Αντιμέτωποι με ακόμα χειρότερα μέτρα θα βρεθούν από φέτος οι Ελληνες αιγοπροβατοτρόφοι, ως απόρροια του κανονισμού για το αιγοπρόβειο κρέας που ψήφισε η κυβέρνηση στις 19/12 στις Βρυξέλλες.

Ο νέος αυτός κανονισμός της ΕΕ είναι σίγουρο ότι θα επιφέρει πολλαπλά πλήγματα στους Ελληνες αιγοπροβατοτρόφους και το εισόδημά τους. Θα λειτουργήσει επίσης, ως μηχανισμός συρρίκνωσης του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας στη χώρα μας και ερήμωσης των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών. Η όλη φιλοσοφία του κινείται στην ευρωλογική της δημοσιονομικής πειθαρχίας, δηλαδή μειώνει δραστικά τη στήριξη και στον τομέα της αιγοπροβατοτροφίας. Στην κατεύθυνση αυτή συρρικνώνονται τεχνηέντως οι επιδοτήσεις, παραμένει παγωμένη η κοινοτική και εθνική ποσόστωση κι ας είναι ελλειμματική η ΕΕ κατά 20% και πλέον, σε αιγοπρόβειο κρέας. Παράλληλα ικανοποιούνται και τα κερδοσκοπικά «αιτήματα» των εμπόρων - βιομηχάνων και πολυεθνικών. Ολοι αυτοί, θα μπορούν να αγοράζουν στο εξής σε ακόμα πιο εξευτελιστικές τιμές, αφού καταργήθηκε και η τιμή βάσης, που προσέφερε έστω και μια ελάχιστη προστασία στους παραγωγούς. Ακόμα αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως η πολιτική της ΕΕ ενισχύει τις μεγάλες αγροτικές εκμεταλλεύσεις των οικονομικά ανεπτυγμένων περιοχών σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών των άγονων, ορεινών και προβληματικών περιοχών της ΕΕ.

Ομως ο υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς, κατά την πάγια «εκσυγχρονιστική» τακτική, επιχείρησε να εμφανίσει ως μεγάλη επιτυχία τα νέα καταστροφικά μέτρα που αποφασίστηκαν στις Βρυξέλλες, σε βάρος των Ελλήνων αιγοπροβατοτρόφων. Ανακοίνωσε με αθροιστικές αλχημείες πως οι αιγοπροβατοτρόφοι θα κερδίζουν ετησίως 46,9 εκατ. ευρώ, για να φανούν πολλά τα λεφτά... Βέβαια, όταν αρχίσουν οι κτηνοτρόφοι να εισπράττουν τις σταθερές πλέον πριμοδοτήσεις των 5.724 δραχμών, ανά ζώο θα καταλάβουν τη διαφορά... Παράλληλα ο υπουργός Γεωργίας ανακοίνωσε πως οι πριμοδοτήσεις θα αυξηθούν έως και 30%, χωρίς βέβαια να εξηγεί από πού το έβγαλε αυτό. Γιατί δε νομίζουμε... ότι οι 5.724 δραχμές είναι περισσότερες, ή αυξημένες, αν γίνει μια σύγκριση για παράδειγμα, με το πριμ στα επιλέξιμα αιγοπρόβατα του 1995 που ήταν 6.763 δρχ. ή του 1998 που ήταν 6.132 δραχμές. Επιπρόσθετα ο υπουργός Γεωργίας δεν εξήγησε γιατί αποτελεί επιτυχία το γεγονός ότι καταργήθηκαν οι «ελλειμματικές πληρωμές», η διατήρηση των οποίων συνιστά κυβερνητική επιτυχία για το βαμβάκι. Οπως επίσης, ο υπουργός Γεωργίας δεν εξήγησε γιατί ψήφισε έναν κανονισμό ο οποίος εκτός των άλλων προβλέπει ρυθμίσεις τέτοιες, ώστε να ενισχύονται καλύτερα οι μεγάλες κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις των βορείων χωρών της ΕΕ.

Πιο ειδικά πάντως, στο νέο κανονισμό αποφασίστηκε να παραμείνει η κοινοτική ποσόστωση των επιλέξιμων αιγοπροβάτων στα 79.164.000 κεφάλια, όταν ο συνολικός αριθμός των αιγοπροβάτων των χωρών της ΕΕ, ξεπερνάει τα 111.000.000. Για την Ελλάδα, η εθνική ποσόστωση διατηρείται στα ίδια επίπεδα των 11.023.000 επιλέξιμων αιγοπροβάτων, όταν ο αριθμός τους σήμερα στη χώρα φτάνει και ξεπερνάει τα 14.500.000 κεφάλια. Φαίνεται, δηλαδή, ότι ο νέος κανονισμός δεν αφήνει στην Ελλάδα κανένα περιθώριο ανάπτυξης της αιγοπροβατοτροφίας, ενώ 3.500.000 αιγοπρόβατα θα συνεχίσουν να μη δικαιούνται επιδότησης και πολλοί νέοι αγρότες δε θα μπορούν, λόγω της ποσόστωσης, να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο.

