«Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για τη συμμετοχή σας στη σημερινή τηλεδιάσκεψη των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της περιοχής μας. Μια διάσκεψη που διεξάγεται μέσα στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας, οι οποίες όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επισκιάσουν τη σταθερή μας αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα του λαού της Παλαιστίνης, όπως και στην αναγκαιότητα της ανταλλαγής απόψεων για την κατάσταση στην περιοχή μας, που είναι και μια από τις βασικές προϋποθέσεις για τον συντονισμό της κοινής μας πάλης.

Για εμάς, δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός πως η μεθοδευμένη και διαχρονική στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ στο Ισραήλ, σε βάρος των δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού λαού και άλλων γειτονικών λαών, συμβάλλει στην όξυνση της εγκληματικής επιθετικότητας του ισραηλινού κράτους στην Παλαιστίνη και ευρύτερα στην περιοχή.

Η προκλητική "νομιμοποίηση" των ισραηλινών εποικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη, από τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, μαζί με σειρά αποφάσεων της κυβέρνησης Τραμπ, με πιο χαρακτηριστική τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, προστίθενται στο χαρακτηρισμό του Ισραήλ ως του "πιο ισχυρού συμμάχου των ΗΠΑ στην περιοχή" και δείχνουν τη στήριξη που παρέχει συνολικά η αστική τάξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ. Και από ό,τι φαίνεται ήδη, είναι σίγουρο πως η νέα "διεύθυνση" του Λευκού Οίκου, υπό τον Τζο Μπάιντεν, θα "πιάσει το νήμα" από εκεί που το βρήκε. Οι όποιες πιθανές τακτικές της θα κινηθούν στην ίδια πορεία.

Οπως σε ανάλογη "ρότα" κινείται και η ΕΕ, οι κυβερνήσεις των χωρών της, παρά επιμέρους ελιγμούς και διαφοροποιήσεις, που "θολώνουν τα νερά", αλλά δεν αλλάζουν την κύρια κατεύθυνση στήριξης της ισραηλινής επιθετικότητας».

Αναφερόμενος στη μεγάλη εικόνα, τόνισε: «Η ορμητική βιασύνη των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στη διευθέτηση του Παλαιστινιακού προβλήματος και άλλων είναι μέρος της "μεγάλης εικόνας" της έντασης και όξυνσης των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων και ενεργειακών μεγαθηρίων, που συγκρούονται στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Κόλπο, στην Ανατ. Μεσόγειο και έχουν προκαλέσει μεγάλες αιματοχυσίες στους λαούς της ευρύτερης περιοχής, της Συρίας, της Λιβύης, της Υεμένης κ.ά.

Σήμερα, εκτός της κατοχής εδαφών της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, της Συρίας από το κράτος του Ισραήλ, έχει προστεθεί και η κατοχή συριακών εδαφών από την Τουρκία και τις ΗΠΑ, καθώς και η στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή πολλών άλλων δυνάμεων.

ΗΠΑ και ΕΕ δεν "αποσύρονται", δεν παραιτούνται και επεξεργάζονται συνεχώς νέα σχέδια ενίσχυσης της γεωπολιτικής επιρροής τους στην περιοχή, αξιοποιώντας όχι μόνο το Ισραήλ, αλλά και άλλα καθεστώτα - συμμάχους τους, σε διαπάλη με ισχυρές ανταγωνιστικές δυνάμεις.

(...) Το ΚΚΕ καλεί τους λαούς όλων των κρατών της περιοχής να αντιπαλέψουν και να αλλάξουν τον σημερινό αρνητικό διεθνή συσχετισμό δυνάμεων και να συνεχίσουν ακόμα πιο ενεργά την έκφραση της πολύμορφης αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, καταδικάζοντας τα καθημερινά εγκλήματα της ισραηλινής κατοχής σε βάρος των Παλαιστινίων. Για: Απόρριψη του αμερικανο-ισραηλινού "σχεδίου του αιώνα" και της πολιτικής των προσαρτήσεων Παλαιστινιακών εδαφών. Τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και των συνεπειών της. Τη δημιουργία ενιαίου ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του. Το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές Αποφάσεις του ΟΗΕ. Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές».

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Παράλληλα, δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ότι ο Περσικός Κόλπος έχει ιδιαίτερη στρατηγική σημασία. Υπάρχουν πολύ σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές και διακινείται τεράστιος όγκος πετρελαίου.

Δεν ξεχνούμε πως η περιοχή αποτέλεσε θέατρο πολέμων μεταξύ του Ιράν - Ιράκ την περίοδο 1980 - 1988. Ελαβε χώρα η επέμβαση του Ιράκ στο Κουβέιτ το 1990. Ακολούθησε ο πόλεμος των ΗΠΑ κατά του Ιράκ, με την "καταιγίδα της Ερήμου" το 1991. Οπως και ο πόλεμος κατά του Ιράκ το 2003, που οι συνέπειες σημαδεύουν την κατάσταση στη χώρα μέχρι σήμερα.

