Τα επόμενα βήματα του ευρωατλαντικού άξονα, σε στενή διασύνδεση ΕΕ - ΝΑΤΟ, απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, συζητήθηκαν την Παρασκευή στην τηλεδιάσκεψη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Στην τηλεδιάσκεψη πήρε μέρος και ο γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ, τον οποίο έσπευσε να προϋπαντήσει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σ. Μισέλ.

Στις δηλώσεις τους, ο ΝΑΤΟικός αξιωματούχος πιάνοντας το θέμα από την πανδημία, η διαχείριση της οποίας εντάσσεται ως στοιχείο στους ανταγωνισμούς τους, σημείωσε για τη συνεργασία ΕΕ - ΝΑΤΟ πως «με έναν τρόπο, βλέπουμε πραγματικά πώς ο πολιτικός τομέας, οι προσπάθειες της ΕΕ συμβαδίζουν με τις στρατιωτικές προσπάθειες σε ολόκληρη την ήπειρο».

Θύμισε πως «για το ΝΑΤΟ, το κύριο καθήκον κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας ήταν να διασφαλίσει ότι μια κρίση υγείας δεν θα μετατραπεί σε κρίση ασφάλειας, επειδή οι απειλές που αντιμετωπίζαμε πριν ακόμα από την πανδημία εξακολουθούν να είναι εκεί».

Διευκρίνισε ότι οι εν λόγω απειλές είναι «οι επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας, οι πιο βάναυσες μορφές τρομοκρατίας, οι εξελιγμένες κυβερνοεπιθέσεις, η άνοδος της Κίνας και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ασφάλεια, οπότε καμία χώρα ή ήπειρος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις μόνες της. Οχι μόνο η Ευρώπη, όχι μόνο η Βόρεια Αμερική, αλλά η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική μαζί».

Σε αυτό το πλαίσιο, καλωσόρισε «το πολύ ισχυρό μήνυμα της νέας διοίκησης Μπάιντεν για την ανοικοδόμηση συμμαχιών, την ενίσχυση του διατλαντικού δεσμού» και σημείωσε ότι «αυτό θα είναι επίσης το κύριο ζήτημα όταν οι ηγέτες του ΝΑΤΟ συναντηθούν αργότερα φέτος στις Βρυξέλλες», στη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας, αναφερόμενος και στη στρατηγική «ΝΑΤΟ 2030».

Στη συνέχεια, κάνοντας έναν μίνι απολογισμό, σημείωσε ότι «τα τελευταία χρόνια καταφέραμε να ανεβάσουμε τη συνεργασία μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ σε πρωτοφανή επίπεδα». Χαιρέτισε δε τη «δέσμευση» της ευρωενωσιακής ηγεσίας στη «συνεργασία ΝΑΤΟ - ΕΕ», βάζοντας μπροστά ως πεδία «συνεργασίας» τη λεγόμενη «ανθεκτικότητα» (των ευρωατλαντικών κρατών στην πολυεπίπεδη διείσδυση άλλων κέντρων, μέσω π.χ. εξαγορών κρίσιμων υποδομών), τον κυβερνοχώρο «και επίσης ζητήματα όπου εργαζόμαστε μαζί για πολλά χρόνια, όπως η σταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων και η αντιμετώπιση της μετανάστευσης στο Αιγαίο».

Παίρνοντας την «πάσα», ο Μισέλ χαρακτήρισε σημαντική τη συζήτηση για την Αμυνα και Ασφάλεια. «Το ΝΑΤΟ έπαιξε και παίζει βασικό ρόλο στο δεσμό Βόρειας Αμερικής και Ευρώπης. Μοιραζόμαστε τις ίδιες δημοκρατικές αξίες. Εχουμε κοινά στρατηγικά συμφέροντα. Και (...) η νέα κυβέρνηση Μπάιντεν προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να ανανεώσει την ισχυρή διατλαντική συμμαχία μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ», είπε.

Εκανε σαφές ότι την Παρασκευή στο τραπέζι μπήκαν «κοινές προτεραιότητες»:

-- «Πρώτον, θέλουμε περισσότερη σταθερότητα και περισσότερη προβλεψιμότητα στην άμεση γειτονιά μας και πρέπει να συζητήσουμε τα εργαλεία που είμαστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσουμε για την επίτευξη αυτού του στόχου.

-- Δεύτερον, αντιμετωπίζουμε νέα είδη απειλών - κυβερνοχώρου, υβριδικές και παραπληροφόρησης. Και πρέπει να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητά μας, να προσαρμόσουμε τα εργαλεία μας.

-- Και το τρίτο σημείο μου είναι το ζήτημα της βιομηχανικής βάσης που πρέπει να ενισχύσουμε και της τεχνολογικής βάσης που πρέπει να βελτιώσουμε». Διέβλεψε «πιθανές συνέργειες» στο ψηφιακό πεδίο, στο Διάστημα και στην Αμυνα.

