Βγαίνουμε από τη μάχη των πολλαπλών εκλογών που διεξήχθησαν τους προηγούμενους μήνες. Αυτήν τη μάχη που τη δώσαμε στο πλευρό του Κόμματός μας, είχαμε τη δική μας συμβολή στο να φτάσουν πλατιά στη νεολαία τα συνθήματα, τα επιχειρήματα, τα κριτήρια ψήφου που έθετε το ΚΚΕ. Αντιπαρατεθήκαμε με την κυρίαρχη ιδεολογία, με τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων που καλλιεργήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στη νεολαία, με την αντίληψη που καλλιεργούν τα κόμματα του συστήματος, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, αλλά και το ΜέΡΑ25, η Ελληνική Λύση, για προσμονή καλύτερων ημερών από την ανάπτυξη των κερδών των καπιταλιστών, από τις επενδύσεις τους. Σε αυτήν τη μάχη συσπειρώσαμε χιλιάδες νέους και νέες, που προσπερνώντας τα παραπάνω διλήμματα και ιδεολογήματα, ψήφισαν το Κόμμα. Αλλά και με αρκετούς ακόμα που δεν έκαναν αυτό το βήμα, παρ' όλα αυτά είναι νέοι που συμπορευόμαστε στα σωματεία, στο φοιτητικό και στο μαθητικό κίνημα, που έχουν στημένο αυτί στις θέσεις και τις προτάσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που έχουν σε εκτίμηση τα μέλη της ΚΝΕ για τη μαχητική, πρωτοπόρα και ανυποχώρητη δράση τους.

Αυτό είναι απαραίτητο στοιχείο, γιατί πρέπει να αναδείξουμε με ικανότητα και διεισδυτικότητα ότι δεν έχει τίποτα να προσμένει από τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ και από την «επιστροφή στην κανονικότητα», την προσμονή από την καπιταλιστική ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Η «κανονικότητα» αφορά τους εκμεταλλευτές και τα κέρδη τους και όχι τη νεολαία που θα ζει χειρότερα από ό,τι οι προηγούμενες γενιές, η όποια ανάπτυξη θα είναι αναιμική - ενώ ήδη υπάρχουν σημαντικές ανησυχίες στα επιτελεία του κεφαλαίου για νέο κύκλο κρίσης σε ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες (ΗΠΑ, Γερμανία) - και θα είναι στηριγμένη στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και στο πετσόκομμα των δικαιωμάτων μας. Ακόμα και οι επενδύσεις που θα γίνονται μπορεί να διαμορφώνουν νέες δουλειές (πολλές θα είναι και προσωρινές, ειδικά όσες αφορούν τις Κατασκευές) και με τα εργασιακά δικαιώματα πετσοκομμένα, όπως έχουν διαμορφωθεί από την υλοποίηση των τριών μνημονίων και των μέτρων που έπονται.

Σε αυτούς τους στόχους του κεφαλαίου, η ΝΔ έχει μπει δυναμικά στην υλοποίησή τους, προχωρώντας πάνω στο έδαφος που της έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, με ψήφιση μέτρων μέσα στο καλοκαίρι (κατάργηση του ασύλου, «επιτελικό κράτος»), ενώ ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης στοχεύοντας το συνδικαλιστικό κίνημα. Ταυτόχρονα, αναβαθμίζει τις ιμπεριαλιστικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, προωθώντας τη διεύρυνση της συμφωνίας για τις βάσεις με επίκεντρο τη Σούδα, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Αυτή η αναβάθμιση είναι επικίνδυνη, εμπλέκει όλο και βαθύτερα τη χώρα μας, το μέλλον του λαού και της νεολαίας μέσα στο κουβάρι των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΕΕ και Ρωσία - Κίνα, που είναι σφοδροί και κλιμακώνονται με επίκεντρο τον έλεγχο των εμπορικών, των ενεργειακών δρόμων και πηγών, του γεωστρατηγικού συσχετισμού στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.

Και σε όλα αυτά που η ΝΔ συνεχίζει και κλιμακώνει με την πολιτική της, δεν μπορεί να δώσει απάντηση ο ΣΥΡΙΖΑ, που κινήθηκε στις ίδιες ράγες, υλοποίησε τους ίδιους στόχους. Θα «κάνει σαματά» για πλευρές της πολιτικής της ΝΔ όπως η καταστολή, που βέβαια και αυτός έχει λερωμένη τη φωλιά του όταν περιόριζε το δικαίωμα στην απεργία, κατέστειλε κινητοποιήσεις εργατών, συνταξιούχων, φοιτητικών συλλόγων (όπως στην αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση στο άγαλμα Τρούμαν). Αλλά θα αφήνει στο απυρόβλητο την πολιτική που προστατεύει η καταστολή, τη στρατηγική του κεφαλαίου που προωθεί η ΝΔ, αυτή που υλοποίησε και ο ίδιος ως κυβέρνηση.

