«Αν κάτι ξεχωρίζει από όλο αυτό το διάστημα, είναι η πλήρης κατάρρευση των μύθων τους οποίους καλλιεργούσε το σύστημα για να αποσπά τη στήριξη των νέων ανθρώπων», τόνισε μεταξύ άλλων στην κεντρική ομιλία του ο Νίκος Αμπατιέλος, το βράδυ του Σαββάτου, και συνέχισε:

«Ενας από τους μύθους που κατέρρευσε με πάταγο είναι ότι τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία στην Ελλάδα, οφείλονται στην ανοργανωσιά που χαρακτηρίζει το ελληνικό κράτος, την ανικανότητα των κυβερνήσεων, ενώ δήθεν έξω όλα "λειτουργούν ρολόι".

Χωρίς να παραβλέπουμε υπαρκτές διαφορές που έχουν να κάνουν με το επίπεδο ανάπτυξης και παραγωγικότητας της κάθε καπιταλιστικής χώρας, αυτό που ζήσαμε στην πανδημία δεν αφήνει περιθώρια αυταπατών.

Αυτό που ζήσαμε είναι η συνολική χρεοκοπία των εμπορευματοποιημένων δημόσιων συστημάτων Υγείας να ανταποκριθούν και να καλύψουν τις ανάγκες στην προστασία της υγείας και της ζωής των λαών όλου του κόσμου.

Στην Ελλάδα τα δημόσια νοσοκομεία κατέρρεαν ενώ ο ιδιωτικός τομέας έκανε "χρυσές δουλειές".

Στη Γερμανία, όπου η λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια έχει προχωρήσει ακόμα περισσότερο, είδαμε νοσοκομεία να κηρύττουν πτώχευση και να κλείνουν την πιο κρίσιμη στιγμή, γιατί μειώθηκαν τα κέρδη τους λόγω της αναβολής χειρουργείων και άλλων πανάκριβων θεραπειών!

Ζήσαμε όμως και την άλλη πλευρά, την πλευρά που αποτελεί και την ελπίδα.

Τέτοια είναι η υπεράνθρωπη μάχη των υγειονομικών, κάνοντας πράξη το σύνθημα "μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό", ο αγώνας τους για δημόσια Υγεία στο ύψος των αναγκών και των δυνατοτήτων, για δουλειά με ανθρώπινους όρους.

Ελπίδα αποτελεί η μεγάλη ισχυροποίηση του ψηφοδελτίου που στηρίζει το ΚΚΕ στις πρώτες μετά την πανδημία εκλογές της Ενωσης των Νοσοκομειακών Γιατρών της πρωτεύουσας, αλλά και στο Συνέδριο της Πανελλαδικής τους Ομοσπονδίας.

Και βέβαια, δεν μπορούμε παρά να χαιρετίσουμε την απεργία των υγειονομικών στα 6 πανεπιστημιακά νοσοκομεία του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας.

Αυτές οι μάχες, στις τόσο κρίσιμες για τους λαούς στιγμές, φωτίζουν τον δρόμο, διαμορφώνουν πιο σημαντικές προϋποθέσεις για την πάλη από ό,τι μπορεί να φαίνονται με γυμνό μάτι.

Ζήσαμε, επίσης, την επιλεκτική ανικανότητα του αστικού κράτους σε κάθε χώρα να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή, τη λαϊκή περιουσία, τον φυσικό πλούτο από τα φυσικά φαινόμενα.

Το είδαμε στις καταστροφικές πυρκαγιές το περσινό καλοκαίρι στη Βόρεια Εύβοια και την Αττική, ενώ για φέτος τα "όργανα" έχουν αρχίσει από πολύ νωρίτερα.

Την ίδια περίοδο, όμως, εκατοντάδες νεκρούς και ανυπολόγιστες καταστροφές μετρούσαμε και από τις πλημμύρες σε πιο προηγμένες καπιταλιστικά χώρες, στη Γερμανία, στο Βέλγιο και την Ολλανδία.

Η αιτία παντού κοινή: Η εμπορευματοποίηση της Γης, η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας και η λογική κόστους - οφέλους, που κάνει τα προστατευτικά έργα "μη επιλέξιμα" αφού δεν αποδίδουν το επιθυμητό κέρδος.

Είναι άλλωστε επίσημα διατυπωμένη κατεύθυνση της ΕΕ ότι, όσον αφορά τις περιουσίες των φτωχών, είναι προτιμότερο να τις αποζημιώνει - και άμα και όταν αυτό γίνεται - παρά να τις προστατεύει...

Το ίδιο, όμως, αστικό κράτος που σε τέτοιες περιπτώσεις φαντάζει ανίκανο, είναι πολύ ικανό σε άλλες περιπτώσεις και για άλλους σκοπούς.

Το είδαμε αυτό στον απεργιακό αγώνα των λιμενεργατών της COSCO στον Πειραιά, όπου οι ίδιοι μηχανισμοί που δεν μπόρεσαν να στείλουν κάποιον να ρυθμίσει την κατάσταση στην Αττική Οδό, με αποτέλεσμα να παραλύσουν τα πάντα με λίγο χιόνι, μόνο τα πρόσφατα αγορασμένα "Ραφάλ" δεν έστειλαν για να τρομοκρατήσουν τους απεργούς, μάταια φυσικά.