Το πιο οδυνηρό μέτρο είναι η κατάργηση της τιμής βάσης και του συστήματος των ελλειμματικών πληρωμών, που εξασφάλιζαν ένα ελάχιστο, αλλά όχι όμως ικανοποιητικό εισόδημα στους αιγοπροβατοτρόφους. Αλλά αντί της περαιτέρω ενίσχυσής τους σε όφελος των κτηνοτρόφων, καταργήθηκαν. Η κατάργηση αυτή διαλύει και το τελευταίο δίχτυ προστασίας των αιγοπροβατοτρόφων και του εισοδήματός τους. Και είναι βέβαιο πως οι αιγοπροβατοτρόφοι θα ριχτούν πλέον στα «σαγόνια» των εμποροβιομηχάνων και της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς. Δηλαδή, θα πάθουν και αυτοί ό,τι οι ελαιοπαραγωγοί, οι σταφιδοπαραγωγοί κ.ά., μετά την κατάργηση της τιμής παρέμβασης, οπότε οι τιμές των προϊόντων τους κατρακύλησαν σε εξευτελιστικά επίπεδα.

Το υποτιθέμενο «δέλεαρ» είναι ότι καθορίστηκε σταθερή επιδότηση, η οποία θα δίνεται στο εξής σε μια δόση μέχρι 31/3 κάθε έτους. Η επιδότηση θα είναι 21 ευρώ ανά ζώο (7.155,7 δρχ) για τους προβατοτρόφους, που παράγουν μόνο κρέας και στα 16,8 ευρώ ανά ζώο (5.724,4 δρχ) για όλους ανεξαιρέτως τους αιγοτρόφους, καθώς και για τους προβατοτρόφους που παράγουν κρέας και γάλα. Ομως, τα ποσά αυτά είναι πολύ χαμηλά, σχεδόν εξευτελιστικά για τα τωρινά δεδομένα, αφού το ύψος της επιδότησης καθορίζεται στα επίπεδα του μέσου όρου της δεκαετίας του 1990. Το αποτέλεσμα θα είναι στην πράξη οι Ελληνες αιγοπροβατοτρόφοι να εισπράττουν στο εξής επιδότηση μικρότερη από αυτή που εισέπρατταν τα προηγούμενα χρόνια.

Εκτός από το ύψος της σταθερής επιδότησης και στο νέο κανονισμό αποφασίστηκε να διατηρηθεί η διαφορά της επιδότησης στους προβατοτρόφους που παράγουν μόνο κρέας και αυτούς που έχουν μεικτή παραγωγή (γάλα και κρέας), με το αιτιολογικό ότι οι προβατοτρόφοι μεικτής παραγωγής έχουν συμπληρωματικό εισόδημα από το γάλα. Η διατήρηση αυτής της διαφοράς είναι αρνητική για τους προβατοτρόφους των νοτίων χωρών της ΕΕ και κυρίως της Ελλάδας, όπου η προβατοτροφία είναι μεικτής παραγωγής. Κι αυτό γιατί οι μονάδες μεικτής παραγωγής που υπάρχουν στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου είναι μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά, με το χαμηλότερο εισόδημα στην ΕΕ.

Επιπλέον, αξίζει να αναφερθεί πως η ονομαστική αύξηση που αποφασίστηκε στο νέο κανονισμό για την ειδική επιδότηση (εξισωτική) των ορεινών και προβληματικών περιοχών από 5,97 σε 7 ευρώ/ζώο, δηλαδή 350 δραχμές παραπάνω, δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματική αύξηση, αφού στην καλύτερη περίπτωση δεν αντιμετωπίζει ούτε τις συνέπειες του πληθωρισμού. Ακόμα, φαίνεται ότι θα δημιουργηθούν σοβαρά και αξεπέραστα προβλήματα ειδικά στη χώρα μας, αν για την καταβολή αυτής της επιδότησης απαιτηθεί να εφαρμοστεί το μητρώο ζώων και οι κώδικες ορθής γεωργικής πρακτικής, μια και τα παραπάνω δεν έχουν γίνει ακόμα και ενδεχομένως περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να τα βάλει μπρος η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Γεωργίας.

Τέλος, ο λεγόμενος εθνικός φάκελος, ο οποίος θα περιλαμβάνει πρόσθετους πόρους 8,8 εκατ. ευρώ (3 δισ. δραχμές), για κατανομή ενισχύσεων σε περιοχές, ή μορφές παραγωγής οι οποίες έχουν πρόβλημα, αποτελεί ένα ελάχιστο ποσό, που σε καμία περίπτωση δε θα αντιμετωπίσει τα επερχόμενα προβλήματα. Με άλλα λόγια αν το ποσό αυτό δινόταν ως πρόσθετη ενίσχυση στα επιλέξιμα αιγοπρόβατα της χώρας, θα αντιστοιχούσαν 272 δραχμές παραπάνω, επιδότηση ανά ζώο.