Στον αποπροσανατολισμό του αγροτικού κόσμου, στη δημιουργία κλίματος εναντίωσης άλλων τάξεων και στρωμάτων προς τους αγωνιζόμενους αγρότες και στην υπονόμευση της ενότητας, της αποτελεσματικότητας και της προοπτικής του αγώνα της αγροτιάς, στοχεύει η επίσκεψη του Κ. Λαλιώτη και σύσσωμης της ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας, στη Θεσσαλία. Αυτά τονίζουν, σε κοινή ανακοίνωσή τους οι δυο Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων της Καρδίτσας και οι δυο Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων των Τρικάλων, καθώς και η Ομάδα Καπνοπαραγωγών Καρδίτσας, θέτοντας, ταυτόχρονα, συγκεκριμένα ερωτήματα προς την κυβέρνηση και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που αφορούν στο βαμβάκι.

Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι «ο κ. Λαλιώτης και η τωρινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας επιχειρούν να πετύχουν, με άλλον τρόπο, αυτό που δεν κατάφερε, επί τρεις μήνες, ο κ. Αργύρης και η κυβέρνηση», δηλαδή «να κάμψουν την αγωνιστικότητα των αγροτών και να απομονώσουν τον αγώνα από τη στήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των εργαζομένων, των επαγγελματιών, της νεολαίας, των ανέργων». Και παρακάτω σημειώνεται ότι οι επισκέπτες «δε θα βρουν πολλούς αγρότες και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που να έχουν τη λογική του "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω", που να δεχτούν να "αυτοκτονήσουν" οι ίδιοι και να πάρουν μαζί τους και χιλιάδες άλλους αγρότες στο ξεκλήρισμα, στη φτώχεια και στη χρεοκοπία».

Στη συνέχεια, και μ' αφορμή την επίσκεψη των κλιμακίων της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, τίθενται ορισμένα ερωτήματα, που απασχολούν έντονα τους βαμβακοπαραγωγούς. Αναφέρεται στα ερωτήματα:

«1. Οι ποσότητες βαμβακιού, που ήδη έχουν παραδοθεί στα εκκοκκιστήρια, ανέρχονται σε 94.000 τόνους και έχουν χαρακτηριστεί μη επιλέξιμες, πότε και σε τι τιμή θα πληρωθούν;

2. Εκτιμούμε ότι στη Θεσσαλία υπάρχουν 60.000-70.000 τόνοι μη επιλέξιμες*******8ποσότητες βαμβακιού. Αυτές οι ποσότητες θα επιδοτηθούν ή θα πουληθούν στην εμπορική αξία των 70-80 δραχμών το κιλό;

3. Η εξέταση των ενστάσεων δεν έχει αρχίσει ακόμα και δε θ' αρχίσει, μάλλον, και την επόμενη βδομάδα, παρά το γεγονός ότι ο υφυπουργός Γεωργίας, κ. Ε. Αργύρης, είχε δηλώσει στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Καρδίτσας, στις 6-11-2001, ότι σε ένα μήνα θα είχαν εξεταστεί. Μήπως οδηγούνται τα πράγματα να λήξει η εκκοκκιστική περίοδος, στις 31-1-2002 και να μείνουν εκτός επιδότησης αυτές οι ποσότητες;

4. Οπως ανακοίνωσε το υπουργείο Γεωργίας, μέχρι 25-11-2001 πουλήθηκε το 75% της παραγωγής βαμβακιού, σε τιμή 210 μέχρι 220 δρχ. το κιλό. Από τις αρχές του Δεκέμβρη, λόγω μείωσης της επιδότησης και των προκαθορισμών που έγιναν από τους εκκοκκιστές, η τιμή του βαμβακιού αυξήθηκε περί τις 25-30 δρχ. το κιλό. Αυτή την αύξηση θα την πάρουν οι παραγωγοί που πούλησαν 210-220 δρχ. το κιλό, αφού τα χρήματα προέρχονται από τον ίδιο λογαριασμό των 770 εκατομμυρίων ευρώ και ανήκουν, θεωρητικά, σ' όλους τους βαμβακοπαραγωγούς;

5. Ακούμε συνεχώς δηλώσεις ότι αυτός ο κανονισμός δεν αλλάζει και σ' αυτόν πρέπει να προσαρμοστούμε. Ρωτάμε, λοιπόν: Οταν κάποιος νόμος αποδεδειγμένα κάνει ζημιά σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, όπως ο νέος κανονισμός για το βαμβάκι, δεν τον αλλάζετε; Πόσους νόμους έχει αλλάξει ή τροποποιήσει μέχρι τώρα το υπουργείο Γεωργίας και το ΥΠΕΧΩΔΕ, στο οποίο μέχρι πρόσφατα ήταν υπουργός ο κ. Λαλιώτης; Π.χ. για το Κτηματολόγιο γιατί ξεπεράστηκαν, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα προβλήματα - όπως ξεπεράστηκαν - και για τους 95.000 βαμβακοπαραγωγούς δεν μπορούν να ξεπεραστούν; Μήπως δε θέλετε τους μικρούς και μεσαίους αγρότες και πειθαρχείτε σ' αυτό που είπε ο Επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ, Φ. Φίσλερ, ότι πρέπει να μεγαλώσουν οι αγροτικές μονάδες, δηλαδή να φτιάξετε τους νέους τσιφλικάδες;».

Στην ανακοίνωση γίνεται η υπενθύμιση ότι, κατά καιρούς, έχουν σταλεί προς τους αρμοδίους τα ψηφίσματα, τόσο των τοπικών συλλαλητηρίων, όσο και της πανελλαδικής αγροτικής σύσκεψης στον Παλαμά της Καρδίτσας και σημειώνεται «περιμένουνε απάντηση ή τοποθέτηση επί των ψηφισμάτων». Τέλος, υπογραμμίζεται: «Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας θα είναι μακρύς και δύσκολος, γι' αυτό είμαστε προετοιμασμένοι και εξοπλισμένοι με επιμονή και υπομονή να τον φέρουμε πέρα με επιτυχία. Αλλη επιλογή δεν έχουμε για να μείνουμε στο αγροτικό επάγγελμα και να ζήσουμε στα χωριά μας».