Από τις κύριες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου είναι η μετεξέλιξη της μέχρι τώρα Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ) σε ανεξάρτητη Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ), η οποία, μέσω του Συμβουλίου Αξιολόγησης και Πιστοποίησής της, θα αξιολογεί τα πανεπιστήμια και ανάλογα με τις επιδόσεις τους θα καθορίζει και την κατανομή της χρηματοδότησης. Οποιο ΑΕΙ ή Τμήμα δεν ανταποκρίνεται στα κριτήρια που θέτουν οι ανάγκες της αγοράς, θα τιμωρείται με μείωση κατά 20% της ήδη λειψής, πενιχρής κρατικής χρηματοδότησης για τα πανεπιστήμια και συνολικά την Παιδεία, που μπορεί αυτό να σημάνει και κλείσιμο του Τμήματος. Ετσι η κυβέρνηση ωθεί τα Τμήματα των ΑΕΙ, προκειμένου να έχουν θετική βαθμολογία, στην αναζήτηση χορηγών και επενδυτών.

Εξάλλου η υπουργός Παιδείας, Ν. Κεραμέως, μιλώντας την περασμένη Παρασκευή στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, έκλινε και πάλι σε όλους τους τόνους το αυτοδιοίκητο και αυτόνομο πανεπιστήμιο.

Αντίστοιχα, οι ρυθμίσεις για τους Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ) των ΑΕΙ αποσυνδέουν την Ερευνα από την όποια σχέση είχε διατηρήσει έως τώρα με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό και επιστημονικό έργο στα πανεπιστήμια, ενώ με το άρθρο 50 του νομοσχεδίου εξισώνονται τα πτυχία των πανεπιστημίων με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στις Επιτροπές καταψήφισε μεν, με τη διαφωνία του ωστόσο να επικεντρώνεται στο κατά πόσο «φέρνει καινοτομίες», όπως έχει αναφέρει ο βουλευτής του Ν. Φίλης, προτρέποντας ουσιαστικά την κυβέρνηση για την επίσπευση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε βάρος της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής απαίτησε την απόσυρση τώρα του άρθρου 50, λέγοντας ότι «υποβαθμίζεται και εμπορευματοποιείται περαιτέρω η επιστημονική μόρφωση».

Συνολικά για το νομοσχέδιο τόνισε ότι φέρει τη σφραγίδα της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ, καθώς η «αξιολόγηση» των ΑΕΙ και τμημάτων τους, γύρω από την οποία κινείται ο βασικός άξονας του νομοσχεδίου, συμβάλλει «πιο αποτελεσματικά στη σύνδεση των πανεπιστημίων με τις μεγάλες επιχειρήσεις», όπως άλλωστε ήταν η μόνιμη απαίτηση του κεφαλαίου και για αυτό «έχει βασική θέση σε όλα τα αστικά κόμματα για τα πανεπιστήμια» το αυτοδιοίκητο και το αυτόνομο. Απόδειξη αυτών, σημείωσε, είναι ότι στο ανώτατο διοικητικό όργανο της ΕΘΑΑΕ, όπως και στα όργανα αξιολόγησης των πανεπιστημίων, όπως το συμβούλιο αξιολόγησης πιστοποίησης ή τις επιτροπές της εξωτερικής αξιολόγησης και πιστοποίησης, συμμετέχουν οι εκπρόσωποι της αγοράς με φυσική παρουσία.

Και τόνισε: «Κάπως έτσι θα ανοίγει ολοένα και περισσότερο η βεντάλια της πολυκατηγοριοποίησης των πανεπιστημιακών σχολών και τμημάτων ανάλογα με το πώς όλα αυτά σχετίζονται και υπηρετούν την αγορά. Θα γίνουν ακόμα περισσότερες οι κατηγορίες των πτυχίων, ώστε οι καπιταλιστές να έχουν την ευχέρεια να διαλέγουν από τα πολλά ράφια των πτυχίων όσα τους βολεύουν, όποιον πτυχιούχο θέλουν, για όσο τον θέλουν και με τον λιγότερο μισθό, μιας και ο ανταγωνισμός που ρίχνει τα δικαιώματα και τους μισθούς όλο και παρακάτω, αναμένεται να αγριέψει».