Τη συνέχεια στον αγώνα που δίνουν για το εισόδημα, τις θέσεις εργασίας, τις ΣΣΕ και τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο, με νέες συντονισμένες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, σχεδιάζουν σωματεία στον Επισιτισμό - Τουρισμό.

Σε σύσκεψη που έγινε την περασμένη Δευτέρα στην Αθήνα, 8 κλαδικά και 11 επιχειρησιακά σωματεία από μια σειρά περιοχές συζήτησαν για την πείρα των κινητοποιήσεων που οργάνωσαν τους προηγούμενους μήνες, με σκοπό να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν τις πρωτοβουλίες τους.

Υπόμνημα με τα επείγοντα αιτήματα για την επιβίωση χιλιάδων εργαζομένων, το οποίο συνυπογράφουν 19 κλαδικά και επιχειρησιακά Σωματεία και μια Επιτροπή Αγώνα, επιδόθηκε αμέσως μετά τη σύσκεψη στη Βουλή. Το υπόμνημα έχει ήδη κατατεθεί ως Αναφορά από βουλευτές του ΚΚΕ.

Επόμενο σταθμό αποτελούν τα πανεργατικά συλλαλητήρια στις 13 Οκτώβρη, με τα σωματεία να προετοιμάζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων του κλάδου, που βρίσκονται αντιμέτωποι με το τέλος της σεζόν και την ανεργία, την παράταση του καθεστώτος της αναστολής συμβάσεων, τη μείωση του μισθού μέσα από το πρόγραμμα «Συν-Εργασία», την αγωνία για το αν και με τι όρους θα επιστρέψουν στη δουλειά.

Παράλληλα, στη σύσκεψη αποφασίστηκε η οργάνωση κινητοποιήσεων στις 2 Νοέμβρη στην Αθήνα και άλλες περιοχές της χώρας. Ο στόχος που θέτουν είναι να προετοιμαστούν, με μαζικές διαδικασίες, συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων, συνελεύσεις, συσκέψεις, βάζοντας στο επίκεντρο τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Η σύσκεψη και ο αγωνιστικός προγραμματισμός των σωματείων αποτελούν απάντηση και στον νέο γύρο της επίθεσης που ετοιμάζουν κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία.

Χαρακτηριστικά, με το πρόσχημα της «μη πραγματοποίησης πραγματικής εργασίας» για όσους έβγαλαν τη σεζόν σε καθεστώς αναστολής συμβάσεων, το υπουργείο Εργασίας ήδη ετοιμάζει το έδαφος για να «ξηλωθεί» το δικαίωμα των εποχικών στην επαναπρόσληψη. Η επίθεση στις προβλέψεις που παρέχουν μια ελάχιστη προστασία στους εργαζόμενους που περνούν μια σεζόν στην εκμετάλλευση και άλλη μια στην ανεργία αποτελεί διαχρονική αξίωση των ξενοδόχων και αιτία πολέμου για τα σωματεία.

Ψαλίδισμα ετοιμάζεται επίσης για το δικαίωμα στην κανονική άδεια, το επίδομα αδείας, το Δώρο Χριστουγέννων για τους εργαζόμενους σε αναστολή. Το καθεστώς της αναστολής συμβάσεων και της ένταξης στο πρόγραμμα «Συν-Εργασία» παίρνει τη μια παράταση μετά την άλλη και θα συνεχίσει, όπως όλα δείχνουν, να συρρικνώνει το εισόδημα των εργαζομένων τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους.

Την ίδια στιγμή, εκτός των όποιων μέτρων στήριξης συνεχίζουν να βρίσκονται οι εργαζόμενοι με «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις.

Στους χώρους δουλειάς που λειτουργούν, οι εργαζόμενοι δουλεύουν εκτεθειμένοι στην πανδημία, χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας, σε συνθήκες εντατικοποίησης. Η εργοδοσία ξεσαλώνει, φτάνοντας στο σημείο να αξιώνει να βάλει στο χέρι μέρος της αποζημίωσης ειδικού σκοπού από εργαζόμενους, γιατί τους έκανε τη ...«χάρη» να τους εντάξει σε καθεστώς αναστολής!

Στην επίθεση αυτή, τα σωματεία απαντούν με καμπάνια εγγραφών με ταυτόχρονη αίτηση επαναπρόσληψης των εργαζομένων, που θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι το τέλος του Γενάρη, αλλά και με κινητοποιήσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στα Ξενοδοχεία και τον Επισιτισμό, στις 2 Νοέμβρη, καθώς στο τέλος του συγκεκριμένου μήνα λήγει η μετενέργεια της ΣΣΕ στα ξενοδοχεία.

