Πέρασαν 22 μέρες που ο λαός της Καρδίτσας παλεύει να σταθεί στα πόδια του, μετά τις σοβαρές και ανεπανόρθωτες - σε πολλές περιπτώσεις - καταστροφές της περιουσίας του, στην παραγωγική υποδομή, τις τεράστιες ζημιές στο ζωικό και φυτικό κεφάλαιο που προκλήθηκαν από τα πρόσφατα πλημμυρικά φαινόμενα, με ευθύνη των κυβερνήσεων και της Τοπικής Διοίκησης.

Στην Καρδίτσα συντελέστηκε ένα έγκλημα με ευθύνη κράτους και κυβέρνησης, με τραγικό απολογισμό 3 νεκρούς, χιλιάδες σπίτια, καταστήματα, ζώα, στρέμματα καλλιεργειών, αυτοκίνητα κατεστραμμένα, με περιοχές του νομού να εξακολουθούν να είναι απροσπέλαστες από την καταστροφή του άθλιου οδικού δικτύου, με ολόκληρους οικισμούς να μην έχουν ακόμα παροχή νερού ή και όπου έχει επανέλθει, αυτό να μην είναι πόσιμο.

Παράλληλα, μεγάλα είναι τα προβλήματα στις δομές Υγείας του νομού εν μέσω πανδημίας, με χαρακτηριστικότερα την καταστροφή του Κέντρου Υγείας Μουζακίου και την υπολειτουργία του Νοσοκομείου Καρδίτσας.

Μέσα σε αυτή την καταστροφή οργανώθηκε πριν από λίγες μέρες ένα μεγαλειώδες παλλαϊκό συλλαλητήριο - έκφραση της λαϊκής οργής, της γενικευμένης αγανάκτησης που κατακλύζει τους χιλιάδες που πλήγηκαν. Η πόλη σείστηκε από τα δίκαια αιτήματά μας, με κεντρικό την άμεση και 100% αποκατάσταση των ζημιών και του εισοδήματός μας.

Από την ίδια εκείνη μέρα της καταστροφής, το Σάββατο 19 Σεπτέμβρη, οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή στον «τόπο του εγκλήματος», στα πλημμυρισμένα σπίτια και καταστήματα, στα χωριά, οπουδήποτε υπήρχε ανάγκη. Μπήκαμε μπροστά για την οργάνωση της αλληλεγγύης, φτιάχνοντας συνεργεία από μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, καθαρίζοντας σπίτια και καταστήματα, διανέμοντας είδη πρώτης ανάγκης.

Ταυτόχρονα, με πολυμελή κλιμάκια της ΚΕ του Κόμματός μας, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ και στη συνέχεια με άλλα στελέχη, επισκεφτήκαμε τους πληγέντες. Μαζί με δικούς μας συντρόφους, πληγέντες και οι ίδιοι. Που όμως δεν κάνανε πίσω, αντίθετα, βγήκανε μπροστά. Κάναμε αυτό που οφείλαμε.

Γίναμε ένα με όλο αυτόν τον ταλαιπωρημένο και πληγωμένο κόσμο, ένα κι αυτοί μαζί μας, στις γειτονιές, συγκροτώντας επιτροπές κατοίκων, βάζοντας σε κίνηση ανθρώπινες δυνάμεις που την εποχή της «νηνεμίας» μας λέγανε «ό,τι και να κάνεις δεν αλλάζει τίποτα», «καλά κάνετε που αγωνίζεστε, αλλά ποιος σας ακούει...».

Αυτές οι ίδιες λαϊκές δυνάμεις συμμετείχανε στις μαζικές συνελεύσεις γειτονιών, οργανώθηκαν στις επιτροπές τους, πλέον μάχονται, καθώς σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια για σκέψεις όπως οι παραπάνω.

Ακουμπήσανε μαζικά στην πρωτοπόρα δράση της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων νομού Καρδίτσας, που για μια φορά ακόμη βγήκε μπροστά με στηρίγματά της τους Αγροτικούς Συλλόγους στα χωριά μας, καλώντας όλους τους φορείς της πόλης μας στην οργάνωση του αγώνα.

