Για άλλη μια χρονιά, το μοναδικό όπλο στην αντιμετώπιση μιας ιδιαίτερα δύσκολης κατάστασης είναι η άνιση μάχη που δίνουν οι πυροσβέστες με τη φωτιά. Ανιση, μιας και αναγκάζονται να καλύπτουν έξοδα για Μέσα Ατομικής Προστασίας από τον πενιχρό μισθό τους προκειμένου να προστατεύσουν ανθρώπινες ζωές, δάση και δασικές εκτάσεις, και βέβαια τους κόπους μιας ζωής εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Τα τελευταία περίπου 30 χρόνια, οι εκάστοτε κυβερνήσεις στον τομέα της δασοπροστασίας και της πυρασφάλειας της χώρας άφησαν συνειδητά τον εμπλεκόμενο μηχανισμό έρμαιο της μόνιμης υποχρηματοδότησης, υποστελέχωσης και έλλειψης μέσων, υποδομών και εκσυγχρονιστικών παρεμβάσεων. Ετσι, ήρθε σαν κερασάκι στην τούρτα ο νόμος 4662/2020. Με αυτόν προωθούνται ακόμα περισσότερο η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση, προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων, σε όλο το φάσμα της πυρασφάλειας και της δασοπροστασίας. Από την οργάνωση, την εκπαίδευση, την έρευνα, την παροχή υπηρεσιών μέχρι την εκμετάλλευση δασικών οικοσυστημάτων. Παράλληλα, μεταφέρει αρμοδιότητες σε δήμους, Περιφέρειες, ιδιώτες, εθελοντικές οργανώσεις, ΜΚΟ, με στόχο την ακόμα μεγαλύτερη μείωση δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού και τη μεταφορά του κόστους για την πυροπροστασία και τη δασοπροστασία, μέσω της ανταποδοτικότητας, εκ νέου στις πλάτες του ελληνικού λαού. Και ταυτόχρονα εμπλέκει ακόμα περισσότερο τις δομές της Πολιτικής Προστασίας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ, όπως η Europol, που θα τροφοδοτείται και από μυστικά κονδύλια.

Ολη αυτή η κατάσταση αποτυπώνεται σε απόλυτους αριθμούς μέσα και από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού για το 2020 που αφορούν το Πυροσβεστικό Σώμα (ΠΣ). Οπως είναι γνωστό, το ΠΣ, που αποτελεί τον κεντρικό επιχειρησιακό βραχίονα της Πολιτικής Προστασίας, ασφυκτιά από τεράστιες ελλείψεις σε όλους τους τομείς λόγω της χρόνιας υποχρηματοδότησης, γεγονός που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και την εξέλιξη της καταστροφικής πυρκαγιάς στο Μάτι. Οι πιστώσεις που ενέκρινε η κυβέρνηση της ΝΔ για το ΠΣ είναι μόλις κατά 272.000 ευρώ (!) αυξημένες σε σχέση με το 2019 για όλες τις λειτουργικές του ανάγκες.

Παράλληλα, όμως, οι δαπάνες που αφορούν τη συντήρηση, τις επισκευές και τα καύσιμα ενός στόλου περίπου 3.250 οχημάτων παντός τύπου, τη στιγμή που ήδη το 55% είναι πλέον της 20ετίας, είναι μειωμένες κατά 1.839.851 ευρώ. Οι μόνες αυξημένες πιστώσεις, αν εξαιρέσουμε τη μισθοδοτική και ασφαλιστική δαπάνη του προσωπικού και μάλιστα κατά 34%, δηλαδή κατά 5.800.000 ευρώ, είναι αυτές που προορίζονται για επιχειρηματικούς ομίλους και αφορούν την ενοικίαση των εναέριων μέσων, κι ας επιμένουν οι ειδικοί ότι χρήζουν σημαντικής ενίσχυσης και οι επίγειες δυνάμεις, που είναι ο βασικός παράγοντας καταστολής των πυρκαγιών.

Σε κάθε αντιπυρική περίοδο, μετά από μια μεγάλη καταστροφή περισσεύει η υποκρισία των κυβερνώντων και όσων κυβέρνησαν στο παρελθόν, οι οποίοι αξιοποιούν τις συγκυριακές καταστάσεις από πλευράς αποτελεσμάτων μιας αντιπυρικής περιόδου, μαγειρεύοντας τα στατιστικά στοιχεία κατά το δοκούν για να επιδείξουν θετικό έργο. Ετσι, από την κυβέρνηση παρουσιάστηκε ως επιτυχημένη η αντιπυρική περίοδος του 2019, γιατί παρότι ήταν αυξημένος ο αριθμός των πυρκαγιών (9.500) σε σχέση με το 2018 (8.006), δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός και κάηκαν λιγότερα στρέμματα δασικής γης το 2019 (78.351) σε σχέση με το 2018 (94.523). Καταρχάς, και μόνο ο όγκος των πυρκαγιών φανερώνει την αποτυχία της κυβέρνησης, η οποία δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό σε προληπτικό επίπεδο ώστε να μην εκδηλώνονται τόσο εύκολα και σε τέτοιο αριθμό οι δασικές πυρκαγιές.

Αξίζει να αναφερθεί ότι και τη φετινή αντιπυρική περίοδο τη χαρακτηρίζει η απουσία προληπτικών παρεμβάσεων. Η χρηματοδότηση των 326 δήμων μέσα στον Ιούνη με 18.400.000 ευρώ και η πρόβλεψη για χρηματοδότηση των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου Περιβάλλοντος (Δασικές Υπηρεσίες κ.λπ.) συνολικά με 4.454.105 ευρώ, σε αντιστοιχία με το γεγονός ότι συζητάμε για το 65% των εδαφών της χώρας που χρήζουν προληπτικών παρεμβάσεων και με ό,τι έχει προηγηθεί σε επίπεδο καταστροφών, λέγεται απλά εμπαιγμός.

Το γεγονός όμως ότι δεν υπήρξε κανένας νεκρός την αντιπυρική περίοδο του 2019 σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά, του 2018, των 102 θυμάτων, και ότι κάηκαν λιγότερα στρέμματα δασικών εκτάσεων, δεν τεκμηριώνει την επιτυχία κανενός σχεδιασμού. Για τον απλούστατο λόγο ότι της μεγάλης καταστροφής του 2007, όταν κάηκαν με τραγικό τρόπο 89 συνάνθρωποί μας, συμπεριλαμβανομένων 9 πυροσβεστών και 2 πιλότων, προηγήθηκαν 6 συνεχόμενες αντιπυρικές περίοδοι με αυξημένο όγκο συμβάντων μεν, χωρίς όμως ούτε έναν νεκρό πολίτη, και μάλιστα με λιγοστές καμένες εκτάσεις συγκριτικά με κάθε άλλη φορά.