Τα «Σύννεφα με Παντελόνια» συχνάζουν... στις «σελίδες» του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, σαν μικρές λέξεις που ψάχνουν να βρουν το νόημά τους. Η ονομασία του νέου και δυναμικού ροκ συγκροτήματος είναι δανεισμένη από το ομώνυμο ποίημα του Μαγιακόφσκι. Η μουσική και φιλική τους παρέα ξεκινάει χρόνια πριν ως μέλη των «Πυξ Λαξ».

Ο Αλκης Παπαδόπουλος στο πιάνο, η Δήμητρα Καραμπεροπούλου στα τραγούδια και στο ακορντεόν, ο Γιώργος Γιαννόπουλος στα τύμπανα, ο Κώστας Σαρδέλης στο μπάσο, η Ρουντίνα Ντρέα στο βιολί και ο Νίκος Δημοσθένους στην κιθάρα, παίζουν τα δικά τους τραγούδια στην πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική τους δουλιά, με τίτλο «Τίποτε δεν κρύβεται κάτω απ' τον ήλιο». Συμμετέχουν επίσης η Μάρθα Μαυροειδή στη λαύτα και ο Λευτέρης Γρηγορίου στα κρουστά.

Ο Βλάντιμιρ Μαγιακόφσκι ήταν αυτός, λοιπόν, που έδωσε με τα ποιήματά του την έμπνευση σε έξι νέα παιδιά να ονομάσουν το συγκρότημά τους «Σύννεφα με παντελόνια». Εκτός από την αγάπη για την ποίηση, όμως, άλλο κοινό που συνδέει τα μέλη του γκρουπ είναι η συνεργασία τους με τους «Πυξ Λαξ». Τα «Σύννεφα με παντελόνια» έκαναν την εμφάνισή τους το καλοκαίρι με το ομώνυμο cd single. Τώρα παρουσιάζουν το πρώτο τους album με τίτλο «Τίποτα δεν κρύβεται κάτω απ' τον ήλιο». Ροκ ήχος, πολύ προσεγμένη δουλιά, ευαίσθητος, ποιητικός στίχος, άριστα ενορχηστρωμένα τραγούδια και δυνατή ερμηνεία.

Οι «Πυξ Λαξ», μάλιστα, κάνουν έντονη την παρουσία τους στο cd. Το τραγούδι «Σύννεφα με παντελόνια» είναι διασκευή του γνωστού «heartbeat city» που κυκλοφόρησαν οι Cars το 1984, αλλά οι στίχοι του Μάνου Ξυδούς είναι βασισμένοι σε ποιήματα του Βλάντιμιρ Μαγιακόφσκι. Συμμετέχουν στην ερμηνεία τεσσάρων τραγουδιών. Συμμετέχουν ακόμη στη σύνθεση σε δύο τραγούδια και στο στίχο σε άλλα τρία. Ο Φίλιππος Πλιάτσικας, μάλιστα, ανέλαβε την παραγωγή του cd. Δυνατές συμμετοχές, ακόμη, αυτή του Λάκη Παπαδόπουλου (με τα ψηλά ρεβέρ) με τους στίχους στην «Αχρωμη νύχτα», της Πένη Ραμαντάνη, τραγουδίστριας των ΟΝΑΡ, που ερμηνεύει το ίδιο τραγούδι, και της Μάρθας Μορελεόν, που ερμηνεύει τα «Ταξίδεψέ με» και «Σ' ό,τι αγαπάς».

Συνήθως, όταν κάποιοι φεύγουν από ένα συγκρότημα θεωρείται «σχίσμα», με μια έννοια. Εδώ βλέπουμε όμως ότι όχι μόνο δεν είναι απόσχιση αλλά μιλάμε για μία παρέα που απλά διευρύνθηκε, για μια παρέα που στηρίζει ο ένας τον άλλο, οι παλιότεροι βάζουν την εμπειρία και οι νεότεροι το πάθος που μετάλαβαν μαζί πριν χρόνια. Οι «Πυξ Λαξ», φίλοι παιδικοί οι ίδιοι, με προσήλωση στις λαϊκές γειτονιές, αποδεικνύουν πάντα πως είναι πραγματικοί πρίγκιπες της «Δυτικής Οχθης».

Οπως λέει η Δήμητρα Καραμπεροπούλου, παραμένουν όλοι πολύ καλοί φίλοι. «Οι ουσιαστικές σχέσεις δε χαλάνε», λέει. Ως συγκρότημα, άλλωστε, υπήρχαν ενάμιση χρόνο περίπου, ενώ παράλληλα έπαιζαν με τους «Πυξ Λαξ». Οσο για τα τραγούδια του δίσκου τους, η Δήμητρα Καραμπεροπούλου λέει ότι υπήρχαν πολλά χρόνια πριν. «Είμαστε μια πολύ δεμένη παρέα και κάθε φορά που βρισκόμαστε παίζαμε, πειραματιζόμαστε. Κάποια πράγματα μάς άρεσαν και θέλαμε να τα μοιραστούμε με τον κόσμο. Κάποια πράγματα που νιώθαμε ότι μας αφορούσαν ελπίζαμε ότι θα αφορούσαν και άλλους και έτσι αποφασίσαμε να τα βγάλουμε προς τα έξω. Ετσι, λοιπόν, από τις κοινές μας ανησυχίες προέκυψαν κάποιες βάσεις, που εξελίχθηκαν στα τραγούδια του πρώτου μας δίσκου. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, που ξεκίνησε σαν πείραμα, γίναμε πιο παραγωγικοί, με την έννοια της δημιουργίας και της ουσίας, και μας άρεσε. Προσπαθούμε να στηριχτούμε σ' αυτό που αγαπήσαμε, από εικόνες και εμπειρίες που συλλέξαμε και συλλέγουμε και πάντα νομίζω θα συλλέγουμε, γιατί δεν μπορούμε να είμαστε αποκομμένοι από όσα συμβαίνουν γύρω μας».