Εφόδιο και παρακαταθήκη για τα επόμενα βήματα των σωματείων είναι η δράση που ανέπτυξαν τους προηγούμενους μήνες, μέσα στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας.

Πλευρές αυτής της πείρας μεταφέρθηκαν και στη σύσκεψη: Στην Αττική, το κλαδικό Συνδικάτο δεν σταμάτησε στιγμή τη λειτουργία του. Ακόμα και μέσα στο lock down, στις 25 Απρίλη, οργάνωσε μοτοπορεία με επίκεντρο το αίτημα για μέτρα προστασίας της υγείας, με έμφαση στους διανομείς. Στην ίδια κατεύθυνση, κινήθηκαν και επιχειρησιακά σωματεία, με συνεδριάσεις, συνελεύσεις αλλά και παρεμβάσεις. Αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής ήταν η κινητοποίηση που ακολούθησε στις 28 Μάη, η αυξημένη συμμετοχή στην πανελλαδική κινητοποίηση στις 10 Ιούνη, η συγκέντρωση στις 28 Σεπτέμβρη.

Αντίστοιχα πλούσια πείρα έχει από τη δράση των τελευταίων μηνών το κλαδικό Συνδικάτο στην Κέρκυρα. Από τον Απρίλη έως το Σεπτέμβρη μετρά 15 μεγάλες κινητοποιήσεις, αλλά και δεκάδες συσκέψεις, στις οποίες οι εργαζόμενοι από τη μια άκρη του νησιού μέχρι την άλλη άκουσαν το κάλεσμά του, είπαν τη γνώμη τους, έκαναν τις προτάσεις τους, αποφάσισαν για τη δράση τους. Η δραστηριότητα αυτή έχει επίσης αφήσει το αποτύπωμά της σε αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες: Οι ίδιοι άνθρωποι που έβλεπαν τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων ως απειλή για την τουριστική κίνηση και προσπαθούσαν να ενισχύσουν τον τζίρο τους με ό,τι ψίχουλα ξέφευγαν από το τραπέζι των μεγάλων ομίλων, τώρα αναγνωρίζουν τον αγώνα του Συνδικάτου και προβληματίζονται γύρω από την προοπτική να κινηθούν κι αυτοί στον ίδιο δρόμο.

Στα Χανιά, το Σωματείο στον Επισιτισμό πήρε πρωτοβουλίες κοινής δράσης με σωματεία συναφών κλάδων, όπως το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και το τοπικό παράρτημα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου. Ανάμεσα σε αυτές ξεχώρισε η συναυλία αλληλεγγύης που συνδιοργάνωσαν στις 29 Ιούλη, με μεγάλη συμμετοχή και απήχηση στην τοπική κοινωνία. Τα τρόφιμα που συγκεντρώθηκαν σε αυτήν αποδείχτηκε πως ήταν απαραίτητα την επόμενη κιόλας μέρα!

Η παραπάνω δράση αναπτύχθηκε κόντρα στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία αλλά και τα «στηρίγματά» τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας του κλάδου (ΠΟΕΕΤ) έκανε τα πάντα για να βάλει τους εργαζόμενους του κλάδου σε χειμερία νάρκη: Βρήκε «θετικά» τα μέτρα της κυβέρνησης, την ώρα που τα σωματεία έδιναν τις δυνάμεις τους στον αγώνα για την επιβίωση και τη διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων. Παρουσίασε τις μικρές νίκες που ήρθαν ως αποτέλεσμα μαζικών κινητοποιήσεων, σαν καρπό της «διαπραγμάτευσης» με το υπουργείο. Ακόμα και τη Μέρα Δράσης που για τα μάτια του κόσμου αποφάσισε στις 28/9, την ακύρωσε στην πράξη, βγάζοντας ανακοινώσεις για τη ματαίωση κινητοποιήσεων που δεν ανακοίνωσε ποτέ, επικαλούμενη τάχα το «αίσθημα ευθύνης» απέναντι στην εξάπλωση του κορονοϊού. Οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας, μάλιστα, ξεπέρασαν τον εαυτό τους, καταθέτοντας αγωγές για να ακυρωθούν οι αρχαιρεσίες του κλαδικού Συνδικάτου στην Κέρκυρα και εξαπολύοντας επιθέσεις στον πρόεδρό του, πως τάχα «δεν είναι εργαζόμενος» και «δεν ανήκει στον κλάδο», την ώρα που είναι απολυμένος, με τελεσίδικες αποφάσεις δικαστηρίων για την επιστροφή του στη δουλειά τις οποίες ο εργοδότης αρνείται να εφαρμόσει.