Την ώρα που τα κυβερνητικά στελέχη, με βάση τις τελευταίες εξελίξεις στην οικονομία (έκδοση 15ετούς ομολόγου, συναντήσεις με Γάλλους «επενδυτές» κ.ά.), επιχειρούσαν να αναθερμάνουν προσδοκίες στα λαϊκά στρώματα για «καλύτερες μέρες», «στα ψιλά» περνούσαν τα όσα έλεγε ο μόνιμος εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν στην Αθήνα, για τις «προκλήσεις» της ελληνικής οικονομίας την επόμενη περίοδο. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο, τα βασικά προβλήματα είναι οι «χαμηλές επιδόσεις σε όλους τους δείκτες, που σχετίζονται με το επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς και την εφαρμογή της νομοθεσίας για την τόνωση των επενδύσεων», κάνοντας σινιάλο για να ενισχυθεί και παράλληλα να προχωρήσει στη ζωή όλο το αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο που έχει στα χέρια του το κεφάλαιο. Δεμένο με αυτό είναι και το δεύτερο «πρόβλημα», το «μεγάλο επενδυτικό κενό» που «είναι εξαιρετικά δύσκολο να καλυφθεί με εγχώρια χρηματοδότηση» και επομένως η χώρα «πρέπει να προσελκύσει άμεσες ξένες επενδύσεις», με αιχμή του δόρατος την αντεργατική επίθεση και τις ιδιωτικοποιήσεις (ΛΑΡΚΟ, ΔΕΗ κ.τ.λ.). Συναφή με αυτό είναι βέβαια και τα κεφάλαια που προσδοκά η κυβέρνηση από την αναβάθμιση της χώρας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο, στο όνομα της οποίας βαθαίνει η επικίνδυνη ιμπεριαλιστική εμπλοκή. Τρίτο και τελευταίο είναι το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων, που κατά τον εκπρόσωπο «φρενάρει την αποκατάσταση της πιστωτικής επέκτασης», δηλαδή τη φτηνή χρηματοδότηση προς τις ισχυρές επιχειρήσεις, «πρόβλημα» που θα λυθεί βέβαια με πολλαπλασιασμό των πλειστηριασμών και των εκβιασμών το επόμενο διάστημα. Αλήθεια, έχει κανείς αμφιβολία για το τι σηματοδοτούν οι «ευνοϊκές προοπτικές» των καπιταλιστικών κερδών και η καπιταλιστική ανάπτυξη για τα λαϊκά δικαιώματα;