«Ψυχή» του συλλαλητηρίου ήταν όλη αυτή η προεργασία, γι' αυτό και είμαστε πλέον έτοιμοι να κάνουμε το επόμενο βήμα: Τη συνέχεια και κλιμάκωση του αγώνα μας, την άσκηση πίεσης με κάθε τρόπο στο δρόμο του αγώνα, στα έδρανα της Βουλής και των θεσμών Τοπικής Διοίκησης, πάντως με κάθε τρόπο, ώστε να αντέξουμε, να τραβήξουμε παραπέρα, να κερδίσουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε.

Το ΚΚΕ με τις θέσεις, την προπαγάνδα του, μέσα από το αγροτικό, το λαϊκό κίνημα, τους εκλεγμένους του σε δήμους και Περιφέρεια Θεσσαλίας, κατέθετε και πάλευε τις ολοκληρωμένες θέσεις του για τα έργα υποδομών που απαιτούνται τόσο στην περιοχή της Θεσσαλίας όσο και πιο συγκεκριμένα της Καρδίτσας.

Κανείς από όσους διαχειρίζονταν την κρατική ευθύνη - σε όλα τα επίπεδα - δεν έχει το δικαίωμα να πει ότι δεν γνώριζε. Το Πολυτεχνείο έχει ολοκληρώσει εδώ και 4 χρόνια μελέτη για το ΥΠΕΚΑ όσον αφορά την ανάγκη ενίσχυσης των αντιπλημμυρικών έργων στο νομό, την ανεπάρκεια των υπαρχόντων, ακόμη και για την αντιμετώπιση καιρικών φαινομένων με σπανιότητα 1 στα 50 χρόνια.

Είναι ζήτημα πολιτικής προτεραιότητας και τελικά επιλογής τι είδους έργα χρειάζονται στο επίπεδο των Περιφερειών και των δήμων, τι είναι «επιλέξιμο» (με βάση τα κοινοτικά κονδύλια), τι δεν επιλέγεται και γιατί.

Το ΚΚΕ, με τις δυνάμεις που διαθέτει σε δήμους και Περιφέρεια, παρεμβαίνει, πιέζει όσο μπορεί. Η μάχη όμως θα κρίνεται πάντα στο πεδίο του αγώνα, στη συσπείρωση και κινητοποίηση δυνάμεων, στη μαζική συλλογική διεκδίκηση αιτημάτων που αμφισβητούν το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» για κράτος και κεφάλαιο, βάζοντας μπροστά τις λαϊκές ανάγκες για μέτρα ουσιαστικής αποκατάστασης και προστασίας, με κρατική ευθύνη.

Κεντρικοί και τοπικοί παράγοντες μετά την καταστροφή κολακεύουν τον λαό και του υπόσχονται πολλά. Προπάντων όμως θέλουν να τον αποπροσανατολίσουν από τις πραγματικές αιτίες της τραγωδίας, που επαναλαμβάνεται άλλοτε στην Καρδίτσα, άλλοτε στην Αττική, άλλοτε στην Εύβοια... Προσπαθούν να εκτονώσουν τη λαϊκή αγανάκτηση και τη δικαιολογημένη οργή.

«Το συγκεκριμένο ακραίο καιρικό φαινόμενο συμβαίνει μια φορά στα 1.000 χρόνια», λένε. Πρόκειται περί απύθμενου θράσους. Πιπιλίζουν τα περί κλιματικής αλλαγής, «έντονων καιρικών φαινομένων», της «δύναμης της φύσης» που δήθεν δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει ο ανθρώπινος παράγοντας. Τόσες μέρες έχουν στήσει έναν αποπροσανατολιστικό καβγά για το αν ήταν σωστή η πρόβλεψη για την ένταση της βροχόπτωσης ή όχι.

Κι ας τοποθετούνται οι ειδικοί επιστήμονες πως με τις κατάλληλες υποδομές αυτή η κατάληξη θα μπορούσε να αποφευχθεί! Αυτό και μόνο το στοιχείο δείχνει την πολιτική επιλογή και τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, που «προσκυνώντας» τις κατευθύνσεις της ΕΕ καθιστούν τα έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης μη επιλέξιμα.

Με την ίδια μαχητικότητα που διαδήλωναν, με την ίδια ειλικρίνεια που κουβεντιάζανε στις Γενικές τους Συνελεύσεις, πρέπει να «απαντήσουν» οι εργαζόμενοι, οι βιοπαλαιστές αγρότες, όλοι οι πληγέντες στα λόγια «συμπόνιας» και συμπάθειας που με περισσή γενναιοδωρία τους προσφέρουν οι διάφοροι «τοπικοί άρχοντες» όπως και τα διάφορα κόμματα.

