Ανακοίνωση προς τους φοιτητές που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις από την αρχή της χρονιάς
«Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί γιατί αυτός ο ντόρος για τα πανεπιστήμια από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς... Με τα εκατοντάδες δημοσιεύματα και ρεπορτάζ στα ΜΜΕ, συνεχείς συλλογικές - αγωνιστικές διεργασίες και κινητοποιήσεις μέσα και έξω από τα αμφιθέατρα, μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των Φοιτητικών Συλλόγων κ.ο.κ.
Η απάντηση δεν είναι άλλη από την ίδια την πραγματικότητα που ζουν οι φοιτητές καθημερινά. Γιατί, για να σπουδάσουμε, να πάρουμε το πτυχίο μας, να αναπτύξουμε την επιστήμη μας, αντιμετωπίζουμε δεκάδες εμπόδια, αναγκαζόμαστε να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη. Γιατί, παρά την ατομική προσπάθεια που καταβάλλουμε, το μέλλον παραμένει αβέβαιο, γεμάτο άγχος και ανασφάλεια.
Μέσα σ' όλα αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει νέο νόμο - πλαίσιο, με τον οποίο - όπως λέει - θα σβήσει "τις παθογένειες του παρελθόντος" και θα "δώσει στα πανεπιστήμια την αξία που πρέπει να πάρουν"...
Κάποια παραδείγματα:
-- Οι διαβαθμίσεις στα πτυχία των μηχανικών (4ετείς σπουδές, 5ετείς, μάστερ) έχουν αποτελέσει πολιορκητικό κριό για όλους τους αποφοίτους, οδηγώντας τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω, ανοίγοντας το δρόμο για το απαράδεκτο καθεστώς εργασίας με "μπλοκάκι", μετατρέποντας σε προσωπική και πανάκριβη ευθύνη την αναγκαία επιμόρφωση των αποφοίτων.
-- Οι πανεπιστημιοποιήσεις των πρώην ΤΕΙ, που στόχο είχαν την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, έχουν οδηγήσει τα ιδρύματα αυτά σε σοβαρά προβλήματα λειτουργίας, οι φοιτητές και το διδακτικό προσωπικό είναι εγκλωβισμένοι σε ατελείωτα προβλήματα. Το μόνο που προχωράει είναι οι μπίζνες με τοπικούς επιχειρηματικούς φορείς και περισσότερα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά.
-- Η λογική "ισχυρό - ανταγωνιστικό πτυχίο" στις σχολές Νομικής έχει οδηγήσει, εκτός από το απαράδεκτο καθεστώς εξέτασης και πληρωμής για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, που αποτελεί πλήρη αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, στη συζήτηση για περαιτέρω εξετάσεις ή και σχολή μετά το 1ο πτυχίο, με σκοπό να διαφοροποιηθούν πιο έντονα οι απόφοιτοι στο εργασιακό μέλλον που τους περιμένει!
Οσα Ιδρύματα και Τμήματα δεν αξιολογούνται καλά με τα στάνταρ των επιχειρήσεων, θα υποχρηματοδοτούνται και τελικά θα κλείνουν. Θα υπάρχουν τα "καλά" Τμήματα, αυτά που έχουν πέραση (πρόσκαιρα ίσως), και αυτά που δεν πουλάνε στην αγορά... Για να αναβαθμιστούν τα Ιδρύματα στην αξιολόγηση, θα πρέπει να μετακυλήσουν ακόμα περισσότερο το κόστος σπουδών στους φοιτητές (δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, σε προπτυχιακά, ξενόγλωσσα ή μη, "τέλη" στις παροχές φοιτητικής μέριμνας), να ξεπουλήσουν υποδομές σε ιδιώτες, την ώρα που δεν υπάρχουν υποδομές για εκπαιδευτικούς σκοπούς και για τη φοιτητική μέριμνα (!), να παραδώσουν τη λειτουργία των Ιδρυμάτων στην "τύχη" των χορηγών και των διαφόρων επενδυτών.
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει τον κύκλο της επίθεσης στα μορφωτικά δικαιώματά μας με βάση τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) και του ΟΟΣΑ. Ο νέος νόμος - πλαίσιο δεν αποτελεί "τομή", όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά συνέχεια όλων των προηγούμενων νόμων και κατευθύνσεων της ΕΕ για τη διαμόρφωση του περιβόητου "σύγχρονου ευρωπαϊκού πανεπιστημίου", που το ζούμε και το πληρώνουμε ήδη πολύ ακριβά. Ολες οι κυβερνήσεις "έχτιζαν" σε αυτήν την κατεύθυνση (βλ. πανεπιστημιοποιήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ). Αλλωστε, τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, που χρόνια εφαρμόζεται στις άλλες χώρες της ΕΕ, τα ξέρουμε ήδη (φοιτητοδάνεια, δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια, τζάμπα "εθελοντική" δουλειά των φοιτητών, πανεπιστήμια των "φτωχών" και πανεπιστήμια των "ελίτ" κ.λπ.).
