«Συνταγματικός» κρίνεται τελικά και με τη «βούλα» του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), ύστερα από τη δημοσιοποίηση της απόφασης, άλλος ένας εμβληματικός μνημονιακός νόμος που υλοποιήθηκε από προηγούμενες κυβερνήσεις και διατηρήθηκε στο ακέραιο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η ολοσχερής κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων.

Συγκεκριμένα, η Ολομέλεια του ΣτΕ κατά πλειοψηφία έκρινε «συνταγματικές» τις περικοπές των Δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος θερινής άδειας (13ος και 14ος μισθός) των εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων, υπαλλήλων ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ κ.λπ. Η απόφαση αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια άλλη απόφαση του ΣτΕ, που έκρινε «συνταγματικό» και «νόμιμο» το πετσόκομμα της λίστας Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, και έρχεται να επιβεβαιώσει ξανά ότι όλο το αντεργατικό μνημονιακό οπλοστάσιο διατηρείται άθικτο και στη... «μεταμνημονιακή» περίοδο, ακριβώς γιατί αυτό απαιτούν η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Ετσι η Ολομέλεια του ΣτΕ έλαβε τη νέα αρνητική απόφαση κατά πλειοψηφία, αναστρέφοντας και τις περσινές αποφάσεις της επταμελούς σύνθεσης του ΣΤ' Τμήματος του ΣτΕ, που είχαν κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές των τριών επιδομάτων - Δώρων, που έγιναν με το νόμο 4093/2012.

Σύμφωνα με το «σκεπτικό» της απόφασης, η κατάργηση των επιδομάτων «τεκμηριώνεται επαρκώς» και πως «κατά τη λήψη του επίμαχου μέτρου, ο νομοθέτης είχε πλήρη επίγνωση όχι μόνο του εν γένει επιπέδου διαβίωσης του πληθυσμού της χώρας, αλλά και ειδικά του επιπέδου διαβίωσης των δημοσίων υπαλλήλων, όπως προκύπτει:

α) από τα δημοσιευμένα και διαθέσιμα στις υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για το όριο κινδύνου φτώχειας ανά άτομο μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (6.591 ευρώ) και το μέσο ετήσιο ισοδύναμο ατομικό εισόδημα (12.637,08 ευρώ) κατά το έτος 2011,

β) από το νέο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων που θεσπίστηκε, ο βασικός μισθός των δημοσίων υπαλλήλων κυμαίνεται μεταξύ 780 (ΥΕ με βαθμό ΣΤ) και 1.092 ευρώ (ΠΕ με βαθμό ΣΤ) και γ) από τη θέσπιση νέου κατώτατου βασικού μισθού και ημερομισθίου με τον ίδιο ν. 4093/2012 (586,08 ευρώ και 26,18 ευρώ, αντίστοιχα)».

Ετσι, καταλήγει το ΣτΕ, «οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, ακόμη και μετά την κατάργηση των επίμαχων επιδομάτων, εξασφάλιζαν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, τόσο σε σχέση με όσους διαβιούσαν στα όρια της φτώχειας όσο και με όσους απασχολούνταν στον ιδιωτικό τομέα με τον κατώτατο βασικό μισθό και ημερομίσθιο», επιβεβαιώνοντας ότι οι κατώτεροι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα γίνονται μοχλός πίεσης στα χέρια του αστικού κράτους για τη συνολική συμπίεση των μισθών.

Επιβεβαιώνεται στην πραγματικότητα ότι η ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των εργαζομένων από την επίθεση της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι ζήτημα που θα κριθεί στους δρόμους, στην ενίσχυση της πάλης απέναντι στην πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, απέναντι στην απατηλή λογική του «μικρότερου κακού» και της «αναποτελεσματικότητας των αγώνων».