ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ

Βόνη, Γαλατάς, Αρχοντικό, Τεφέλι, Πυράθι. Η εικόνα και σε αυτές τις δημοτικές ενότητες όπου περιόδευσε, το περασμένο Σάββατο, κλιμάκιο του ΚΚΕ, στο οποίο συμμετείχε και ο βουλευτής του Κόμματος Μανώλης Συντυχάκης, είναι τραγική. Σπίτια και υποδομές κατεστραμμένα, λαϊκές οικογένειες στο δρόμο, αγανάκτηση, οργή να ξεχειλίζουν από την εγκατάλειψη. Σε περιοχές όπως στο Πυράθι, μέχρι και το Σάββατο δεν είχε γίνει καν έλεγχος για την καταγραφή των ζημιών από τον μεγάλο σεισμό της προηγούμενης Δευτέρας. Ενώ σε περιοχές όπως το Τεφέλι δεν έγινε έλεγχος σε όλα τα σπίτια, παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοι έχουν καταθέσει σχετική αίτηση.

Στη δημοτική κοινότητα Βόνη, ο ερχομός του κλιμακίου του ΚΚΕ μοιάζει να σημαίνει συναγερμός. Οι κάτοικοι, που άλλοι μένουν στο πολιτιστικό κέντρο και άλλοι σε σκηνές που βρίσκονται διάσπαρτες σε όλο το χωριό, συγκεντρώνονται γύρω τους, για να δουν «πώς θα αγωνιστούμε. Τι θα κάνουμε», όπως λένε η Ελένη και ο Γιάννης Μαρθαλαμάκης, που μαζί με την οικογένειά τους σύνολο 6 άτομα μένουν σε σκηνή. «Εγώ όλη μου του ζωή μέχρι που πήρα σύνταξη ήμουν εργάτρια. Εχω δει ότι το κράτος και οι κυβερνήσεις δεν είναι για τις δικές μας ανάγκες». «Ηρθαμε εδώ το 2009, φτιάξαμε ένα σπίτι που τώρα φοβάμαι μην πέσει και σκοτώσει κανέναν άνθρωπο. Τώρα δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε. Αυτά που λένε ότι θα δώσουν, δεν φτάνουν με τίποτα για να ξαναφτιαχτεί», συμπλήρωσε ο Γιάννης.

Η Καλλιόπη Σπανάκη προσπαθεί να δείξει τις ζημιές που έχει υποστεί το σπίτι της που μένει με τον γιο της, άτομο που θέλει βοήθεια. Είπε απεγνωσμένα: «Μία σύνταξη του ΟΓΑ παίρνω και τίποτα άλλο. Μας κόψανε και κάποια επιδόματα που παίρναμε. Πώς να ζήσω γριά γυναίκα. Δεν μπορεί να μας αφήσουν στην τύχη μας».

Τεράστιες είναι οι ζημιές και στο σπίτι του Θοδωρή Γουρνιαράκη και της Σοφίας. «Τίποτα, το κράτος είναι απών και μπαίνει ο χειμώνας. Το σπίτι φαίνεται, είναι διαλυμένο. Και θα ξαναπεράσουν μετά από δύο μήνες να το επανελέγξουν, να μας πουν αν επισκευάζεται ή πάει για γκρέμισμα», ανέφερε ο Θοδωρής. «Το θέμα είναι να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε αυτό που λέτε. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, εγώ με 380 ευρώ προσωρινή σύνταξη, ο Θοδωρής χωρίς σταθερή δουλειά, με παιδί που σπουδάζει στο Ηράκλειο, δηλαδή πληρώνουμε και νοίκι, πώς θα τα βγάλουμε πέρα».

Χαρακτηριστικό στοιχείο που δείχνει και την κατάσταση είναι ότι στο χωριό μοιράζονται 90 μερίδες φαγητού.

