Μαχητική διαμαρτυρία στη Βάστρια πραγματοποίησαν χτες το μεσημέρι εκατοντάδες κάτοικοι της Λέσβου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα που είχαν απευθύνει το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, σωματεία και φορείς, ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και της ΕΕ για τη δημιουργία νέας φυλακής προσφύγων και μεταναστών στο νησί.

Οι διαδηλωτές ξεκίνησαν από την πλατεία Σαπφούς επιβιβαζόμενοι σε πούλμαν, αφού έγινε ένας μικρός χαιρετισμός από τον αντιπρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, Γιάννη Ζαφειρίου. Την ίδια ώρα αυτοκινητοπομπές από τον Μανταμάδο, την Καλλονή και την Πηγή μετέφεραν διαδηλωτές και όλοι μαζί με το σύνθημα «Ούτε στη Βάστρια ούτε πουθενά, στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν θέλουν τα νησιά» διατράνωσαν την αντίθεσή τους στον εγκλωβισμό των ξεριζωμένων, απαίτησαν να κλείσουν όλα τα κέντρα κράτησης και ότι θα εναντιωθούν στο νέο έγκλημα που προωθείται.

Στην κινητοποίηση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα της, Κώστα Ρήγα, και τη βουλευτή νομού Λέσβου του ΚΚΕ, Μαρία Κομνηνάκα. Επίσης, συμμετείχαν η επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Βόρειου Αιγαίου, Αγλαΐα Κυρίτση, οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δήμου Μυτιλήνης, Νίκη Τσιριγώτη, Στρατής Κόμβος και Εριφύλλη Χιωτέλη της παράταξης «Με πυξίδα τον Πολίτη» και οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δήμου Δυτικής Λέσβου, Γιάννης Συκάς και Σταύρος Βαξεβάνης.

Μετά τη μαζική κινητοποίηση, κάποιοι έβαλαν φωτιά σε ορισμένα μηχανήματα και προκάλεσαν φθορές.

Η Τομεακή Επιτροπή Λέσβου του ΚΚΕ χαιρετίζοντας τη χτεσινή μαζική κινητοποίηση σημειώνει χαρακτηριστικά:

«Η επικίνδυνη εμμονή της κυβέρνησης να υλοποιήσει την επιλογή της ΕΕ για μετατροπή των νησιών σε αποθήκες ψυχών, με την οποία συμφωνούν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, πήρε άλλη μία απάντηση από τους συγκεντρωμένους που απαίτησαν να μην ξεκινήσουν οι εργασίες, να μη γίνει κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αποδεικνύεται ότι χαμένος είναι μόνο ο αγώνας που δεν γίνεται, καθώς συμπληρώνονται δύο χρόνια από τον ξεσηκωμό του Φλεβάρη του 2020. Και αυτός ο αγώνας δεν σταματά όσο παραμένει η πολιτική εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών, όσο παραμένουν ενεργές οι απαράδεκτες αποφάσεις - συνθήκες της ΕΕ για το Προσφυγικό, όσο παραμένουν οι αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν την προσφυγιά, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση.

Αποδεικνύεται ότι ο λαός αποφασισμένος μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, όταν παλεύει για τις ανάγκες του με μαζικούς όρους, με σταθερότητα, με διάρκεια, στοχεύοντας τους πραγματικούς ενόχους. Η λαϊκή οργή και αγανάκτηση, εν μέσω ακρίβειας και πανδημίας, να γίνει δύναμη αγώνα για να διεκδικηθούν ουσιαστικά μέτρα για την προστασία του εισοδήματος και της υγείας του λαού του νησιού».