ΦΩΤΟ

Αντί στεφάνου, προσφέρω 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Πατησίων, στη μνήμη της συντρόφισσας ΜΙΝΑΣ (ΒΙΛΕΛΜΙΝΗΣ) ΤΕΛΕΙΩΝΗ.

Παύλος Ζήκος

***

ΦΩΤΟ

Οκτώ χρόνια πέρασαν από τις 14/2/2014 που έκλεισε ο κύκλος της ζωής του πατέρα και παππού μας ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ή ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό. Τα χρόνια περνούν αλλά η θύμησή του παραμένει έντονη. Γεννημένος στα Ανω Σουδενά Καλαβρύτων στις 28/3/1923, έμεινε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του στις αρχές και στα ιδανικά του ΚΚΕ.

Στη μνήμη του τα παιδιά του και τα εγγόνια του προσφέρουν 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ ΕΒΕ Αττικής.

***

ΦΩΤΟ 2

Στη μνήμη των συντρόφων και φίλων ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΟΥΜΠΑΣΗ, που πρόσφατα «έφυγε», και του κουνιάδου του, ΧΡΗΣΤΟΥ ΔΟΥΚΑ, προσφέρουμε στην ΚΟΒ Βιοτεχνών του Τομέα ΕΒΕ Αθήνας 90 ευρώ.

Οι σύντροφοι Γαλανόπουλος Παναγιώτης, Σκουράκης Δημήτρης, Γουναρόπουλος Κώστας

***

ΦΩΤΟ

Στις 31 Οκτώβρη «έφυγε» στα 96 του χρόνια ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΣΙΦΑΚΗΣ από την Ανω Βιάννο Ηρακλείου. Γεννήθηκε το 1926, γιος φτωχής αγροτικής οικογένειας, και σε ηλικία 15 ετών ήταν από τους πρώτους στη Βιάννο που οργανώθηκαν στην ΕΠΟΝ, στην οποία συμμετείχαν και οι αδερφές του, Μαρία και Αγγελική. Ομηρος στο Γυμνάσιο Βιάννου με ομάδα κατοίκων, γλίτωσαν την τελευταία στιγμή από τις εκτελέσεις των 461 κατοίκων της περιοχής από τους Γερμανούς Μετά τη γερμανική κατοχή υπηρέτησε στον τακτικό στρατό σαν ναρκοσυλλέκτης, στη Βόρεια Ελλάδα. Τραυματίστηκε το 1949 και επιστρέφοντας συνέχισε τη θητεία του στο 92 Τάγμα Μακρονησιωτών σε Μεταξάδες, Σουφλί, Λάβαρα και Κορνοφωλιά. Δεν «καταδέχτηκε» και δεν πήρε σύνταξη για το τραύμα του.

Δραστηριοποιήθηκε στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Βιάννου, μέλος του ΔΣ που κατάργησε η χούντα των συνταγματαρχών. Το 1969, με το φακέλωμα και την τρομοκρατία να οργιάζουν και στις περιοχές μας, έφυγε οικογενειακώς για την Αθήνα. Δούλεψε ως βιομηχανικός εργάτης στο Μέταλλο και δραστηριοποιήθηκε συνδικαλιστικά στο ιστορικό σωματείο «Προμηθέας». Στις αρχές της δεκαετίας του '80, μαζί με άλλους πρωτοπόρους εργάτες, πρωτοστάτησε στη μεγάλη απεργία των 47 ημερών στην ΕΛΜΕΤΑΛ. Αρχές της δεκαετίας του '90 επέστρεψε στη Βιάννο, όπου έμεινε μέχρι τέλους.

«Το στεκούμενο νερό βουρκιάζει», έλεγε ο μπάρμπα Νίκος, και από εκεί πήγαζε και η πίστη του ότι η κοινωνία και κινείται και αλλάζει. Σε όλη την πορεία της ζωής του, πλάι στις μάχες του ΚΚΕ, πάντα μαζί με το δίκιο των φτωχών και των κατατρεγμένων, υπερήφανος Βιαννίτης για τη μαρτυρική Ιστορία του τόπου του, δεν αλλαξοπίστησε, ακόμα και στα δύσκολα χρόνια του εγχώριου και διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, το '89-'91. Εμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του πιστός στα ιδανικά που πρεσβεύει το ΚΚΕ, για μια κοινωνία δίκαιη, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, παρά την ηλικία του, χρεωνόταν και διακινούσε τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ στις εκλογικές μάχες του Κόμματος. Εζησε μια ζωή δύσκολη, μια ζωή που δεν πήγε χαμένη, που δεν σπαταλήθηκε ανώφελα, μια ζωή παράδειγμα για όλους μας.

Στη μνήμη του η κόρη του, σ. Μαρία, φίλοι και σύντροφοι προσφέρουν 120 ευρώ στο ΚΚΕ.