Η ηγεσία της Ινδίας - σημείωνε ένα αυτοκρατορικώς κυνικό σχόλιο στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς την Παρασκευή - αποτυγχάνει να «κατανοήσει το ρόλο της» στην παγκόσμια σκηνή: Υπάρχουν«διπλά στάνταρντς» κι αν οι ΗΠΑ από καιρού εις καιρόν ξεκινούν πολέμους, αυτό δε σημαίνει ότι και το Νέο Δελχί μπορεί να μιμηθεί το παράδειγμά τους, εισβάλλοντας στο Πακιστάν! Ολα κι όλα...

Αλλά το αμερικανικό παράδειγμα είναι ακαταμάχητο για έναν πολιτικό, όπως ο Αταλ Μπιχάρι Βάτζπαϊ - πράγμα προφανές για όσους έχουν κάπως ασχοληθεί με την ινδική πολιτική και τη σχέση Ινδίας - Πακιστάν. Μετά την επίθεση της 13ης Δεκεμβρίου στην Ινδική Βουλή, το περιοδικό Εκόνομιστ τιτλοφόρησε σχετικό με τις εξελίξεις ρεπορτάζ: «Ποιος θα χτυπήσει πρώτος;». Οχι αν, αλλά ποιος, και πότε...

Οι ΗΠΑ, το G8, ο Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης, ο ΟΗΕ και ένα σωρό καλοθελητές αποτόμως ξύπνησαν και πιέζουν τον Ινδό πρωθυπουργό, όσο και τον δικτάτορα του Πακιστάν Περβέζ Μουσάραφ να «αποκλιμακώσουν» την κατάσταση και να «προχωρήσουν σε διάλογο». Πράγματα, που λένε εδώ και χρόνια η ινδική αριστερά και το κίνημα ειρήνης στις δύο χώρες, εις μάτην. Οι εθνικιστές, από τη μια, και οι φανατικοί, από την άλλη, οδηγούν τις εξελίξεις και τις έχουν φέρει ένα βήμα πριν από μια σύρραξη, που, αν ξεσπάσει, μπορεί να κλιμακωθεί σε πυρηνικό πόλεμο. Ο αμερικανικός «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» απειλεί να προκαλέσει εξ αντανακλάσεως τον όλεθρο...