Στην πλατεία του χωριού ο Βαγγέλης αναφέρει ότι «δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται σεισμός εδώ, έγινε μεγάλος σεισμός στο 1949, υπάρχουν τα πρωτοσέλιδα της εποχής, δείτε τα. Ακολούθησαν και άλλοι. Και όμως ποτέ δεν υπήρξε έργο για αντισεισμική θωράκιση».

Λίγο πιο πέρα η Κατερίνα Παπαδάκη και ο γιος της Βασίλης δείχνουν τις ζημιές που έχει υποστεί το καφενείο τους. «Δεν έχουμε λεφτά να μας εθάψουνε, όχι να επισκευάσουμε σπίτι με τα ψίχουλα που λένε. Και έρχονται και τα ΕΝΦΙΑ, μέχρι στα χωράφια, στα αμπέλια και τις ελιές μας έχουν βάλει φόρο». «Δεν θέλουμε ούτε δάνειο ούτε περίοδο χάριτος. Θέλουμε να αποζημιωθούμε στο 100%, να ξαναφτιάξουμε τους κόπους μας. Αλλού ξέρουν και τα δίνουν», ανέφερε ο Βασίλης.

Το ίδιο ζεστή ήταν η υποδοχή για τους κομμουνιστές και στο χωριό Γαλατά. Οι κάτοικοι είναι συγκεντρωμένοι στο προαύλιο του πολιτιστικού. Εκεί ο 36χρονος Στέλιος Καννάκης, λογιστής, ενημέρωσε το κλιμάκιο ότι από τα 120 σπίτια που ελέγχθηκαν, μόνο τα τρία βγήκαν πράσινα. «Ζητήσαμε να έρθουν οικίσκοι γιατί δεν θέλουμε να φύγουμε από τον τόπο μας. Και τι μας απάντησαν; Οτι δεν γίνεται, γιατί δεν έχουμε αποχέτευση. Εμείς φταίμε που δεν υπάρχει αποχέτευση; Δηλαδή δεν φτάνει που δεν την έφτιαξαν τόσα χρόνια που περιμέναμε, τώρα λένε ότι γι' αυτόν τον λόγο δεν μπορούν να φέρουν οικίσκους. Ομως και πάλι αυτό το επιχείρημα δεν μπορούν να το λένε. Δεν μπορούν τον 21ο αιώνα να μην μπορούν να βρουν λύση». Και προσθέτει: «Φοβόμαστε οι κάτοικοι ότι θέλουν να ερημώσουν τα χωριά, να μας διώξουν γιατί κάποιοι λιγουρεύονται την περιοχή μας για αλλαγή χρήσης λόγω του αεροδρομίου. Εχουν φτιαχτεί καινούργια σπίτια από νέους ανθρώπους που ήθελαν να γυρίσουν στον τόπο τους. Τώρα πρέπει να δοθεί χρηματοδότηση για να φτιαχτούν τα σπίτια με αντισεισμικές προδιαγραφές και όχι να το ρίχνουν στην ατομική ευθύνη. Δεν είναι μόνο τα 5άστερα. Είναι και τα σπίτια μας και θα προσπαθήσουμε να τα καταφέρουμε».

Η Γιώτα Μυλωνά θα συμπληρώσει ότι «εδώ δεν έχουν δοθεί ακόμα αποζημιώσεις για τις πλημμύρες του 2019 στην περιοχή μας. Δεν δεχόμαστε να φύγουμε από τα σπίτια μας, τις περιουσίες μας, τον μόχθο μας». Ο Μανώλης Συντυχάκης ανέδειξε την ανάγκη για τη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα, όπως έχει ήδη γίνει σε άλλα χωριά, όπως στις Αγιες Παρασκιές, για να οργανωθούν ο αγώνας και η διεκδίκηση των κατοίκων, διεκδικώντας μέτρα προστασίας και αποζημιώσεις εδώ και τώρα, γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να καταφέρουν να ξαναμπούν στα σπίτια τους, με τους κατοίκους να: «Συμφωνούμε»!