Γιατί το έγκλημα ήταν προδιαγεγραμμένο, αφού τόσο αυτή η κυβέρνηση, όσο και οι προηγούμενες διαχρονικά ακολουθούν την αντιλαϊκή πολιτική απαξίωσης των λαϊκών αναγκών. Αυτή η πολιτική, παιδί όλων των κυβερνήσεων, της Ενωσης των μεγαλοεπιχειρηματιών, γέννησε το Μάτι, τη Μάνδρα, το Μαντούδι.

Αυτή η πολιτική και αυτό το αντιλαϊκό κράτος βάζουν στο περιθώριο τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες για έργα υποδομών, ώστε να μην πνίγεται και να μην καίγεται ο λαός, την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για να προστατεύεται αποτελεσματικά η υγεία του από την πανδημία, τη θωράκιση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών από τον ιό, με λιγότερα παιδιά ανά τάξη, με προσλήψεις εκπαιδευτικών και επάρκεια καθαριστριών.

Ο καρδιτσιώτικος λαός, λοιπόν, έχει διέξοδο, δεν είναι μόνος. Αρκεί να γυρίσει την πλάτη σε όλους εκείνους τους «πολύχρωμους» εκφραστές αυτής της πολιτικής. Τους δημάρχους και βουλευτάδες, τους υπουργούς, την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, που πηγαινοέρχονται στον «τόπο του εγκλήματος», για να υποσχεθούν, για να συλλυπηθούν.

Να γυρίσει την πλάτη του στην προπαγάνδα που βολεύει όλο το σύστημα, γι' αυτό και διακινείται από όλους, «των ανίκανων» που μας κυβερνάνε, του «σχεδίου - πλημμύρα», που δεν υλοποιήθηκε ποτέ, γιατί το καιρικό φαινόμενο ήταν «ακραίο».

Ο καρδιτσιώτικος λαός δεν είναι μόνος του, γιατί κέρδισε την αλληλεγγύη πλατιών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας. Δεν είναι μόνος του γιατί οργανώνεται, γιατί παλεύει, γιατί πάντα θα έχει δίπλα του το ΚΚΕ, στήριγμα στην πάλη του.

Και ο καρδιτσιώτικος λαός και όλοι μας έχει σημασία να σκεφτούμε τι έγινε στο Μάτι, στη Μάνδρα, στην Εύβοια όταν πέσανε τα φώτα. Θα εθιστούμε να ζούμε μέσα στις φωτιές και να καιγόμαστε, στις πλημμύρες και να καταστρέφεται το βιος μας, στους σεισμούς να καταπλακωνόμαστε; Ποτέ δεν ήμασταν «όλοι μαζί», όπως μας λένε τώρα η κυβέρνηση και οι άλλοι, γι' αυτό και πάντα την πληρώνει ο λαός.

Ούτε «όλοι να βάλουμε πλάτη για να ξεπεραστούν οι έκτακτες καταστάσεις, όλοι μαζί ενωμένοι για να επουλωθούν οι πληγές» ή να «βοηθήσουμε όλοι μαζί και να μην κάνουμε κριτική», όπως ζήτησε προκλητικά ο δήμαρχος Καρδίτσας! Ούτε τώρα θα είμαστε όλοι μαζί. Οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν.

Ο καρδιτσιώτικος λαός μπορεί να βγει πιο δυνατός από τη θύελλα της πλημμύρας. Αφήνοντας πίσω παλιές επιλογές που τον έβλαψαν, διεκδικώντας οργανωμένα, μαχητικά τα αυτονόητα: Εργα υποδομής για την προστασία της ζωής, ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής προστασίας, ασφαλές περιβάλλον.

Διεκδικώντας μια ζωή ανθρώπινη και αντάξια της εποχής μας. Παλεύοντας ενάντια στο τέρας, το σύστημα που γεννά αυτά τα προβλήματα, τις καταστροφές, και τους εκφραστές του. Παλεύοντας με όλους εκείνους που στάθηκαν δίπλα του, γιατί το τέρας δεν είναι ανίκητο. Μαχητικά, συλλογικά, ενωμένοι συνεχίζουμε!