Εμείς με το πρώτο άκουσμα αγαπήσαμε το «Δώσ' μου ένα λόγο» σε στίχους Φίλιππου Πλιάτσικα - Μάρθας Μαυροειδή και μουσική «Σύννεφα με παντελόνια» και Μάρθας Μαυροειδή. «Γυρνάει ο χρόνος / και τη φωνή μου παίρνει / στη φυλακή του κλείνομαι ξανά / πάνω στη νιότη του και μες στα γηρατειά του / στηρίζομαι και πέφτω στα μαλακά / Δώσ' μου ένα λόγο να σηκωθώ / πες μου τι χάνω και θα το βρω...».

Ολα όμως τα τραγούδια τους αποδεικνύουν πόσο απλή και όμορφη είναι η τέχνη της μουσικής μέσα στην απλότητά της, όταν έχει σύμμαχο την ποιητική διάθεση της ψυχής. Και πόσο κουραστικά μάταια είναι όλα τα υπόλοιπα. Ποιητικά και τα «Σύννεφα με παντελόνια»: «Οι ποιητές βρεγμένοι από κλάματα μαμά / ταιριάζουν δάκρυα σε αστικά σαλόνια / κρύβονται πίσω από γυναίκες δυνατές / δεν είναι άντρες μα σύννεφα με παντελόνια»...

Ξεχωρίσαμε όμως και το «Βυθίζομαι σ' αυτό που μισώ»: «Είμαι όλα αυτά που δε θα 'θελα να 'μαι / φωνάζω, θυμάμαι, στο τέλος φοβάμαι /... Οι δυνάμεις του κόσμου που κοντά μ' έχουν φέρει / ευκαιρία ζητάνε να με βάλουν στο χέρι»...

Είναι σημαντικό, πάντως, ότι νέα παιδιά προτίθενται να ακουμπήσουν στην ποίηση και να πορευτούν συνοδηγοί των μουσικών τους οραμάτων. «Σκεφτόμαστε», λέει η Δήμητρα Καραμπεροπούλου, «να προσπαθήσουμε, στον επόμενο δίσκο μας, για το οποίο έχουμε ήδη βάλει πλώρη, να μελοποιήσουμε κάποια ποιήματα ελληνικά, και πέρα από τη σύγχρονη ποίηση να φέρουμε στο προσκήνιο κάποιους ποιητές όχι παραγνωρισμένους αλλά που δεν τους αποδόθηκε αυτό που τους αξίζει. Οσο για το μουσικό μας ύφος, οδηγείται σε αρκετά σύγχρονες απόψεις, προσπαθώντας μάλιστα να συνδυάσουμε όλα τα ακούσματα που έχουμε, από τους "Πυξίς" μέχρι και το ηπειρώτικο κλαρίνο. Πιστεύουμε πολύ, όλοι, στην ποίηση. Είναι ένα πολύ ζωντανό κομμάτι της λογοτεχνίας μας. Υπάρχει μέσα στη ζωή μας και είναι αχαριστία να μην εκτιμάς αυτό που υπάρχει γύρω σου και που είναι και για σένα. Οπως και με τη μουσική, όλες οι νότες που υπάρχουν περιμένουν να τις αξιοποιήσεις και να τις ερμηνεύσεις, έτσι και τα ποιήματα. Μπορεί ο πολύς κόσμος να θεωρεί την ποίηση πρωτόλεια και να προτιμούν τα πεζά, εμείς προσπαθούμε την ουσία του συναισθήματος που δίνει η ποίηση να τη συνδυάσουμε με τη μουσική και να δώσουμε πνοή στη μελωδία της ποίησης».

Τα «Σύννεφα με Παντελόνια» θέλουν να είναι παρέα, και φαίνεται. Δεν τους αρέσει ο ρόλος, κάποιος να είναι πάνω στα φώτα και κάποιος να είναι κάτω από τα φώτα. Κι αυτό γίνεται φανερό και στις συναυλίες που δίνουν στο υπόγειο της οδού Κοδριγκτώνος 2, στο γνωστό στέκι της Κυψέλης, το «Καφεθέατρο». Τα «Σύννεφα με Παντελόνια», το γκρουπ που χαράζει το δικό του διαφορετικό ίχνος στην ελληνική δισκογραφία, παρουσιάζουν, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη μέχρι τις 10 του Γενάρη, ένα πρόγραμμα γεμάτο μελωδίες από δικά τους και άλλα αγαπημένα τους κομμάτια. Ωρα έναρξης: 22.30. Τηλ. 8235.467.