Συγκέντρωση - συζήτηση για τους επαγγελματίες της Αθήνας πραγματοποίησαν στις 29 Ιούνη οι Τομεακές Οργανώσεις Α' Αθήνας και ΕΒΕ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με θέμα «Ενεργειακή φτώχεια, ακρίβεια, πόλεμοι τον 21ο αιώνα. Γιατί; Ποιος φταίει; Τι μπορεί να κάνει ο λαός;», στην πλατεία της Βαρβακείου Αγοράς στο κέντρο της Αθήνας.

Ομιλητής ήταν ο Θανάσης Τζίμας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος ΕΒΕ της ΚΕ, ο οποίος αρχικά σημείωσε:

«Επιλέξαμε να πραγματοποιήσουμε τη σημερινή μας συζήτηση στον συγκεκριμένο χώρο, και για συμβολικούς λόγους. Γιατί πρόκειται για μια περιοχή που βρίσκεται κυριολεκτικά στην καρδιά της Αθήνας, στην καρδιά της καθημερινότητας των Αθηναίων, των εργαζομένων και της νεολαίας, αλλά και στην καρδιά της αγοράς, με χιλιάδες επαγγελματίες να εργάζονται στην ευρύτερη περιοχή. Ειδικά αυτήν την περίοδο το κέντρο έχει την τιμητική του, γιατί βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και της τουριστικής περιόδου, με τις τουριστικές αφίξεις να έχουν εκτοξευθεί και όλοι να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να πάρουν ένα κομμάτι από την πίτα και να αυξήσουν τα κέρδη τους».

Εξήγησε όμως ότι όλες οι επιχειρήσεις δεν έχουν τα ίδια οφέλη από το «τουριστικό θαύμα»:

«Από τη μία έχουμε τις μεγάλες επιχειρήσεις που κυριολεκτικά θησαυρίζουν, που βλέπουν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται. Tour operators, αεροπορικές, ξενοδοχειακές μονάδες, μεγάλες εμπορικές αλυσίδες, μεγάλα καταστήματα της Εστίασης που σημειώνουν σε ελάχιστο διάστημα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τζίρο.

Δίπλα σ' αυτές όμως υπάρχουν και οι επιχειρήσεις των αυτοαπασχολούμενων, που βιώνουν μια τελείως διαφορετική κατάσταση. Γιατί, βλέπετε, ένα μεγάλο ποσοστό τους λόγω του αντικειμένου τους δεν έχει καθόλου πρόσβαση στο τουριστικό προϊόν.

Είναι όλες αυτές οι επιχειρήσεις που στηρίζονται κυρίως στο λαϊκό εισόδημα και όχι στον τουρίστα, που βλέπουν την πελατεία τους να μετρά και το ευρώ, που βλέπουν την ακρίβεια όχι μόνο να ροκανίζει το λαϊκό εισόδημα αλλά και να εκτοξεύει και το ίδιο το κόστος λειτουργίας της επιχείρησής τους - τα νοίκια, το ρεύμα, τα εμπορεύματα και τις πρώτες ύλες. Γι' αυτούς τα πράγματα συνεχίζουν να είναι στην κόψη του ξυραφιού. Μαζί με αυτές στέκουν και οι χιλιάδες επιχειρήσεις στις γειτονιές της Αθήνας που αντίστοιχα τουρισμό ακούνε και τουρισμό δεν βλέπουν».

Αιτία γι' αυτήν την ασφυκτική κατάσταση, συνέχισε, είναι η πολιτική που «προσκύνησαν» και εφάρμοσαν απαρέγκλιτα όλες οι κυβερνήσεις, σε πλήρη σύμπνοια με την ΕΕ.

«Αυτήν την πολιτική εφαρμόζει απρόσκοπτα και η ΝΔ, μπουκώνοντας τους επιχειρηματικούς ομίλους με "ζεστό" χρήμα και με απανωτά μέτρα στήριξης, αφήνοντας στην "απέξω" τις πραγματικές, οξυμένες ανάγκες του λαού.

Στην ίδια κατεύθυνση και η πολιτική του δήμου Αθηναίων, πολιτική στήριξης του τουριστικού προϊόντος, που βρίσκει χρήματα για αναπλάσεις κ.λπ. την ίδια ώρα που συνεχίζει να διατηρεί ψηλά τα δημοτικά τέλη και τα πρόστιμα, και αρνείται πεισματικά να προχωρήσει σε ουσιαστικά έργα για προβλήματα χρονίζοντα στις γειτονιές της Αθήνας.

Αρα, πολιτική με δύο μέτρα και δύο σταθμά, πολιτική - "αμορτισέρ" προς τους μικρούς, για λόγους κοινωνικής συνοχής, και ταυτόχρονα πολιτική μεγέθυνσης για τις πιο δυναμικές επιχειρήσεις».

Ο Θ. Τζίμας κάλεσε τους αυτοαπασχολούμενους να κάνουν τη σωστή επιλογή και να στρατευτούν με το ΚΚΕ.

«Γιατί ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για τα λαϊκά στρώματα είναι ο δρόμος της χειραφέτησης, ο δρόμος της ανατροπής. Αυτόν τον δρόμο υπηρετεί το ΚΚΕ, γι' αυτό και είναι η μόνη εγγύηση και στο σήμερα και στο αύριο.

Οι θέσεις του ΚΚΕ είναι καθαρές και ξάστερες και δίνουν οριστική λύση στα προβλήματα των επαγγελματιών, γιατί απαντούν ακριβώς στο βασικό πολιτικό πρόβλημα: Στο ποιος κάνει πραγματικά κουμάντο στην οικονομία και την κοινωνία, στο ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι.

Οι επαγγελματίες δεν έχουν τίποτα να χάσουν από αυτήν την προοπτική. Το αντίθετο: Θα απαλλαγούν οριστικά από την ανασφάλεια και τα χρέη. Θα σταματήσουν να ξυπνούν το βράδυ από τον εφιάλτη της τράπεζας, του προμηθευτή, της εφορίας.

Θα μπορέσουν και αυτοί να απαλλαγούν από την πολύωρη σκληρή εργασία, που πολλές φορές είναι χωρίς αντίκρισμα, και να εργαστούν με καλές απολαβές και ανθρώπινα ωράρια, να έχουν δικαίωμα στην ξεκούραση, στον ελεύθερο χρόνο. Να ανακουφιστούν εν ολίγοις από τα μονοπώλια και το κράτος τους, που κάθε μέρα τους σφίγγουν όλο και πιο σφιχτά τη θηλιά στον λαιμό».