Η μετατροπή των επιχειρήσεων επεξεργασίας τροφίμων στην περιοχή της Πέλλας και της Ημαθίας σε εστίες υπερμετάδοσης του κορονοϊού επιβεβαιώνει τις τεράστιες ευθύνες τόσο της εργοδοσίας, που αφήνει τους εργαζόμενους χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας τους για να μη θιγούν τα κέρδη της, όσο και της κυβέρνησης, που ουσιαστικά κάνει πλάτες στην ασυδοσία της μεγαλοεργοδοσίας, περιοριζόμενη σε εκκλήσεις για την εφαρμογή μέτρων προστασίας με βάση τα ήδη πετσοκομμένα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Τα 114 κρούσματα κορονοϊού σε εργαζόμενους στην κονσερβοποιία «Κρόνος» στο Μαυροβούνι Σκύδρας, στην Πέλλα, που έγιναν γνωστά την περασμένη Παρασκευή, σε συνέχεια του πλήθους κρουσμάτων που καταγράφηκαν τον προηγούμενο μήνα σε βιομηχανίες του κλάδου σε Πέλλα και Ημαθία, επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι η υγεία και η ζωή των εργατών θυσιάζονται για τα κέρδη των βιομηχάνων.

Η μεγαλοεργοδοσία δεν λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και ταυτόχρονα κλιμακώνει την τρομοκρατία για να μη χαθεί ούτε μία μέρα δουλειάς, ακριβώς γιατί αυτήν την περίοδο των 40-50 ημερών χτίζεται η κερδοφορία των βιομηχάνων του κλάδου, με τις εξευτελιστικά χαμηλές τιμές που αγοράζουν τα αγροτικά προϊόντα και με τα χαμηλά μεροκάματα στις επιχειρήσεις επεξεργασίας φρούτων και κηπευτικών.

Τον προηγούμενο μήνα οι κονσερβοποιίες της περιοχής, η μία μετά την άλλη, κατέγραφαν κρούσματα σε εργαζόμενους. Από τις αρχές Σεπτέμβρη είχαν καταγραφεί δεκάδες κρούσματα στις κονσερβοποιίες «Παυλίδης» στην Πέλλα, «Venus» και ΑΛΜΜΕ στην Ημαθία, ενώ είχαν προηγηθεί κρούσματα σε επιχειρήσεις επεξεργασίας κρεάτων κ.α. Χαρακτηριστικά, μέχρι τις 9 Σεπτέμβρη είχαν διαγνωστεί 50 θετικά κρούσματα στην κονσερβοποιία «Παυλίδης», ενώ την επόμενη μέρα είχαν καταγραφεί 114 θετικά κρούσματα που συνδέονταν με τη συγκεκριμένη συρροή...

Η μετατροπή των κονσερβοποιιών σε Πέλλα και Ημαθία σε εστίες υπερμετάδοσης του κορονοϊού επηρεάζει ολόκληρη την Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, καθώς τα περισσότερα μεγάλα εργοστάσια της περιοχής απασχολούν εκατοντάδες εργαζόμενους σχεδόν από όλους τους νομούς των δύο αυτών Περιφερειών.

Και ενώ το σκηνικό επαναλαμβάνεται, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, υποστελεχωμένοι, χωρίς πόρους και χωρίς την αντίστοιχη κατεύθυνση από την κυβέρνηση, μένουν ανίσχυροι να επιβάλουν την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων προστασίας. Αντίστοιχα, τα ίδια τα πρωτόκολλα διαχείρισης και ιχνηλάτησης των κρουσμάτων είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της μεγαλοεργοδοσίας, της παρέχουν κάθε διευκόλυνση ώστε να συνεχίσει αδιάκοπα να λειτουργεί τις επιχειρήσεις της χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο, καθώς το μόνο που κάνει είναι να στέλνει τους εργάτες σπίτι τους, απλήρωτους.

