Στην καθιερωμένη ετήσια συνέντευξη Τύπου ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, μίλησε εφ' όλης της ύλης και έκανε αναφορά και στο παζάρι για τη Λιβύη (βλ. σχετικό θέμα σελίδα 10). Στάθηκε δε ιδιαίτερα στις εξελίξεις στο Ιράν και χαρακτήρισε ανησυχητική την κατάσταση γύρω από τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα (JCPOA) και απαράδεκτη τη στάση των ΗΠΑ, που «εκβιάζουν» όσες χώρες θέλουν να τη διατηρήσουν, όπως συνέβη στην περίπτωση Γαλλίας - Μ. Βρετανίας - Γερμανίας, οι οποίες απειλήθηκαν με αύξηση των δασμών στις εξαγωγές ευρωπαϊκών αυτοκινήτων στις ΗΠΑ.

Χαρακτήρισε επίσης τη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σολεϊμανί από τις ΗΠΑ «σκόπιμη πράξη με στόχο να υπονομεύσει τη σταθερότητα και ασφάλεια στην περιοχή».

Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε ότι ΗΠΑ και Ταλιμπάν συζητούν τις λεπτομέρειες μιας κοινής συμφωνίας, ο Λαβρόφ ανέφερε ότι η Ρωσία θέλει το Ιράν να γίνει μέρος του διαλόγου για το Αφγανιστάν.

Για τη Συρία, σημείωσε πως η Ρωσία εξετάζει τις εκθέσεις σύμφωνα με τις οποίες οι «Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις» απελευθερώνουν τρομοκράτες με χρηματικό αντάλλαγμα, προσθέτοντας πως «έχουμε προειδοποιήσει εδώ και καιρό τους Αμερικανούς εταίρους που επηρεάζουν τις "Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις" ότι είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι οι μαχητές που κρατούνται δεν θα πρέπει να ξεφεύγουν».

Εκτίμησε δε ότι οι προσπάθειες συκοφάντησης της Ρωσίας, προκειμένου να αποδυναμωθεί στη διεθνή αρένα, θα συνεχιστούν.

Στο φόντο του αυξανόμενου ιμπεριαλιστικού «ενδιαφέροντος» και ανταγωνισμού στην Αρκτική, ο Λαβρόφ χαρακτήρισε «λαθεμένες τις προσπάθειες να τραβηχτεί το ΝΑΤΟ σε αυτήν την περιοχή», όπου και η Ρωσία αυξάνει τη στρατιωτική της παρουσία.

Δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να επιχειρήσουν να επαναλάβουν και αλλού την επιχείρηση κυβερνητικής ανατροπής στη Βενεζουέλα. Κατηγόρησε δε τις ΗΠΑ ότι αποσταθεροποιούν την παγκόσμια «ασφάλεια», με την αποχώρησή τους από συμφωνίες ελέγχου των εξοπλισμών (INF), την «τεχνητή όξυνση των εντάσεων» στον Περσικό Κόλπο, τις προσπάθειες «αναθεώρησης γενικά αποδεκτών βασικών αρχών της διευθέτησης στη Μέση Ανατολή», την ένταση της ΝΑΤΟικής στρατιωτικής δραστηριότητας κατά μήκος των ρωσικών συνόρων κ.λπ.