Είναι αξιοσημείωτη η ενίσχυση των συμφερόντων της Κίνας στο Ιράν, αλλά και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπως και η προσπάθεια των ΗΠΑ για διατήρηση και ενίσχυση της παρουσίας τους στο Ιράκ.

Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, η Λιβύη μπήκε σε πορεία διάλυσης μετά τη ΝΑΤΟική επίθεση το 2011 και τη δολοφονία του Καντάφι. Ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός μαίνεται με την εμπλοκή πολλών κρατών της περιοχής, όπως της Τουρκίας και του Κατάρ, που στηρίζουν την κυβέρνηση Σάρατζ, καθώς και της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που την αντιπαλεύουν και στηρίζουν την ομάδα του στρατηγού Χαφτάρ, στην Ανατολική Λιβύη.

ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία και Γερμανία έχουν την "υψηλή εποπτεία" της διαπάλης, που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά πως οι ιμπεριαλιστές ανάβουν τη φωτιά του πολέμου και προσφεύγουν σε κινήσεις σκοπιμότητας, για να επιβάλουν την ιμπεριαλιστική ειρήνη με όρους που αντιστοιχούν στα συμφέροντα των μονοπωλίων τους, μακελεύοντας και ληστεύοντας τους λαούς.

Επίσης, έχουμε την υπογραφή της λεγόμενης "Συμφωνίας Αβραάμ" μεταξύ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Ισραήλ, με την επιδίωξη των ιμπεριαλιστών να "σπρώξουν" και άλλες χώρες στην ίδια κατεύθυνση.

Ταυτόχρονα, ο ρόλος της αστικής τάξης της Τουρκίας να διεκδικεί την επέκταση του χώρου δράσης της γίνεται επικίνδυνος, δυναμιτίζει την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, αφού, εκτός της κατοχής του 40% της Κύπρου και του 10% των εδαφών της Συρίας, δημιουργεί και σοβαρές στρατιωτικές υποδομές στη Λιβύη, βάσεις σε Ιράκ, σε Κατάρ, σε Σομαλία».

Αναφορικά με τη στάση της ελληνικής αστικής τάξης στις εξελίξεις, ο ΓΓ της ΚΕ σημείωσε χαρακτηριστικά: «Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει απολύτως ευθυγραμμισμένη με τη στρατηγική του ΝΑΤΟ, που έχει στόχο την περικύκλωση της Ρωσίας από τη Μαύρη Θάλασσα έως τη Βαλτική. Εχει αποδεχτεί το δόγμα του "πρώτου πυρηνικού πλήγματος", τα σχέδια για παραπέρα επέκταση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια με "οδηγό" τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αναλαμβάνει με προθυμία, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟικού καταμερισμού, το ρόλο "διαύλου" προς τους ανταγωνιστές του ΝΑΤΟ, όπως τη Ρωσία, του "μεντεσέ" στα Βαλκάνια.

Εχει μετατραπεί σε διευρυμένη, σε σχέση με το παρελθόν, βάση πολεμικής στρατιωτικής εξόρμησης των ΗΠΑ. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ σε σύμπραξη και με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και πριν οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνένοχες στην επικίνδυνη μετατροπή της Ελλάδας σε στόχο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Εχουν ευθύνες για την οικοδόμηση στενών συμμαχιών με το κράτος του Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, τα ΗΑΕ, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ και με το πρόσχημα δήθεν της "προφύλαξης" από τις επεκτατικές ενέργειες της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το ΚΚΕ παλεύει για να απορρίψει ο λαός μας σχετικά εκβιαστικά διλήμματα. Να απορρίψει τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και ταυτόχρονα να μη δεχτεί υποχωρήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα. Να δυναμώσει την πάλη για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ.

Για να κλείσουν οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα. Για την αποδέσμευση από αυτούς τους οργανισμούς, με το λαό στην εξουσία, ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει».

Στο κλείσιμο ανέφερε ανάμεσα σε άλλα:

«Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλα τα κόμματα της περιοχής, που στάθηκαν αλληλέγγυα στο ΚΚΕ, στην πρόσφατη επίθεση που δεχτήκαμε στις 17 Νοέμβρη, ανήμερα της 47ης επετείου της ηρωικής, αντιιμπεριαλιστικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Παρά την καταστολή και τις απαγορεύσεις, οι κομμουνιστές, τα εργατικά συνδικάτα, άλλοι φορείς των εργαζομένων και της φοιτητικής και σπουδάζουσας νεολαίας, έστειλαν το μήνυμα της πάλης για τα σύγχρονα λαϊκά δικαιώματα, της ενδυνάμωσης του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στη συμμετοχή της Ελλάδας στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ».