Οι Ανδαλουσιανοί επέστρεψαν στον γνώριμο «θρόνο» τους μετά από ...διάλειμμα τεσσάρων ετών και τον τελικό του 2016, όταν είχαν νικήσει τη Λίβερπουλ. Του χρόνου πάντως, ως κάτοχοι του Europa League, θα δοκιμάσουν ξανά την τύχη τους στο Champions League.

Απ' την άλλη, η Ιντερ απέτυχε να ολοκληρώσει με τρόπαιο την πρώτη σεζόν με τον Αντόνιο Κόντε στο «τιμόνι», χωρίς πάντως να θεωρείται κακή η χρονιά. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν αποκλείεται αυτός να ήταν ο τελευταίος αγώνας του στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, καθώς η διοίκηση φέρεται να είναι δυσαρεστημένη για την κριτική που της έχει ασκήσει ο Κόντε.

Η Ιντερ ξεκίνησε τον τελικό με ιδανικό τρόπο, καθώς στο 5' ο Λουκάκου κέρδισε πέναλτι από τον Ντιέγκο Κάρλος, το εκτέλεσε εύστοχα ο ίδιος και άνοιξε το σκορ. Η Σεβίλλη όμως δεν άργησε να απαντήσει και στο 12' ο Ντε Γιονγκ (είχε πετύχει το νικητήριο γκολ και στον ημιτελικό) μετά από υπέροχη σέντρα του Χεσούς Νάβας ισοφάρισε με καρφωτή κεφαλιά. Ο ίδιος παίκτης στο 33' έδωσε προβάδισμα στην ομάδα του, με νέα κεφαλιά μετά από κόρνερ του Μπανέγκα. Ο «χορός» των γκολ δεν είχε τελειώσει όμως για το πρώτο ημίχρονο και στο 36' ο Γκοντίν, επίσης με κεφαλιά, ισοφάρισε σε 2-2 για τους «νερατζούρι».

Στο δεύτερο ημίχρονο ο ρυθμός έπεσε αρκετά, με τις δύο ομάδες να εμφανίζονται πολύ πιο προσεκτικές σε ό,τι είχε να κάνει με την αμυντική τους λειτουργία. Η Ιντερ έχασε ορισμένες εξαιρετικές ευκαιρίες, κυρίως με τον Λουκάκου, ήταν η Σεβίλλη όμως που βρήκε το τρίτο γκολ της νίκης. Στο 74' ο Ντιέγκο Κάρλος, κεντρικός αμυντικός της ομάδας, ο οποίος είχε υποπέσει σε πέναλτι σε τρεις σερί αγώνες από τα προημιτελικά και πέρα, έπιασε ανάποδο ψαλίδι, η μπάλα βρήκε και στον Λουκάκου και κατέληξε στα δίχτυα του Χαντάνοβιτς. Στα τελευταία λεπτά η Ιντερ προσπάθησε να πιέσει αλλά η Σεβίλλη διαφύλαξε το προβάδισμα με σχετική ευκολία και κατέκτησε το τρόπαιο.

Copyright 2020 The Associated