Αλλά και στο Βερολίνο, οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν "απίκο" για να υλοποιήσουν την απαράδεκτη απόφαση της αστυνομικής διεύθυνσης, ανήμερα της επετείου της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, να απαγορευτεί η χρήση της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο. Της κόκκινης σημαίας που το χρώμα της το έχει πάρει από το αίμα εκατομμυρίων επαναστατών - κομμουνιστών όλου του κόσμου εδώ και πάνω από έναν αιώνα.

Ηταν χρέος μας προς όλους εκείνους που πάλεψαν και έπεσαν για να νικήσει η ζωή, οι δυνάμεις του ΚΚΕ, μαζί με τους συντρόφους μας από το ΚΚ Τουρκίας, να σπάσουν στην πράξη αυτή την απαγόρευση και με τις σημαίες ψηλά να καταθέσουν λουλούδια στο σοβιετικό μνημείο του Treptower Park».

Στη συνέχεια ο Ν. Αμπατιέλος αναφέρθηκε αναλυτικά στο θέμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που κλιμακώνεται, αλλά και στη συζήτηση περί εκλογών, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Στο ερώτημα ποιος μπορεί πραγματικά να εκφράσει τον θυμό μιας γενιάς για αυτά που ζει, η απάντηση είναι και πάλι "μόνο το ΚΚΕ". Γιατί αποκαλύπτει και στοχεύει τον πραγματικό ένοχο για αυτή την κατάσταση, το σύστημα που γεννά τη βαρβαρότητα και δεν μας αφήνει "να αναπνεύσουμε".

Γιατί αναδεικνύει ότι αυτή ακριβώς είναι η "κανονικότητά" του και δεν υπάρχει άλλη.

Οτι είναι αυτή ακριβώς η "κανονικότητα" που αποδεικνύει πως το σύστημα δεν είναι "άτρωτο", ενώ όλοι οι υπόλοιποι πασχίζουν να του δώσουν περισσότερο χρόνο, να το αθωώσουν, υποστηρίζοντας ότι δεν φταίει το ίδιο, αλλά οι διάφορες "στρεβλώσεις" του ή οι "ατυχείς συγκυρίες".

Μόνο το ΚΚΕ έχει ρεαλιστική πρόταση διεξόδου από αυτή την αποκρουστική "κανονικότητα", ενώ όλοι οι άλλοι έχουν μόνο προτάσεις διαχείρισης και διαιώνισής της, που ελάχιστα διαφέρουν η μία από την άλλη.

Μόνο το ΚΚΕ μπορεί να εκφράσει την οργή των νέων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα και όχι αυτοί που αναμασούν μια δεκαετία τώρα τις ίδιες και τις ίδιες ξεφτισμένες φράσεις για brain drain και brain gain.

Μόνο το ΚΚΕ μπορεί να εκφράσει την αντίθεση της μεγάλης πλειοψηφίας της νεολαίας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας, την όλο και πιο αρνητική γνώμη για τον ρόλο του ΝΑΤΟ, που καταγράφεται σε κάθε έρευνα και όχι, φυσικά, οι διάφοροι "δεδομένοι" και "προβλέψιμοι" σύμμαχοι.

Από τις υψωμένες γροθιές με τα γαρύφαλλα στην ιστορική συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς του 2020, μέχρι τα 17.000 κόκκινα γαρύφαλλα της "Πανσπουδαστικής" που έβγαλαν οι φοιτητικές κάλπες πριν λίγες μέρες, το ίδιο κόκκινο νήμα συνδέει τα γεγονότα: Οποτε χαμογελάσαμε τα τελευταία χρόνια, όποτε αισθάνθηκαν ανάταση και οι χιλιάδες νέοι που σπουδάζουν και δουλεύουν στο εξωτερικό, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είχαν βάλει το χέρι τους. (...)

Αν κάτι συνεπάγονται οι ιδιαιτερότητες και οι δυσκολίες, αυτό είναι μόνο η ακόμα μεγαλύτερη σημασία που έχει η ύπαρξη και η μαζικοποίηση των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Γι' αυτό και όσοι ακόμα το σκέφτεστε να κάνετε το βήμα, δεν πρέπει να το καθυστερείτε άλλο.

Ο ηρωικός ηγέτης του ΚΚ Γερμανίας, Ερνστ Τέλμαν, τον οποίο θα τιμήσουμε στην επίσκεψή μας στο κολαστήριο του Μπούχενβαλντ, έγραφε στο κείμενό του για τα διδάγματα της εξέγερσης του Αμβούργου το 1923:

"Η κατάκτηση της εξουσίας του προλεταριάτου δεν είναι μονόπρακτο έργο. Δεν περιορίζεται μόνο στον στρατιωτικό αγώνα εναντίον των στρατευμάτων της αστικής τάξης, αλλά πρέπει να προετοιμαστεί με μακρόχρονη δουλειά του Κομμουνιστικού Κόμματος και ολόκληρου του προλεταριάτου. Οι μελλοντικοί νικητές επί της αστικής τάξης πρέπει να διαπαιδαγωγηθούν, να προετοιμαστούν, να οργανωθούν μέσα σε αμέτρητους επιμέρους αγώνες. Εδώ βρίσκεται το βασικό μας καθήκον αυτήν την περίοδο".

Ελάτε, λοιπόν, μαζί μας, γιατί έχουμε μπροστά μας πολλά να μάθουμε, έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε και αμέτρητους αγώνες να δώσουμε. Εχουμε, όμως, και μια ολόκληρη ζωή που πρέπει να κερδίσουμε! Με το ΚΚΕ μπροστά! Θα τα καταφέρουμε!».