• Τους δεκάδες χιλιάδες κατοίκους που ζουν κυριολεκτικά κάτω από τα φουγάρα των ΕΛΠΕ και η υγεία τους επιβαρύνεται από τη συνεχιζόμενη παραμονή του ΧΥΤΑ Φυλής και την υπερσυγκέντρωση ρυπογόνων βιομηχανικών δραστηριοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μετατροπή «συνέπεσε» με ασφυκτική αύξηση των ρύπων από το διυλιστήριο των ΕΛΠΕ, ενώ παραμένει ο κίνδυνος βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης κλίμακας στην περιοχή, όπως αποδείχθηκε από την πρόσφατη έκρηξη στο ΚΥΤ Ασπροπύργου.
• Τους χιλιάδες εργαζόμενους στη βιομηχανική περιοχή του Θριασίου Πεδίου, όπου τα εργατικά «ατυχήματα» είναι σχεδόν καθημερινά και τα μέτρα για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων από ανεπαρκή έως ανύπαρκτα.
• Τους δεκάδες ασθενείς με σοβαρότατες παθήσεις (π.χ. κακοήθειες, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.λπ.) που κάνουν θεραπείες σε κλινικές και τμήματα του νοσοκομείου καθώς και για τους περισσότερους από 1.000 ασθενείς που περιμένουν στη λίστα αναμονής για χειρουργική επέμβαση.
• Τους δεκάδες ασθενείς με COVID-19 και τις συνθήκες νοσηλείας τους στο Θριάσιο Νοσοκομείο, για τις οποίες έχουμε ήδη καταθέσει σχετική αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Αρνούνται να δεσμευθούν ακόμη και για την παραμονή των δεκάδων συμβασιούχων που καλύπτουν κρίσιμες ανάγκες στη λειτουργία του νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας Ασπροπύργου, Ελευσίνας και Μεγάρων και κινδυνεύουν με απόλυση τους επόμενους μήνες.

Εκτός από τις μεγάλες ελλείψεις στο νοσοκομείο, η κατάσταση είναι ίδια και στα Κέντρα Υγείας της περιοχής. Στη Μάνδρα υπάρχει μόνο ένα Περιφερειακό Ιατρείο που λειτουργεί 2 πρωινά τη βδομάδα. Στο Κέντρο Υγείας Ελευσίνας παραμένουν κενές 46 οργανικές θέσεις προσωπικού και λείπουν γιατροί βασικών ειδικοτήτων. Το Κέντρο Υγείας Ασπροπύργου στελεχώνεται μόνο από 6 γιατρούς και ελάχιστο νοσηλευτικό προσωπικό. Στο Κέντρο Υγείας Μεγάρων, αντί για 11 γενικούς γιατρούς, έχουν απομείνει μόνο 2 μόνιμοι και 1 επικουρικός και κινδυνεύει με διακοπή λειτουργίας.

Υλοποιεί, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τη στρατηγική της ΕΕ, σύμφωνα με την οποία η υγεία είναι ατομική ευθύνη και η υγειονομική περίθαλψη εμπόρευμα. Αυτή η πολιτική είναι η αιτία που τα συστήματα Υγείας στις χώρες της ΕΕ, αλλά και διεθνώς, ήταν και παραμένουν υποστελεχωμένα, αυτοχρηματοδοτούμενα και κατέρρευσαν κάτω από το «βάρος» της επιδημίας.

Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι απέναντί μας, εκτός από τον ιό, έχουμε την πολιτική κυβερνήσεων - ΕΕ, που αξιοποιεί ακόμη και την επιδημία για να προωθηθούν αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που «εκκρεμούσαν». Κυρίως, όμως, έχουμε τον «ορατό εχθρό», τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που τα συμφέροντά τους υπηρετεί η πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Με αυτόν τον εχθρό χρειάζεται να συγκρουστούμε, για να προστατέψουμε την υγεία και τα δικαιώματά μας, να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας.