«Διακοπές ρεύματος στην Αυστραλία; Μα γίνονται αυτά τα πράγματα στον προηγμένο καπιταλιστικό κόσμο;» θα αναρωτηθεί κανείς, διαβάζοντας τα ρεπορτάζ που περιγράφουν την ανησυχία της αυστραλιανής κυβέρνησης για το ενδεχόμενο να μεγαλώσουν κι άλλο οι δυσκολίες στην τροφοδοσία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ειδικά στην ανατολική ακτή, όπου ο χειμώνας δείχνει ήδη τα δόντια του και η ζήτηση είναι μεγαλύτερη. Οι αιτίες ποικίλλουν, αλλά όλες έχουν από πίσω τους το κυνήγι του κέρδους. Για παράδειγμα, η μεγαλύτερη ζήτηση από το εξωτερικό, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, έχει αυξήσει τις (πιο κερδοφόρες) εξαγωγές αυστραλιανού φυσικού αερίου και έχει περιορίσει τα αποθέματα στο εσωτερικό, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να αυξηθεί η παραγωγή και να καλυφθεί η ζήτηση. Επιπλέον, εταιρείες παραγωγής Ενέργειας εμφανίζονται απρόθυμες να παράξουν μεγαλύτερες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, εξαιτίας του πλαφόν που έθεσε το κράτος στο κόστος της μεγαβατώρας προκειμένου να συγκρατήσει τις τιμές λιανικής. Ολα αυτά, σε συνδυασμό με το αναγκαστικό κλείσιμο κάποιων μονάδων εξαιτίας βλαβών ή προγραμματισμένων εργασιών συντήρησης, έχουν φέρει πιο κοντά ένα ενδεχόμενο «μπλακάουτ» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Κάπως έτσι, εμφανίζεται το εξής παράδοξο: Η Αυστραλία, μια από τις τρεις μεγαλύτερες παραγωγούς αερίου και άνθρακα, όπου το 71% της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, κινδυνεύει με διακοπές ρεύματος, τις οποίες θα πληρώσει βέβαια ο λαός. Οπως οι 8 εκατ. κάτοικοι της Νέας Νότιας Ουαλίας, που υποχρεώνονται ήδη να μένουν στο σκοτάδι δύο ώρες κάθε απόγευμα, για λόγους «εξοικονόμησης» ρεύματος. Τι να πει κανείς... Συμβαίνουν και στα καλύτερα (καπιταλιστικά) σπίτια.