Με οργανωτές τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες, που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, έσπασαν το κλίμα της μοιρολατρίας και της λογικής ότι δεν γίνεται τίποτα, απέρριψαν τα καλέσματα διαφόρων επίδοξων «σωτήρων» για εναπόθεση της ελπίδας τους ξανά στην κυβερνητική εναλλαγή, από την οποία «κάηκε η γούνα τους» τα προηγούμενα χρόνια και έδωσαν σκληρή μάχη για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων επιβίωσής τους.

Πέτυχαν να σπάσουν το «πέπλο σιωπής» που επέβαλαν τα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ, κατόπιν εντολών της κυβέρνησης, έσπασαν το κλίμα αστυνομοκρατίας και έστησαν με επιτυχία τα μπλόκα τους, βγαίνοντας από αυτά πιο έμπειροι και δυνατοί, με βήματα στην οργάνωσή τους και τη συμπόρευσή τους με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Στις συνελεύσεις που έγιναν την Πέμπτη στα μπλόκα για την πορεία του αγώνα, μαζί με την οργή και την αγανάκτηση για την αδιαλλαξία της κυβέρνησης, επιβεβαιώθηκε πως ακόμα και αυτά τα λίγα που απέσπασαν, ήρθαν με τα τρακτέρ στον δρόμο.

Μαζί με την οργανωμένη επιστροφή στα χωριά το Σάββατο 26/2, τονίστηκε στις συνελεύσεις πως η πάλη συνεχίζεται, ενώ τη σκυτάλη παίρνουν τις επόμενες μέρες οι συσκέψεις και οι συνελεύσεις στους Αγροτικούς Συλλόγους και τα χωριά, για τα συμπεράσματα αυτής της μάχης και τη συνέχεια του αγώνα.

Το ξεχώρισμα των 3 βασικών διεκδικήσεων για μείωση του κόστους παραγωγής, προστασία από τις φυσικές καταστροφές και τιμές που να αφήνουν ένα εισόδημα επιβίωσης, και η συμβολή Συλλόγων και Ομοσπονδιών, που συντονίζονται μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, αποτέλεσαν τα «εφόδια» για την κλιμάκωση της πάλης τους.

Στις 19 Δεκέμβρη, σε πανελλαδική σύσκεψη στη Νίκαια της Λάρισας, με τα προβλήματα να είναι ακόμα πιο οξυμένα από παλιότερα, αποφασίστηκε η κλιμάκωση του αγώνα επιβίωσης, με στήσιμο μπλόκων σε όλη τη χώρα στα τέλη του Γενάρη.

Και κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης, όμως, η πανελλαδική σύσκεψη στις 13 Φλεβάρη, με συμμετοχή εκπροσώπων από 29 μπλόκα, ήταν αυτή που έδωσε το στίγμα της κλιμάκωσης, που έδωσε απάντηση στους ελιγμούς και την αδιαλλαξία της κυβέρνησης, η οποία πίστευε ότι οι αγρότες θα κουραστούν, θα συμβιβαστούν με τα ψίχουλα που είχε εξαγγείλει και θα γυρίσουν στα σπίτια τους.

Παράλληλα, ο αγώνας που οργανώθηκε δεν περιορίστηκε στο στήσιμο των μπλόκων. Δίπλα σε αυτά, ξεδιπλώθηκαν μια σειρά από συντονισμένες αγωνιστικές πρωτοβουλίες με αποκλεισμούς εθνικών οδών, αλλά και μέσα στις πόλεις, με μηχανοκίνητες πορείες, συλλαλητήρια, παραστάσεις διαμαρτυρίας στη ΔΕΗ, σε καταστήματα του ΕΛΓΑ.

Το ισχυρό μπλόκο της Νίκαιας, για μια ακόμα φορά, βρέθηκε στο επίκεντρο του αγώνα της αγροτιάς, όχι μόνο της Θεσσαλίας αλλά όλης της χώρας. Εδινε τον τόνο απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια να συκοφαντηθεί ο αγώνας ή να συρθεί πίσω από τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών.

Απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει τον περιβόητο «κοινωνικό αυτοματισμό» ενάντια στην πανελλαδική αγροτική κινητοποίηση, η εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη όχι μόνο ακύρωσε σε μεγάλο βαθμό αυτήν την προσπάθεια υπονόμευσης, αλλά επιβεβαίωσε ότι η συμπόρευση με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι αυτή που δίνει δύναμη και προοπτική στον αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών.

Εκατοντάδες σωματεία και φορείς από όλη τη χώρα έβγαλαν ψηφίσματα και ανακοινώσεις, στηρίζοντας τις αγροτικές κινητοποιήσεις, οργάνωσαν επισκέψεις αλληλεγγύης στα μπλόκα, αναδεικνύοντας ότι πίσω από τα κοινά εργατικά - λαϊκά προβλήματα βρίσκεται ο κοινός αντίπαλος, η πολιτική στήριξης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.