Πρόκειται για μια εξειδίκευση του προγράμματος «Μένουμε Ορθιοι», με το πολυδιαφημισμένο «μαξιλάρι ρευστότητας» των 37 δισ. ευρώ που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άφησε στη ΝΔ και το οποίο προήλθε βέβαια από τη βαριά αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος και τη σφαγή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, που προηγήθηκαν. Αναφέρθηκε στο ειδικό επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ύψους 1,5 δισ. ευρώ για 1,7 εκατ. επισφαλώς εργαζόμενους και ανέργους δικαιούχους, στους οποίους εντάσσονται και οι επισφαλώς εργαζόμενοι του Πολιτισμού. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι σε καθέναν από τους δικαιούχους αναλογεί το ποσό των 800 ευρώ. Πρόκειται, δηλαδή, για μια πρόταση που υπολείπεται σημαντικά από τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα που προβάλλουν οι μαζικοί φορείς στο χώρο του Πολιτισμού, καθώς δεν περιλαμβάνει τους εκατοντάδες εργαζόμενους της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας που «βασιλεύει» στον τομέα, αλλά και τα αιτήματα των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επιχειρήσεων του χώρου.

Κατά τα άλλα γενικολογίες και αοριστίες, που παίζουν και με τη νοημοσύνη των εργαζομένων του χώρου, όπως η πρόταση για «γενναίο οικονομικό πακέτο για τη στήριξη του πολιτισμού και της δημιουργικής οικονομίας, πολλαπλάσιο από αυτό που εξήγγειλε το υπουργείο Πολιτισμού», από το κόμμα που όταν ήταν κυβέρνηση έφτασε τον προϋπολογισμό του Πολιτισμού στο 0,04% του κρατικού προϋπολογισμού. Διαφαίνεται άλλωστε και στο πρόγραμμα για τον Πολιτισμό ότι το μεγάλο πακέτο οικονομικής στήριξης προορίζεται για το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο και τους τομείς που αυτό έχει επιλέξει να αναπτύξει και μέσω της Αναπτυξιακής Τράπεζας, που ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε είχε ιδρύσει για τον σκοπό αυτό. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να μη γίνουν αναφορές και στις χορηγίες του ιδιωτικού τομέα, στην ελεημοσύνη δηλαδή και τα ψίχουλα που δίνουν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι από τα τεράστια κέρδη τους και την εκμετάλλευση των εργαζομένων για να διαφημιστούν ως ευεργέτες.