Οποιος εργαζόμενος έκανε τεστ και βρισκόταν θετικός, σταματούσε την εργασία του χωρίς να γνωρίζει αν θα πληρωθεί ή όχι, ή αν θα χάσει τα ένσημά του. Στις δε περιπτώσεις επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, η εργοδοσία δεν έβγαζε σε καραντίνα καμία από τις λεγόμενες κοντινές επαφές, γιατί είχε ανάγκη τα εργατικά χέρια ώστε να μη μείνει πίσω η δουλειά... Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, ακόμα κι αν οι εργαζόμενοι ανησυχούσαν, καθώς κάθε μέρα και ένας συνάδελφός τους έμπαινε σε καραντίνα, δεν τολμούσαν να μην πάνε για δουλειά, γιατί δεν είχαν κανένα μισθολογικό και ασφαλιστικό δικαίωμα.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα επιχείρησης στην Ημαθία, που μόνο μετά από πίεση του κλαδικού Συνδικάτου Εργαζομένων Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Ημαθίας - Πέλλας δεσμεύτηκε ότι θα πληρώσει την περίοδο της καραντίνας στους εργαζόμενους.

Και ενώ όλα αυτά καταγγέλλονταν δημόσια, με αφορμή τα δεκάδες κρούσματα στην κονσερβοποιία «Παυλίδης», το αυτί της κυβέρνησης δεν ίδρωνε. Δεν ίδρωσε ούτε και όταν έγιναν συγκεκριμένες καταγγελίες για τις συνθήκες που επικρατούσαν στην επιχείρηση «Κρόνος», πριν «σκάσουν» και εκεί τα μαζικά κρούσματα. Μεταξύ άλλων το κλαδικό Συνδικάτο κατήγγειλε ότι τα λεωφορεία που μετέφεραν τους εργαζόμενους ήταν ασφυκτικά γεμάτα, ενώ κατά την είσοδο των εργαζομένων στις εγκαταστάσεις δεν γινόταν καμία θερμομέτρηση. Χρειάστηκε το Συνδικάτο να κάνει νέα δημόσια καταγγελία για να υπάρξει παρέμβαση και να αποκαλυφθεί το μέγεθος της διασποράς...

Ταυτόχρονα, όλη αυτήν την περίοδο, σε ρόλο συνηγόρου των εργοδοτών εμφανίζονταν η Τοπική Διοίκηση και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, που χρόνια τώρα έχουν στήσει και λειτουργούν μαγαζάκια «ευρέσεως εργασίας» στις πλάτες των εργαζομένων, εκμεταλλευόμενοι το δικαίωμά τους στη δουλειά.

Σε αντίθεση με τις κολιγιές της με τους εργατοπατέρες, η μεγαλοεργοδοσία βάζει διαρκώς εμπόδια στη δράση των ταξικών δυνάμεων. Προκειμένου να συγκαλύψει την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, προσπαθεί να εμποδίσει την παρουσία τους εκεί και την επαφή τους με τους εργαζόμενους, ακόμα και με επιθέσεις τραμπούκων, όπως έγινε στην περίπτωση της «Κρόνος».

Το πώς η μεγαλοεργοδοσία εντείνει την ασυδοσία της, εκμεταλλευόμενη την ανάγκη των εργατών για μεροκάματο και ένσημο, μας εξηγεί ο Γιάννης Διάκογλου, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Ημαθίας - Πέλλας. Οπως μας λέει, η πλειοψηφία των κονσερβάδικων και των διαλογητηρίων είναι χαρακτηρισμένα ως μη εποχιακά, παρά το γεγονός ότι ο κύριος όγκος της δουλειάς τους είναι εποχιακός. Ετσι, οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις πρέπει να συμπληρώσουν 125 μεροκάματα για να δικαιούνται ταμείο ανεργίας, 60 ένσημα για να δικαιούνται το εποχιακό επίδομα και 50 για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η πλειοψηφία των εργαζομένων δουλεύει το κρίσιμο 40ήμερο - 50ήμερο και κυνηγά και τα υπόλοιπα ένσημα, για να εξασφαλίσει τουλάχιστον την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ενα από τα κύρια αιτήματα που προβάλλει το κλαδικό Συνδικάτο είναι να μπορούν οι εργαζόμενοι με 50 ένσημα να μπουν στο ταμείο ανεργίας.

Ακόμα απαιτεί: Να γίνουν τα τεστ σε όλους τους εργαζόμενους και στους οικείους τους, με ευθύνη κυβέρνησης και εργοδοσίας. Να διασφαλιστούν όλα τα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, καμία απόλυση, καμία αλλαγή σύμβασης. Αναρρωτική άδεια σε όλους όσοι νοσούν και ειδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές σε όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, καθώς και σε όσους χρειάζεται να μείνουν σε καραντίνα. Να παρασχεθούν στους εργαζόμενους όλα τα απαραίτητα μέσα προστασίας. Να σταματήσουν αμέσως οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, οι διακοπές σε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό.

