To θέμα της σύσκεψης είναι η ανάγκη διεκδίκησης να αποδοθούν στο λαό δύο μεγάλες εκτάσεις. Πρόκειται για χώρους του ΟΣΕ και για το στρατόπεδο «Κοσκινά» (γνωστό ως 301).

Στο κάλεσμά τους οι εκλεγμένοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» υπογραμμίζουν ότι οι δύο χώροι είναι εγκαταλειμμένοι με ευθύνη των κυβερνήσεων και την ανοχή των δημοτικών αρχών και τονίζουν ότι μπορεί να αξιοποιηθούν ως χώροι πρασίνου και αναψυχής για τους κατοίκους.

Συγκεκριμένα αναφέρουν:

«Στο δήμο Αναργύρων - Καματερού υπάρχουν δυο μεγάλες εκτάσεις που μπορούν να αξιοποιηθούν για τις ανάγκες του λαού και να ανακουφίσουν μια επιβαρυμένη περιοχή με λιγοστούς ελεύθερους χώρους.

Πρόκειται για τους χώρους του ΟΣΕ και πιο συγκεκριμένα τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό Αγίων Αναργύρων, το παλιό αμαξοστάσιο λεωφορείων και τις ανενεργές γραμμές εκατέρωθεν της κεντρικής πλατείας Αγίων Αναργύρων, συνολικής έκτασης 45 στρεμμάτων. Οι χώροι αυτοί έχουν εγκαταλειφθεί με ευθύνη των κυβερνήσεων διαχρονικά και την ανοχή των δημοτικών αρχών, με αποτέλεσμα να τους λυμαίνονται ακόμα και κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών, εκμεταλλευόμενα χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Την ίδια στιγμή συνεχώς "ξεπηδούν" εμπορικές χρήσεις, κατόπιν συμφωνίας με τη ΓΑΙΟΣΕ, που παρουσιάζονται ως απάντηση στην άσχημη κατάσταση.

Επίσης, το στρατόπεδο "Κοσκινά", γνωστό στους κατοίκους ως "301", με έκταση 220 περίπου στρέμματα, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την κεντρική πλατεία Αγίων Αναργύρων και περιτριγυρίζεται από κατοικίες και σχολεία. Το στρατόπεδο δημιουργήθηκε σε τελείως διαφορετικές συνθήκες δόμησης και ανάπτυξης της πόλης. Παρά τις κατά καιρούς κυβερνητικές δεσμεύσεις, κυρίως προεκλογικές, για την απομάκρυνση των στρατοπέδων στη Δυτική Αθήνα, μεταξύ αυτών και του 301, αυτά παραμένουν και λειτουργούν.

Οι χώροι του ΟΣΕ και το στρατόπεδο 301 μπορούν να αξιοποιηθούν ως ελεύθεροι χώροι για τις ανάγκες πρασίνου, αναψυχής, αθλητισμού και πολιτισμού, με ελεύθερη πρόσβαση για τους κατοίκους της περιοχής. Εμπόδιο για αυτήν την εξέλιξη είναι η πολιτική που αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα και δεν καθορίζει τις χρήσεις γης με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού».