Συμφωνία με την Πανελλήνια Ενωση Ιδιωτικών Κλινικών (ΠΕΙΚ) που προβλέπει την παραχώρηση 38 κλινών Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, για «την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των περιστατικών που χρήζουν νοσηλείας σε ΜΕΘ», ανακοίνωσε χτες το υπουργείο Υγείας, συνεχίζοντας και επεκτείνοντας την πρακτική όλων των κυβερνήσεων να κλείνουν συμφωνίες με τους κλινικάρχες κάθε χειμώνα για κρεβάτια ΜΕΘ και να τις παρουσιάζουν ως «επίτευγμα».

Με βάση τη συμφωνία, κάθε ιδιωτική κλινική θα ενημερώνει το ΕΚΑΒ για τη διαθεσιμότητα κλινών ΜΕΘ για τους ασθενείς του ΕΟΠΥΥ, μέσω της λίστας διαχείρισης αιτημάτων που τηρείται στο ΕΚΑΒ. Με τέτοιες συμπράξεις η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί τις αυξημένες ανάγκες που παρουσιάζονται κάθε τέτοια εποχή για κρεβάτια ΜΕΘ, τη στιγμή που εκατοντάδες από αυτά παραμένουν κλειστά στα δημόσια νοσοκομεία, εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού.

Να σημειωθεί ότι περίπου 120 - 150 κρεβάτια (το 25% των υπαρχουσών κλινών ΜΕΘ) παραμένουν σταθερά κλειστά εδώ και 15 χρόνια, ενώ απαιτούνται συνολικά τουλάχιστον 3.500 δημόσιες κλίνες ΜΕΘ, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας.

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν την απόσταση που χωρίζει την πραγματικότητα από την ανάγκη το 10% των συνολικών νοσοκομειακών κλινών ενός δημόσιου νοσοκομείου να είναι Εντατικής Θεραπείας (με τάση αύξησης σε 15 - 20%), αλλά και το 20% των κλινών ενός δημόσιου νοσοκομείου να αντιστοιχεί σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, απαραίτητη για την αποκατάσταση του ασθενούς μετά τη νοσηλεία του σε εντατική (σήμερα οι ΜΑΦ είναι σχεδόν ανύπαρκτες).

Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση διαφημίζει τις συμπράξεις με τους κλινικάρχες, όταν η υγεία, ακόμα και η ζωή του ασθενούς που κινδυνεύει εξαρτάται από τους υπολογισμούς του κάθε επιχειρηματία, αν του περισσεύει κάνα κρεβάτι για τον ασθενή του ΕΟΠΥΥ, ανάλογα με τη «ζήτηση». Γιατί ποιος κλινικάρχης θα αρνηθεί 2.500 - 3.000 ευρώ τη μέρα (τόσο κοστίζει ένα κρεβάτι Εντατικής σε ιδιωτική κλινική) για να το «παραχωρήσει»; Κι αύριο, όταν θα έχει εξασφαλίσει την πελατεία του από το δημόσιο σύστημα Υγείας, τι απαιτήσεις θα διατυπώσει σχετικά με τα νοσήλια;

Ακόμα παραπέρα, η παρακολούθηση ενός ασθενούς απαιτεί τη συνεργασία με τα τμήματα από τα οποία εξετάστηκε, χειρουργήθηκε, μετακινήθηκε πριν φτάσει στην Εντατική και επιπλέον πρέπει να νοσηλεύεται άμεσα σε Εντατική, γιατί κάθε ώρα καθυστέρησης στη θεραπεία καθιστά ολοένα και πιο αδύνατη τη θετική έκβαση του ασθενούς. Οι προϋποθέσεις αυτές, βέβαια, με την πολιτική της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων πάνε περίπατο.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έχουν μπει στο τραπέζι της «αναθεώρησης» ακόμη και τα κλινικά κριτήρια διασωλήνωσης και εισαγωγής σε ΜΕΘ, αντικαθιστώντας αυστηρά επιστημονικά δεδομένα με «οικονομικά οφέλη». Να σημειωθεί ότι το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών που νοσηλεύονται στην Εντατική αγγίζει το 75% (χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού) και θα μπορούσε να είναι υψηλότερο αν υπήρχε η απαραίτητη στελέχωση.

Είναι πρόκληση επομένως να πανηγυρίζουν για 38 ιδιωτικά κρεβάτια (29 στην Αττική και 9 στην υπόλοιπη Ελλάδα) όταν δεν ανοίγουν ούτε ένα από τα δημόσια που έχουν κλείσει. Η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να μπαίνει στη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους». Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις - εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας - για να μη χάνονται ανθρώπινες ζωές, να μην πεθαίνουν άνθρωποι αβοήθητοι, να εξασφαλίζεται υψηλή ποιότητα ζωής στους ασθενείς που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ και να μη βλάπτεται ανεπανόρθωτα η υγεία τους.