Στο προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου του χωριού Αρχοντικό έχουν στηθεί 5 σκηνές για 20 άτομα. Υπάρχουν και άλλες διάσπαρτες, ενώ κόσμος κοιμάται και στα αυτοκίνητά του. Ελάχιστα είναι τα σπίτια που και εδώ έχουν «βγει» πράσινα.

«Δύο μέρες πριν τον σεισμό είχαν φύγει οι μάστορες. Είχαν κάνει γενική ανακαίνιση, μπετά. Την ώρα του σεισμού το καθάριζα. Είχα μαζέψει λίγα λεφτά για να το ανακαινίσω. Τώρα πάει. Με 600 ευρώ σύνταξη τι να ξαναφτιάξω να βρουν τα παιδιά μου. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να μας δώσουν τα λεφτά να ξαναφτιάξουμε τα σπίτια μας. Τόσα λεφτά δίνουμε μια ζωή. Φόροι, άλλα χαράτσια και τα τρώνε άλλοι. Λοιπόν τώρα να δώσουν αποζημιώσεις για όλες τις ζημιές», ανέφερε ο Γιώργος Παπαδάκης.

Λίγο πιο πέρα βρίσκεται ο Γιάννης Βασιλάκης. Ο ίδιος είναι μικρός επαγγελματίας από το χωριό Πατσίδερο, αν και αυτός έχει πάθει ζημιές στο σπίτι του, ωστόσο βρίσκεται εκεί για να βοηθήσει. Γενικά η αλληλεγγύη δεν εκδηλώνεται μόνο από τους κατοίκους περιοχών που δεν πλήγηκαν από τον σεισμό, αλλά και μεταξύ τους οι πληγέντες προσπαθούν να στηρίξουν ο ένας τον άλλον. Οπως ανέφερε, στο χωριό του οικογένεια με 4 παιδιά μένει σε καρότσα τρακτέρ, ενώ έλεγχος είχε γίνει μέχρι το Σάββατο από τις αρμόδιες υπηρεσίες μόνο σε 20 σπίτια. «Δεν είναι μόνο τα σπίτια. Είναι η επαγγελματική στέγη, ο μηχανολογικός μας εξοπλισμός που έχουν πάθει ζημιά και δεν προβλέπεται ούτε ψίχουλο αποζημίωση. Και δεν μπορούμε να τα αφήσουμε όλα αυτά, τη ζωή μας να πάμε αλλού. Αλλά και να πάμε, τι θα κάνουμε εκεί;».

Η Μαρία Χαραλαμπάκη, εκπαιδευτικός που βρίσκεται στο χωριό να προσφέρει και τη δική της βοήθεια, αναφέρθηκε στις καταστροφές που έχουν υποστεί τα σχολεία στον δήμο Μινώα Πεδιάδας, που ανήκει και το χωριό, προσθέτοντας ότι «1.300 μαθητές για τρίτη χρονιά θα μείνουν χωρίς εκπαίδευση», ενώ σημείωσε ότι «δεν υπάρχει και κανένα χρονοδιάγραμμα ακόμα και για το αν θα φέρουν οικίσκους βαρέος τύπου που χρειάζονται ως προσωρινή λύση για να κάνουν τα παιδιά μάθημα» και πρόσθεσε ότι «4 μήνες κουνιόμασταν με τους σεισμούς και δεν έλαβαν κανένα μέτρο προστασίας ούτε έστω για τα παιδιά».

Σπίτια μισογκρεμισμένα και άνθρωποι αγανακτισμένοι και οργισμένοι από την έλλειψη κάθε είδους κρατικής προστασίας, συνθέτουν το σκηνικό και στο χωριό Τεφέλι, όπου συνεχίστηκε η περιοδεία.

