Λόγια όπως τα παραπάνω από εργαζόμενο σε τεχνικές υπηρεσίες μεγάλης τράπεζας, που «αλωνίζει» εδώ και χρόνια σε τέτοιες επιχειρήσεις, μέσω γραφείων «ενοικίασης», περιγράφουν την ανασφάλεια που ζουν χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι σε μια σειρά κλάδων όπου αυτή η μορφή δουλειάς - λάστιχο γενικεύεται. Είναι κι αυτός ένας ακόμα τρόπος για να απαλλάσσονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι από τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους απέναντι στο προσωπικό, να έχουν όσους εργαζόμενους θέλουν μόνο για όσο και όποτε τους χρειάζονται, να μην υποχρεώνονται σε αποζημιώσεις σε περιπτώσεις απόλυσης, να μην κατοχυρώνονται εργασιακά και άλλα δικαιώματα τα οποία γίνονται «σκόνη» μέσω της «συνεργασίας» με τα γνωστά «δουλεμπορικά» γραφεία.

Ο νικηφόρος αγώνας που έδωσαν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι διανομείς της «e-food», που είχε ως αποτέλεσμα περισσότεροι από 2.000 να φύγουν από τη (μεσάζουσα) εταιρεία «ενοικίασης» και να μετατραπούν σε μισθωτούς αορίστου χρόνου στην ίδια την «e-food», έφερε ξανά στην επικαιρότητα τη μάχη της εργατικής τάξης για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

Κόντρα σε μια από τις πιο βάρβαρες μορφές εκμετάλλευσης, αυτή της «ενοικίασης» εργαζομένων, μια σειρά κλάδων και χώρων δουλειάς το τελευταίο διάστημα παίρνουν την πρωτοβουλία να διεκδικήσουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με ΣΣΕ, απευθείας από την εργοδοσία και όχι μέσω των «δουλεμπορικών», αμφισβητώντας έτσι στην πράξη το νομοθετικό πλαίσιο που προστατεύει αυτές τις σχέσεις εργασίας. Τέτοιες διεκδικήσεις ιεραρχούνται μπροστά στα πανεργατικά συλλαλητήρια και τις κλαδικές απεργίες στις αρχές Νοέμβρη, αλλά και την κλιμάκωση με την πανεργατική απεργία το επόμενο διάστημα.

Ο «Ριζοσπάστης» φωτίζει σήμερα αυτό το άθλιο καθεστώς, που αποτελεί πολύτιμο πολυεργαλείο στα χέρια της εργοδοσίας για να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, και δίνει τον λόγο σε συνδικαλιστές και εργαζόμενους σε τέτοιους κλάδους, σε μια προσπάθεια να δοθεί ώθηση στην πάλη για την κατάργηση κάθε μορφής «ευελιξίας» που τσακίζει εργατικά δικαιώματα, διαλύει την ίδια τη ζωή της εργατικής τάξης.