Copyright 2020 The Associated

Σημαντικό βήμα στην παραπάνω κατεύθυνση αποτελεί το γεγονός ότι εδώ και 10 μέρες λειτουργεί το Στέκι Αλληλεγγύης πλημμυροπαθών, ως χώρος συντονισμού, αποθήκευσης και διανομής των ειδών πρώτης βοήθειας που συγκεντρώνουν για τους πληγέντες συνδικάτα και μαζικοί φορείς και ταυτόχρονα ως κέντρο οργάνωσης της πάλης, με αγωνιστικές παρεμβάσεις προς την κυβέρνηση, την Τοπική Διοίκηση και όλες τις άλλες αρμόδιες αρχές, για την αποκατάσταση και τη στήριξη των πληγέντων.

Το Στέκι Αλληλεγγύης λειτουργεί επί της οδού Μ. Αλεξάνδρου και Ελ. Βενιζέλου γωνία, καθημερινά από 10 π.μ. έως 1 μ.μ. και από 5 μ.μ. έως 6.30 μ.μ.

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Γιώργο Παπαδόπουλο, από το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων, την Κλεοπάτρα Ζούκα, πρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών, και την Ελένη Καρυά, πρόεδρο του Σωματείου Συνταξιούχων για τη δράση και την πείρα από τη λειτουργία του Στεκιού μέχρι σήμερα.

Copyright 2020 The Associated

-- Γιώργος Παπαδόπουλος: Με το ξημέρωμα του Σαββάτου, βγήκαμε στις γειτονιές της πόλης. Αυτό που συναντάγαμε ήταν πλημμυρισμένα σπίτια και μαγαζιά, τεράστιες καταστροφές σε υποδομές. Ταυτόχρονα, πολλοί άνθρωποι ήταν σε απόγνωση, αφού οι λάσπες και τα νερά είχαν καταστρέψει τα σπίτια τους, τα έπιπλα, την οικοσκευή και ζητούσαν βοήθεια για να μείνουν κάπου το βράδυ.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τουλάχιστον 200 οικογένειες αντιμετωπίζουν μέχρι και σήμερα πρόβλημα στέγης. Ακόμα, καθώς υπήρχαν προβλήματα με την υδροδότηση, πολλοί ζητούσαν ακόμα κι ένα μπουκάλι νερό. Σε όλη αυτήν την κατάσταση, ο κρατικός μηχανισμός ήταν απών. Οι άνθρωποι πάλευαν μόνοι τους με τις λάσπες, τα συνεργεία των δήμων και της Περιφέρειας δεν επαρκούσαν, πολλές φορές δεν σήκωνε κανένας αρμόδιος το τηλέφωνο. Ετσι, πέρα από το να συμπαρασταθούμε στους πληγέντες, προσπαθήσαμε να εξασφαλίσουμε είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, νερό, αλλά και στέγη για όποιον είχε ανάγκη.

-- Ελένη Καρυά: Συνειδητοποιήσαμε ότι αυτή η έκφραση αλληλεγγύης έπρεπε να συνεχιστεί. Με πρωτοβουλία του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων, του Συνδικάτου Οικοδόμων, του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ και του Συλλόγου Γυναικών, προχωρήσαμε στη δημιουργία του Στεκιού Αλληλεγγύης, γιατί ξέρουμε ότι μόλις σβήσουν τα φώτα των καμερών οι άνθρωποι θα μείνουν αβοήθητοι. Ετσι βρέθηκε ο συγκεκριμένος χώρος που παραχωρήθηκε δωρεάν από επαγγελματία της περιοχής.

Copyright 2020 The Associated

-- Κλεοπάτρα Ζούκα: Το Στέκι είναι γνωστό στους πληγέντες. Εχουμε κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Σε αυτό βοηθά η καθημερινή παρέμβαση και οι περιοδείες των κλιμακίων των φορέων, σπίτι το σπίτι, οι συσκέψεις - συνελεύσεις στις γειτονιές, όπου ενημερώνουν για την ύπαρξη και λειτουργία του Στεκιού, ώστε να απευθύνονται σε αυτό για ό,τι χρειαστούν και ταυτόχρονα γίνεται επιτόπια καταγραφή των προβλημάτων.