Ο Γ. Διάκογλου θυμίζει επίσης ότι το κλαδικό Συνδικάτο έκανε έγκαιρα παραστάσεις διαμαρτυρίας σε ΣΕΠΕ και ΕΟΔΥ, απαίτησε την πραγματοποίηση ελέγχων σε όλες τις επιχειρήσεις. Πραγματοποίησε συγκέντρωση στα Γιαννιτσά και θα συνεχίσει τις παρεμβάσεις του και το επόμενο διάστημα, και στους δύο νομούς. Σε αυτό το πλαίσιο, καλεί τους εργαζόμενους να δυναμώσουν τον αγώνα για την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων τους, να συμμετάσχουν μαζικά στα συλλαλητήρια που οργανώνουν οι ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις στις 13 Οκτώβρη σε Νάουσα, Βέροια και Γιαννιτσά.

Μπροστά στα συλλαλητήρια, τις επόμενες μέρες, το Συνδικάτο προγραμματίζει περιοδείες σε μια σειρά επιχειρήσεις του κλάδου, όπως: «ΑΛΤΕΡΑ - Παυλίδης», ΑΛΜΙ, ΓΠΣ Νάουσας, ΑΣΕΠΟΠ Νάουσας, ΑΣ Επισκοπής, «Παπακωνσταντίνου», «Βένους», «Μπουτζόλας», «Μέση», «Αλιάκμων» κ.λπ.

Την ανάγκη οι εργαζόμενοι να βγουν μπροστά στον αγώνα για την προστασία της υγείας και της ζωής τους αναδεικνύει μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» και ο Κώστας Κατσιμένης, γραμματέας της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών.

Οπως επισημαίνει, «οι τελευταίες εξελίξεις, με τα δεκάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα σε επιχειρήσεις του κλάδου στους νομούς Ημαθίας, Πέλλας, Ιωαννίνων, Αρτας, Βοιωτίας, Καβάλας και Χαλκιδικής, κάνουν ξεκάθαρο ότι η εργοδοσία με τις πλάτες της κυβέρνησης δεν τηρεί ούτε τα ελάχιστα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων από την πανδημία. Την ίδια ώρα βέβαια που και αυτά τα ελάχιστα μέτρα προστασίας των εργαζομένων θεωρούνται "κόστος", αξιοποιούν την πανδημία ως ευκαιρία για να μας φορτώσουν τη νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, για να σαρώσουν όποιο εργατικό δικαίωμα είχε απομείνει όρθιο».

Και προσθέτει: «Προτεραιότητα της κυβέρνησης ήταν και παραμένει η ικανοποίηση όλων των διαχρονικών αιτημάτων του ΣΕΒ και των άλλων ενώσεων του κεφαλαίου. Αξιοποιώντας την πανδημία, επιτάχυναν την εφαρμογή μιας σειράς αντεργατικών μέτρων, όπως εκ περιτροπής εργασία, μείωση μισθών και άλλα μέτρα που βρίσκονταν έτσι κι αλλιώς στη φαρέτρα του ΣΕΒ προκειμένου να εφαρμοστούν. Μας καλούν σε νέες θυσίες στο βωμό της επανεκκίνησης και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Να ξεχάσουμε το 5ήμερο - 8ωρο, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να αποδεχτούμε τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, να ζούμε με τα ελάχιστα. Στον κλάδο μετράμε δεκάδες απολύσεις με την πίεση της εργοδοσίας για "οικειοθελή αποχώρηση". Οι άνεργοι, οι χιλιάδες εποχικοί εργαζόμενοι του κλάδου, ούτε στην "ανάκαμψη" ούτε τώρα με την πανδημία είδαν κανένα μέτρο στήριξης της ζωής και του εισοδήματός τους, η συντριπτική πλειοψηφία παραμένει χωρίς καμία στήριξη».

«Επειδή λοιπόν δεν έχουμε δικαίωμα να παραδώσουμε στη νέα γενιά εργαζομένων μια εργασιακή κόλαση και μια διαρκή ανασφάλεια. Επειδή δεν επιτρέπουμε να τζογάρουν την υγεία των εργαζομένων για τα κέρδη των μεγαλοβιομηχάνων. Επειδή το δικαίωμα των εργαζομένων να διαδηλώνουν και να οργανώνονται στα συνδικάτα τους έχει κατακτηθεί με αίμα. Για όλους αυτούς τους λόγους θα μας βρουν μπροστά τους», καταλήγει ο Κ. Κατσιμένης.