Χτες, στην Αλεξανδρούπολη, μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έκλεισαν το διάβα σε αμαξοστοιχία που μετέφερε αμερικανοΝΑΤΟικό υλικό στην πρώτη γραμμή του μετώπου, ρίχνοντας «λάδι στη φωτιά» του ιμπεριαλιστικού πολέμου που καίει τον λαό της Ουκρανίας και τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής. Στον ΟΣΕ, τις προηγούμενες μέρες, εργαζόμενοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη μεταφορά τέτοιου υλικού. Με συγκεντρώσεις, συσκέψεις, πρωτοβουλίες, σωματεία και φορείς στέλνουν το μήνυμα «καμία συμμετοχή - καμία εμπλοκή», εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον λαό της Ουκρανίας, όπως και στους εκατοντάδες πρόσφυγες που έχουν αρχίσει να καταφτάνουν και στη χώρα μας. Και σήμερα, χιλιάδες εργαζόμενοι, στην απεργία που θα αγκαλιάσει εκατοντάδες χώρους δουλειάς, στέλνουν πίσω ως «απαράδεκτο» τον «λογαριασμό της εμπλοκής» που τους χρεώνουν κυβέρνηση, αστικά κόμματα και κεφάλαιο, με τις τεράστιες ανατιμήσεις, την ενεργειακή φτώχεια, την προσπάθεια να τσακιστούν δικαιώματα. Από τη μία, λοιπόν, η εικόνα ενός ζωντανού κινήματος, του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που παλεύει ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας σε αυτόν. Και από την άλλη, το δήθεν «αντιπολεμικό κίνημα», όπως το θέλουν ο ΣΥΡΙΖΑ και λοιπές «δημοκρατικές» δυνάμεις: Το πρωί να «σηκώνει τους ώμους» για τις «συμβατικές» ΝΑΤΟικές υποχρεώσεις και το απόγευμα... να ανάβει κεριά τάχα για την ειρήνη. Το πρωί να ψηφίζει με τα δυο χέρια την πολιτική της ΕΕ και τον «πόλεμο κυρώσεων» και το απόγευμα να «κλαίει» για τον λογαριασμό που καίει τον λαό. Το πρωί να ρίχνει το «ανάθεμα» στην «υπερέκθεση» στους ανταγωνισμούς και το απόγευμα να χειροκροτεί κυβερνήσεις που τάχα θα προωθούν την «ολίγον εμπλοκή» στα βρώμικα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Για ακόμα μια φορά, όσα σοσιαλδημοκρατικά τερτίπια κι αν επιστρατεύσουν, δύο κόσμοι...