Σημαντικό ρόλο παίζουν οι συντονιστικές επιτροπές πληγέντων, που έχουν στηθεί μέχρι σήμερα σε 2 γειτονιές, στις Καμινάδες και στο Αλιακ Μαχαλά. Μέχρι σήμερα εκατοντάδες πληγέντες έχουν περάσει για να πουν τι χρειάζονται. Οι ανάγκες είναι μεγάλες. Σε πολλά σπίτια παραμένουν οι ζημιές, άνθρωποι μας λένε ότι «κοιμούνται στα πατώματα», αφού δεν έχουν έπιπλα. Ταυτόχρονα, οι ανάγκες για φαγητό παραμένουν μιας και πολύς κόσμος έχει μείνει χωρίς εισόδημα, δεν έχει λεφτά για τις επισκευές, μιας και ένα μικρό ποσοστό έχει πάρει τις αποζημιώσεις - ψίχουλα της κυβέρνησης.

Στο Στέκι καταφτάνουν καθημερινά δεκάδες σακούλες με είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, ρούχα, μέχρι και κουβέρτες, από απλό κόσμο μέχρι και πιο οργανωμένα από ΔΣ σωματείων και μαζικών φορέων. Η ανταπόκριση που συναντάμε είναι συγκινητική. Για παράδειγμα, μας έκαναν εντύπωση τα πράγματα που μάζεψαν μαθητές από τη Λάρισα, αλλά και σωματεία όχι μόνο της Θεσσαλίας, αλλά πανελλαδικά. Στο Στέκι έφτασε βοήθεια από φορείς της Ξάνθης, της Καβάλας, της Θεσσαλονίκης μέχρι και από την Ικαρία.

--Ελένη Καρυά: Δεν μένουμε μόνο στο ότι «είμαστε φιλάνθρωποι και σας δίνουμε ένα νερό». Μας ενώνουν τα προβλήματα και οι ανάγκες μας, γνωρίζουμε καλά ότι για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν, πρέπει κάποιος να τους δώσει το χέρι του. Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ είναι θυμωμένοι με τις κυβερνήσεις, τις τοπικές αρχές που αφήνουν απροστάτευτη τη ζωή τους, τις περιουσίες τους, εκφράζουν το φόβο ότι οι υποσχέσεις για αποζημιώσεις που μοιράζει η κυβέρνηση θα μείνουν λόγια. Ετσι, από μόνη της η συζήτηση γίνεται πιο ουσιαστική, για τις αιτίες της καταστροφής και ποια είναι η διέξοδος.

Καλούμε αυτόν τον κόσμο να είναι σε επαγρύπνηση και επιφυλακή γιατί τα μεγάλα λόγια τα έχει ακούσει πολλές φορές. Θυμίζουμε τα κούφια λόγια των κυβερνήσεων που όταν σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας βρίσκουν προφάσεις, δικαιολογίες για να μην αποζημιωθούν οι άνθρωποι. Ηδη, σε αυτό το μοτίβο κινείται η δημοτική αρχή. Κάθε φορά τους έχουν στο περίμενε και στο τέλος αναγκάζονται να χρεωθούν για να ξαναφτιάξουν το σπίτι τους και γίνονται έρμαια των τραπεζών.

-- Γιώργος Παπαδόπουλος: Για εμάς, η έκφραση της αλληλεγγύης, η ζωντανή επαφή με τον κόσμο, οι σχέσεις εμπιστοσύνης που έχουμε οικοδομήσει, αποτελούν βασικό όρο, ώστε αυτός να μείνει όρθιος, να καλλιεργηθεί η αξία της οργανωμένης, συλλογικής δράσης και πάλης μέσα από τα συνδικάτα, το κίνημα. Με αυτήν την έννοια, είναι ένα στέκι στήριξης των πληγέντων πολύπλευρα, για να πάρουν πίσω τις ζωές που έχασαν. Αυτό σημαίνει και οργάνωση κινητοποιήσεων και διαμόρφωση πλαισίου αιτημάτων, που μπαίνουν από τους ίδιους τους πληγέντες με βάση τις ανάγκες τους.

Από τη συζήτηση με τους εκπροσώπους φορέων