Τέλος, διαβεβαιώνοντας εμμέσως για τη βούληση των κρατών - μελών της ΕΕ να ενισχύσουν τις πολεμικές τους ικανότητες (με τον Μακρόν π.χ. να μιλά για στρατηγική αυτονομία της Ευρωένωσης, την Μέρκελ να δεσμεύεται ότι θα πιάσει τον ΝΑΤΟικό στόχο το 2% ετησίως του ΑΕΠ των κρατών - μελών να πηγαίνει για στρατιωτικές δαπάνες, και να παραγγέλνει μαχητικά αεροσκάφη «F-35», ικανά να φέρουν και πυρηνικά), ο Μισέλ είπε ότι «οι ισχυρές συνεργασίες απαιτούν ισχυρούς συνεργάτες», εξ ου και «μια ισχυρότερη ΕΕ είναι ένα ισχυρότερο ΝΑΤΟ».

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ηγέτες των κρατών - μελών, μαζί και ο Κυρ. Μητσοτάκης, εστίασαν την Παρασκευή στη λεγόμενη Νότια Γειτονία, σε «στρατηγική συζήτηση» για τις σχέσεις της ΕΕ με τις χώρες της περιοχής.

Επίσης, διεξήγαγαν «στρατηγική συζήτηση» σχετικά και με τη λεγόμενη ευρωπαϊκή πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας, με στόχο τους την «ενίσχυση της ικανότητας της ΕΕ να δρα αυτόνομα και να προωθεί τα στρατηγικά συμφέροντα και τις αξίες της στην παγκόσμια σκηνή», με ταυτόχρονη «ανάπτυξη των εταιρικών σχέσεων της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, ιδίως με το ΝΑΤΟ».

Και στην κοινή τους Δήλωση, κατόπιν, οι ηγέτες της ΕΕ αναφέρουν ότι παραμένουν «δεσμευμένοι» για «μια πιο στρατηγική πορεία δράσης και αυξάνοντας την ικανότητα της ΕΕ να ενεργεί αυτόνομα. Ειδικά όσον αφορά την ασφάλεια και την άμυνα, θέλουμε να προωθήσουμε τα συμφέροντα και τις αξίες της ΕΕ, καθώς και την ανθεκτικότητα και την ετοιμότητά της για την αποτελεσματική αντιμετώπιση όλων των απειλών και προκλήσεων ασφαλείας», σημειώνουν και «επαναβεβαιώνουν» ότι «ενόψει της αυξημένης παγκόσμιας αστάθειας, η ΕΕ πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για την ασφάλειά της».

Ταυτόχρονα διαβεβαιώνουν για τη «δέσμευσή» τους «να συνεργαστούμε στενά με το ΝΑΤΟ», αλλά και με «τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ σε μια ισχυρή και φιλόδοξη διατλαντική ατζέντα που περιλαμβάνει στενό διάλογο για την ασφάλεια και την άμυνα. Αυτή η παγκόσμια συνεργασία θα ωφεληθεί από μια ισχυρότερη ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας».

Ετσι, για την «ενίσχυση της ανάπτυξης πολιτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων και της επιχειρησιακής ετοιμότητας εντός της Ενωσης», «δεσμεύονται» για «ενίσχυση της πολιτικής και στρατιωτικής επιχειρησιακής δέσμευσης της Ενωσης, μεταξύ άλλων μέσω βελτιωμένης δημιουργίας δυνάμεων (improved force generation), αποτελεσματικότερου σχεδιασμού και διοίκησης από πλευράς ΕΕ και μιας ισχυρής εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Ειρήνης (European Peace Facility), ο οποίος θα πρέπει να τεθεί γρήγορα σε λειτουργία» (πρόκειται για έξτρα ταμείο για τη χρηματοδότηση επιχειρησιακών δράσεων στο πλαίσιο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας).

Βάζουν, τέλος, στόχο την προάσπιση της «ασφαλούς ευρωπαϊκής πρόσβασης στα παγκόσμια κοινά (συμπεριλαμβανομένου του Διαστήματος, του κυβερνοχώρου και της ανοιχτής θάλασσας), καθώς και βελτιωμένης στρατιωτικής κινητικότητας σε ολόκληρη την Ενωση».

Ολα τα παραπάνω με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης. Χαρακτηριστικά, ο Κυρ. Μητσοτάκης, στην παρέμβασή του στην τηλεδιάσκεψη, «υποστήριξε τη στρατηγική για την αύξηση των δυνατοτήτων της ΕΕ να ενεργεί αυτόνομα για την αντιμετώπιση τόσο των παραδοσιακών απειλών ασφαλείας όσο και των νέων προκλήσεων, όπως η κυβερνοασφάλεια και οι υβριδικές απειλές», όπως αναφέρεται από πλευράς Μαξίμου.

Επίσης, «συμφώνησε στην ανάγκη συνεργασίας ΕΕ - ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τις αρχές και τις διαδικασίες που προβλέπουν οι Συνθήκες των δύο Οργανισμών, συμπεριλαμβανομένης και της αυτονόητης αρχής της καλής γειτονίας που πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ των συμμάχων», με ένα «παράπονο» κατά της Τουρκίας, που η στάση της «υπονομεύει» τάχα τη ΝΑΤΟική συνοχή και τα ευρωατλαντικά σχέδια.

Σε ό,τι αφορά τη Νότια Γειτονία, υποστήριξε «την ανάγκη να αρχίσει το ταχύτερο δυνατόν η εφαρμογή των δράσεων που έχουν ήδη υιοθετηθεί, προκειμένου να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών της Μεσογείου», δράσεις που αφορούν και την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της ΕΕ στη περιοχή, όπου ενεργό ρόλο παίζουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.