«Ενα εργαλείο εφαρμογής της ταξικής πολιτικής, ανεξάρτητα αν το κρατάς από το δεξί ή από το αριστερό χέρι», χαρακτήρισε τους κρατικούς προϋπολογισμούς στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, όπου συζητιούνται με μορφή νομοσχεδίου ο απολογισμός και ο ισολογισμός του κρατικού προϋπολογισμού του 2017.

Ο υφυπουργός Οικονομικών, Θ. Σκυλακάκης, έκανε λόγο όσον αφορά τη διαχείριση του ΣΥΡΙΖΑ για «λάθη», όπως «η υπερφορολόγηση» στις επιχειρήσεις και το «επενδυτικό κενό», ενώ ο εισηγητής της ΝΔ, Μπ. Παπαδημητρίου, κάνοντας επί της ουσίας καθαρό τι έχουν να περιμένουν τα λαϊκά στρώματα, αναφέρθηκε στην «υστέρηση» απ' τα όσα είχε προϋπολογίσει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη φορολογία φυσικών προσώπων, τις αποκρατικοποιήσεις κ.ο.κ., αριθμοί των οποίων η «διόρθωση» θα περάσει πάνω από τις πλάτες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Συρμαλένιος, είπε πως «η οικονομία πάει τώρα καλά, τα επιτόκια πέφτουν» επειδή «ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τιτάνια προσπάθεια να κερδίσει και να ανακτήσει την αξιοπιστία της χώρας» κ.ο.κ. Ενώ το πόσο μεγάλες είναι οι διαφορές τους φάνηκε και από την υπερψήφιση του απολογισμού και του ισολογισμού του κρατικού προϋπολογισμού του 2017 της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ.

Ο Ν. Καραθανασόπουλος παρεμβαίνοντας υπενθύμισε ότι πίσω από τις αντιπαραθέσεις τους βρίσκεται ο κοινός τους στόχος, που είναι η ικανοποίηση των στρατηγικών επιδιώξεων της αστικής τάξης, δηλαδή η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, οι οποίες έχουν τρεις άξονες. Πρώτον, «να θωρακιστεί η αναπτυξιακή διαδικασία που σημαίνει περαιτέρω κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων, μεγαλύτερη απελευθέρωση των αγορών για να δρουν επιχειρηματικοί όμιλοι, ιδιωτικοποιήσεις, προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στις δομές του κράτους». Δεύτερον, τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας στο ευρύτερο περιβάλλον, που σημαίνει ότι η Ελλάδα μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε σημαιοφόρο των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών, του ευρωατλαντικού άξονα». Τρίτον, «τη θωράκιση του συστήματος με την πολιτική "νόμος και τάξη"». Σημείωσε ότι η πολιτική αυτή θα οξύνει διαρκώς τις κοινωνικές ανισότητες και θα συνεχίσει να τις οξύνει μέχρι οι εργαζόμενοι, ο λαός, με την πάλη τους, να ανατρέψουν τις αιτίες.