Επιβεβαιώνεται πως η κατάργηση του ασύλου, η βίαιη καταστολή και συκοφάντηση αγωνιστικών διεργασιών των φοιτητών είναι η άλλη όψη της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου. Το μόνο άσυλο που αναγνωρίζουν οι κυβερνήσεις είναι αυτό της επιχειρηματικής δράσης, η μόνη ελευθερία ιδεών είναι αυτή που υπερασπίζεται τους εκμεταλλευτές και το σύστημά τους.
Η ζωντανή συμμετοχή, η δράση, η οργάνωση, η αλληλεγγύη είναι αρετές που το σύστημα, τα κόμματά του και οι διάφοροι μηχανισμοί του προσπαθούν να συκοφαντήσουν και να διαγράψουν από τη ζωή του λαού και της νεολαίας ως κάτι ξεπερασμένο και παλιομοδίτικο, επιδιώκοντας να βάλουν στη θέση τους τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, την ψηφιακή δήθεν δημοκρατία, με στόχο οι εργαζόμενοι και οι νέοι, αποξενωμένοι από την ενεργητική συμμετοχή και δράση, να περιορίζονται σε ρόλο "follower", που το πολύ - πολύ θα εκφράζουν τη γνώμη τους με "likes", θα έχουν την ψευδαίσθηση της συμμετοχής, στην ουσία όμως θα αποτελούν το ντεκόρ για να επικυρώνουν προειλημμένες αποφάσεις.
Στο πανεπιστήμιο που διαμορφώνουν, τους είναι βάρος οι διεκδικήσεις, η συλλογική δράση των φοιτητών, γι' αυτό και ανοίγουν συζήτηση και στηρίζουν τέτοιες πρωτοβουλίες, που στόχο έχουν τη διάλυση των συλλόγων, να μην ακούγεται η φωνή των φοιτητών, τα δίκαια αιτήματά τους. Ουσιαστικά, με κάθε τρόπο ενισχύουν την απομόνωση!
Οι ανάγκες μας για μόρφωση - δουλειά - ζωή με σύγχρονα δικαιώματα δεν χωράνε στο σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας. Η ψηφιακή οικονομία, η λεγόμενη "4η βιομηχανική επανάσταση" αποδεικνύουν ότι μπορούμε να ζήσουμε πολύ καλύτερα και όχι στα ασφυκτικά όρια της "κανονικότητας" που θέλουν να δεχτούμε. Ο αγώνας που δίνουμε σήμερα για σπουδές και δουλειά με δικαιώματα, αντιμετωπίζοντας την επίθεση κυβερνήσεων - ΕΕ - κεφαλαίου, βάζοντας εμπόδια στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, μπορεί να δυναμώσει περισσότερο όσο δυναμώνει:
-- Η πεποίθηση, η αντοχή, η γνώση ότι μπορούμε και θα καταφέρουμε να χτίσουμε, μαζί με τον εργαζόμενο λαό, την κοινωνία και το πανεπιστήμιο που πραγματικά θα αναπτύσσονται με γνώμονα τις ανάγκες κάθε επιστήμης, με στόχο τη λαϊκή ευημερία, τον σοσιαλισμό.
-- Η αμφισβήτηση της πολιτικής κυβερνήσεων - ΕΕ, που "εκτελούν" καθημερινά τα δικαιώματά μας, για να αυξήσουν τα κέρδη των καπιταλιστών.
-- Η διεκδίκηση όλων αυτών που έχουμε πραγματικά ανάγκη σήμερα για να σπουδάσουμε και να ζήσουμε, κόντρα σε λογικές ήττας και συμβιβασμού, όπως "δεν μπορούμε να ζητάμε πολλά", "ό,τι και να κάνουμε το σύστημα είναι ανίκητο".
-- Ο κοινός αγώνας φοιτητών, εργαζομένων, λαού, που αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμη απέναντι στον κοινό αντίπαλο.
Κόντρα σε αντιλαϊκή πολιτική και καταστολή, αντεπίθεση για τα σύγχρονα δικαιώματά μας!».