Διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου και δουλειά με ωράρια - λάστιχο ή παράταση της εργάσιμης βδομάδας; Αυτά είναι τα δύο σενάρια, τα οποία βέβαια συζητιούνται και εφαρμόζονται ταυτόχρονα, με στόχο την ένταση της εκμετάλλευσης για περισσότερα κέρδη. Μπορεί για παράδειγμα να υπερπροβάλλονται και για προπαγανδιστικούς λόγους οι εξαγγελίες για την «4ήμερη εργασία», με εφαρμογή ακόμα πιο ελαστικού ωραρίου σε διάφορες χώρες στην ΕΕ, όμως ταυτόχρονα ανοίγει και η συζήτηση για την «παράταση της εργάσιμης βδομάδας». «Δεν θα ήταν καλύτερο να αφήσουμε τους ανθρώπους να κερδίσουν και πάλι περισσότερα δουλεύοντας λίγο παραπάνω;», δήλωσε για παράδειγμα ο πρώην αντικαγκελάριος και πρώην αρχηγός του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας Γκάμπριελ. Και όπως εντοπίζει, εκφράζοντας προφανώς ανησυχίες τμημάτων του κεφαλαίου, η μετανάστευση δεν λύνει το πρόβλημα του εργατικού δυναμικού, επομένως χρειάζονται μέτρα όπως το παραπάνω. Αλλωστε και ο πρόεδρος της Ενωσης Γερμανικών Βιομηχανιών είχε ταχθεί υπέρ της 42ωρης βδομάδας, αλλά και υπέρ της αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 70 έτη! Κάπως έτσι επιβεβαιώνεται ότι εκτός από το κυνήγι της κερδοφορίας, άλλα «δόγματα» δεν υπάρχουν για την αστική τάξη. Με κάθε τρόπο προωθείται το ξεζούμισμα των εργαζομένων, με τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις μάλιστα να εκφράζουν αυτή την ...ευελιξία με απόλυτη συνέπεια.