Με αυτή την έννοια, το Φεστιβάλ πάντα είχε και έχει τον χαρακτήρα του πρώτου αγωνιστικού ραντεβού για τη νεολαία, μπροστά στην έναρξη της σχολικής και της ακαδημαϊκής χρονιάς και την επίθεση που θα ενταθεί από την κυβέρνηση της ΝΔ. Μπορεί να αποτελέσει την αρχή ώστε να διαμορφωθούν στη συνέχεια εστίες αγώνα, μέτωπα πάλης και διεκδίκησης μέσα στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στα σχολεία, στις σχολές κατάρτισης, να ενισχυθούν οι προσπάθειες για το δυνάμωμα της αντικαπιταλιστικής γραμμής μέσα στο κίνημα.

Απαραίτητο στοιχείο για να δυναμώσει η προοπτική της διεξόδου - η ίδια η καρδιά του Φεστιβάλ μας κάθε χρόνο - είναι το δυνάμωμα της ιδεολογικής και πολιτικής δουλειάς. Απέναντι στα αδιέξοδα της καπιταλιστικής κοινωνίας που σαπίζει, που εντείνει την εκμετάλλευση για να μεγαλώνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που βάζει εμπόδια στο δικαίωμα στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό και στα όνειρα της νέας γενιάς για καλύτερη ζωή, που καταστρέφει το περιβάλλον με ανυπολόγιστες συνέπειες, που καταστέλλει και φακελώνει (σύγχρονα και ηλεκτρονικά με τα προσωπικά δεδομένα), υπάρχει απάντηση! Είναι ο σοσιαλισμός, η κοινωνία με την εργατική τάξη να έχει στα χέρια της τα σύγχρονα μέσα παραγωγής και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και υποδομές και να σχεδιάζει την κάλυψη των αναγκών του λαού και της νεολαίας. Που εγκαθιδρύει την εργατική εξουσία, που είναι η ολόπλευρη δημοκρατία με τη συμμετοχή της εργατικής τάξης στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας. Γι' αυτό μπορεί να βελτιώσει αλματωδώς τους όρους ζωής του λαού και της νεολαίας, γιατί καταργεί την εκμετάλλευση, γιατί σχεδιάζει έτσι ώστε να έχουν όλοι εργασία με δικαιώματα και ελεύθερο χρόνο, στην Υγεία, στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στην ψυχαγωγία, στις διακοπές. Γι' αυτό μπορεί να οργανώσει έργα προστασίας και βελτίωσης της ζωής (αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά, αντισεισμικά), καθώς δεν τα θεωρεί «κοστοβόρα» σε σχέση με το όφελός τους... Γι' αυτό μπορεί να προστατέψει σχεδιασμένα το περιβάλλον που σήμερα είναι βορά των ανταγωνισμών μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων και ομίλων.

Δυναμώνοντας τα παραπάνω οράματα στη νεολαία, μπορούμε να δυναμώσουμε την ελπίδα, να αποκτήσουν εμπιστοσύνη περισσότεροι νέοι στη δύναμη του συλλογικού και οργανωμένου αγώνα, να μεγαλώσει το «στρατόπεδο» της αμφισβήτησης του καπιταλιστικού συστήματος, της πάλης για την ανατροπή του. Οι εκμεταλλευτές, τα κόμματα και τα επιτελεία τους ξέρουν ότι η νίκη τους είναι προσωρινή. Γνωρίζουν ότι θα υπάρχει πάντα η απειλή της εξουσίας τους από τους εκμεταλλευόμενους. Γνωρίζουν ότι δεν έχουν ξεμπερδέψει με το επαναστατικό και κομμουνιστικό κίνημα. Γνωρίζουν ότι ο συσχετισμός μπορεί να αλλάξει, αλλιώς δεν θα ασχολούνταν με επιστημονική μέθοδο με τη συκοφάντηση και τη διαστρέβλωση του σοσιαλισμού. Δεν θα σπαταλούσαν πόρους, χρόνο, μελάνι, φιλμ, έρευνες κ.ά. για τηλεοπτικές σειρές όπως το «Τσερνόμπιλ» και για επετείους όπως η 23η Αυγούστου με θέμα την ανιστόρητη και προκλητική ταύτιση φασισμού - κομμουνισμού ενάντια στους «ολοκληρωτισμούς» κ.λπ.

Εχουν δίκιο να παίρνουν τα μέτρα τους, γιατί απέναντι στη γερασμένη κοινωνία τους, ο σοσιαλισμός είναι το καινοτόμο, το νέο, το προοδευτικό. Και με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, με το ΚΚΕ και με την ΚΝΕ, «με τους αγώνες, τα όνειρα, τη δύναμή μας... "θα χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα...", τον Σοσιαλισμό».