες απήργησαν κόντρα στις δικαστικές απαγορεύσεις.

Σε τι συμφωνούσε ο... εκπρόσωπος των εργαζομένων με τον Αρη Πορτοσάλτε που του έπαιρνε τη συνέντευξη στο συγκρότημα του εφοπλιστή Αλαφούζου; Στο ότι οι κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ - η συμβολή δηλαδή στην περιφρούρηση μιας δίκαιης απεργίας - ξεπερνούν τα όρια της νομιμότητας. Αναπαρήγαγε την άθλια προπαγάνδα ότι οι εργατικοί αγώνες «καταστρέφουν την παραγωγή και τον τουρισμό», σε μια δύσκολη ώρα για το κεφάλαιο (καπιταλιστική κρίση) και άρα πρέπει να σταματήσουν. Ομολογούσε ότι στόχος των εργατοπατέρων διαχρονικά δεν είναι άλλος από το να καταστήσει τους εργαζόμενους μαριονέτες στα σχέδια κυβερνήσεων - κεφαλαίου, αφού, όπως λέει, αυτό που επιδιώκουν δεν είναι η πάλη για τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά... «να εγγράψουν» δυο - τρεις διαχειριστικές προτάσεις στο «διάλογο», για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι.

Ο ίδιος, τα τελευταία δύο χρόνια, στη φάση δηλαδή της καπιταλιστικής ανάκαμψης πλέον, διαλάλησε ότι «η απεργία έφαγε τα ψωμιά της», αναρωτήθηκε «ποιος εργοδότης θα δώσει 751 ευρώ;» και στην ερώτηση που ο ίδιος έθεσε για το «πότε μια καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά» απαντά μιλώντας για την «αυτονόητη υπεράσπιση του κοινωνικού διαλόγου»...

Μαζί με τον εργοδότη Καραγεωργόπουλο, εκπρόσωπο Τύπου της ΓΣΕΕ, τον Κιουτσούκη, επικεφαλής της ΔΑΚΕ, τον Βασιλόπουλο, επικεφαλής των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με μια ουρά από νόθους και εργοδότες, αποτελούν σύμβολα του εργατοπατερισμού που ρόλο έχει την πλήρη μετατροπή του συνδικαλιστικού κινήματος σε πειθήνιο όργανο και υπηρέτη του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.

Αύριο η εργατική τάξη τιμά για μια ακόμα χρονιά τους νεκρούς της, τους ηρωικούς αγώνες της ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οχι με «πεθαμένες» φιέστες και τα γνωστά θλιβερά σκορποχώρια που στήνουν οι εργατοπατέρες, αλλά με ζωντανές, μαζικές και μαχητικές συγκεντρώσεις που βάζουν στο επίκεντρο την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος με στόχο την ανατροπή του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Και προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω είναι να δυναμώσει η πάλη για να πεταχθεί έξω από τα συνδικάτα αυτή η ξεδιάντροπη συνδικαλιστική μαφία!