Με αφορμή τις ανακοινώσεις του υπουργείου Οικονομικών ότι για πέντε νησιά, και συγκεκριμένα για Λέρο, Λέσβο, Κω, Σάμο και Χίο, παρατείνεται για άλλους πέντε μήνες (μέχρι τις 31/12/2020) ο μειωμένος ΦΠΑ, ως «αντιστάθμισμα» στη μετατροπή των νησιών αυτών σε φυλακή της ΕΕ για πρόσφυγες και μετανάστες, το ΚΚΕ επαναφέρει το αίτημα για επαναφορά του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ μόνιμα και για όλα τα νησιά του Αιγαίου.

Σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος κατέθεσε χτες τροπολογία - προσθήκη στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών «Πλαίσιο χορήγησης μικροχρηματοδοτήσεων, ρυθμίσεις χρηματοπιστωτικού τομέα και άλλες διατάξεις», με την οποία απαιτεί την επαναφορά των διατάξεων του άρθρου 21 του ν. 2859/2000 (Κώδικας ΦΠΑ) για τον μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.

Την ίδια τροπολογία είχε καταθέσει το ΚΚΕ και τον Φλεβάρη του 2019, απορρίφθηκε όμως από την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Στην Αιτιολογική Εκθεση της τροπολογίας - προσθήκης αναφέρεται: «Με το τρίτο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που ψηφίστηκε και από τα άλλα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι), επιβλήθηκε η κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.

Ο μειωμένος ΦΠΑ αποτελούσε ένα μέτρο - αντιστάθμισμα στις συνέπειες που δυσκολεύουν τη ζωή των νησιωτών.

Η προσωρινή διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ με αλλεπάλληλες ρυθμίσεις μόνο στα πέντε νησιά μέχρι τις 31-12-2020, και με πρόφαση το Προσφυγικό, είναι μία ενέργεια νομιμοποίησης των επικίνδυνων και αντιδραστικών επιλογών της ΕΕ, που μετατρέπει τα νησιά σε μόνιμους χώρους εγκλωβισμού των προσφύγων και μεταναστών.

Το ΚΚΕ διεκδικεί την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και στα πλαίσια αυτά προτείνει τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ στο σύνολο των νησιών του Αιγαίου».

Η τροπολογία - προσθήκη έχει ως εξής: «Από την έναρξη ισχύος του παρόντος επαναφέρονται σε ισχύ οι διατάξεις των παραγράφων 4, 5 και 6 του άρθρου 21 του ν. 2859/2000 (Κώδικας Φόρου Προστιθέμενης Αξίας), που αφορούν τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου πελάγους, όπως ίσχυαν πριν από την κατάργηση των σχετικών μειώσεων, η οποία επιβλήθηκε από μεταγενέστερους νόμους και κανονιστικές διατάξεις. Κάθε διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης με περιεχόμενο αντίθετο με τις διατάξεις του άρθρου αυτού καταργείται».