Από τη μέρα που έγινε ο σεισμός μέχρι και το Σάββατο, δεν είχε ολοκληρωθεί ο έλεγχος στα σπίτια, αναδεικνύοντας και με αυτόν τον τρόπο την υποστελέχωση των υπηρεσιών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σπίτι του Μανώλη Καραμαλάκη, που αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει αυτός και η οικογένειά του, με αποτέλεσμα μέχρι τώρα να μένουν είτε στο αυτοκίνητό τους, είτε σε συγγενικά σπίτια.

Στο χωριό έχουν χαρακτηριστεί ακατάλληλα 3 σχολεία, ένα νηπιαγωγείο, ένα δημοτικό και ένα γυμνάσιο. Οι κάτοικοι φοβούνται μήπως αυτό αποτελέσει την αφορμή για να υλοποιηθούν τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας για κλείσιμο των συγκεκριμένων σχολείων και τη συγχώνευσή τους.

Οπως κατάγγειλαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Αστερουσίων - Αρχανών Γιώργος Γενετζάκης και Πάρης Χατζηγεωργίου, είχε έρθει συγκεκριμένη πρόταση από τις αρμόδιες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης για το κλείσιμο των σχολείων, οι οποίες αποτράπηκαν από τον κόσμο.

Στο διπλανό χωριό Πυράθι οι καταγγελίες των κατοίκων πέφτουν βροχή, καθώς μέχρι και το Σάββατο δεν είχε γίνει κανένας έλεγχος στα σπίτια τους. «Ρωγμές παντού, τα πάντα διαλυμένα. Και όμως τόσες μέρες κανένας δεν έχει φανεί να μας πει τι θα κάνουμε, τι θα γίνουμε;», ανέφερε η Δέσποινα, ενώ ο Λευτέρης Ζαβελίδης συμπλήρωσε: «Το σπίτι είναι κομμένο. Κοιμόμαστε έξω ή στο αυτοκίνητο. Αλλά τώρα πιάνει κρύο».

«Ακουσα ότι θέλουν να μας πάνε στο Ηράκλειο. Τι να κάνουμε εκεί; Πώς να αφήσουμε τα υπάρχοντά μας; Εγώ εκεί αν κάτσω μια ώρα παραπάνω θα πεθάνω. Η σύνταξη δεν φτάνει για να κάνουμε τίποτα. Πώς μας έχουν εγκαταλείψει έτσι; Κράτος είναι αυτό;».

Ο Μανώλης Συντυχάκης κατά τις συνομιλίες του με τους κατοίκους των χωριών ενημέρωσε για τα ανεπαρκέστατα μέτρα μπροστά στο μέγεθος της καταστροφής που ετοιμάζουν, όταν την ίδια στιγμή όλες οι κυβερνήσεις προσφέρουν απλόχερα εκατομμύρια για να ενισχύσουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Ενώ κατήγγειλε ότι κυβέρνηση και κρατικός μηχανισμός από τον Ιούνη έβλεπαν τη σεισμική δραστηριότητα, αδιαφορώντας για τη λήψη κάποιου μέτρου. «Αν οι κάτοικοι δεν πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, δεν πρόκειται η πολιτεία να καλύψει αυτές τις απώλειες. Μόνο ο λαός τελικά μπορεί να σώσει τον λαό, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Προέχει τώρα η οργάνωση της πάλης, η έμπρακτη αλληλεγγύη, η διεκδίκηση μέτρων πραγματικής ανακούφισης και αποκατάστασης, αλλά και προστασίας από ανάλογα φαινόμενα που σίγουρα θα συμβούν στην πορεία».

Σε αυτή την υπόθεση οι δυνάμεις του ΚΚΕ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, ήταν στην πρώτη γραμμή από την πρώτη στιγμή των σεισμών, όπως θα κάνουν και στο μέλλον, όποτε χρειαστεί, για να υπερασπίσουν τα λαϊκά συμφέροντα.