Ο «συναγερμός» ήχησε με το νομοσχέδιο του Γ. Οικονόμου, που είναι στη φάση της διαβούλευσης και προβλέπει ακόμα χειρότερα από όσα προέβλεπε ο νόμος Λιβάνιου: Στους 400 εργαζόμενους πάνω από 40% θα είναι εργαζόμενοι από συνδεδεμένες εταιρείες, με ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Την απεργία αποφάσισε η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ κάτω από το βάρος των εξελίξεων και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων. Τώρα αυτή η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων των τηλεοπτικών σταθμών στην απεργιακή μάχη στέλνει και ηχηρό μήνυμα κλιμάκωσης.

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ καταγγέλλει τη νέα σφοδρή επίθεση σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στα ΜΜΕ από την κυβέρνηση για τη θωράκιση και ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, τονίζοντας ότι προωθεί την παραπέρα μείωση των εργαζομένων των τηλεοπτικών σταθμών (εθνικής εμβέλειας γενικού περιεχομένου) και την αντικατάστασή τους από εργαζόμενους διασυνδεδεμένων επιχειρήσεων και εταιρειών οπτικοακουστικής παραγωγής, δηλαδή εργολαβικούς, ενοικιαζόμενους, με «μπλοκάκι» και άλλες «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις. Με τον νόμο Λιβάνιου το ποσοστό των εργαζομένων από διασυνδεδεμένες εταιρείες ήταν 15% στους 400 εργαζόμενους. Τώρα το ποσοστό αυτό εκτινάσσεται στο 40%.

Υπενθυμίζει ότι τον δρόμο για τις αντεργατικές αυτές ρυθμίσεις άνοιξε ο νόμος Παππά (άρθρο 9 του ν. 4339/2015) της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, για τις τηλεοπτικές άδειες. «Με τον νόμο Παππά καθορίστηκε, προς διευκόλυνση των μεγαλοεπιχειρηματιών, ο αριθμός των εργαζομένων στα ΜΜΕ να είναι 400. Με τον νόμο Παππά καθορίστηκε ποσοστό, πόσοι από αυτούς θα είναι "με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης", χωρίς βέβαια να διευκρινίζεται αν θα είναι αορίστου χρόνου ή κάποιοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και πόσοι θα είναι από συνδεδεμένες επιχειρήσεις». Υπενθυμίζει ακόμα ότι για να ολοκληρώσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τη βρώμικη δουλειά, ψήφισε από πάνω και μια τροπολογία το 2017 με την οποία καταργήθηκε το Μητρώο Ειδικοτήτων στους αδειοδοτούμενους τηλεοπτικούς σταθμούς, στρώνοντας ακόμα περισσότερο το έδαφος για κατάργηση θέσεων εργασίας και δικαιωμάτων.

Τονίζει ότι «οι νέες ρυθμίσεις έρχονται να εμπλουτίσουν όλο το αυτό το αντεργατικό πλαίσιο που συνδιαμορφώνουν διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις, συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική που μας καταδικάζει σε φτώχεια, ανεργία, ακρίβεια, πολέμους, κρίσεις, για να αυξάνονται τα κέρδη των ομίλων, όπως και αυτών που έχουν στα χέρια τους τα ΜΜΕ (εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες)».

Οσο για τη στάση της πλειοψηφίας (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ) της ΕΣΗΕΑ, επισημαίνει ότι αποφάσισε μεν τώρα απεργιακές κινητοποιήσεις, «κάτω από το βάρος του νέου αντεργατικού εκτρώματος που θα στείλει στην ανεργία εκατοντάδες συναδέλφους, αλλά και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων», ωστόσο αν η πλειοψηφία είχε αντιδράσει εξαρχής στον νόμο Λιβάνιου ίσως έκοβε την όρεξη της κυβέρνησης για την κλιμάκωση της επίθεσης.

Αναδεικνύει την ανάγκη να μπουν στη μάχη όλοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, προκειμένου να εκφραστεί καθολική αντίθεση στο αντεργατικό έκτρωμα, όπως πρότεινε εξαρχής στη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ η «Δημοσιογραφική Ενότητα» (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ) και να οργανωθούν απεργιακές συγκεντρώσεις.

Καλεί τους εργαζόμενους, ταυτόχρονα με την απαίτηση να αποσυρθούν τώρα τα άρθρα του νομοσχεδίου όπως και όλο το αντεργατικό πλαίσιο, να διεκδικήσουν: Καμία απόλυση, καμία αρνητική μεταβολή στις συμβάσεις, στα ωράρια, στις εργασιακές σχέσεις. Πλήρη απασχόληση, με συμβάσεις αορίστου χρόνου 25 μέρες τον μήνα, πέντε μέρες εργασίας τη βδομάδα και σταθερό ημερήσιο ωράριο, όπως καθορίζουν οι συμβάσεις τους.

Να καταργηθούν όλες οι «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, κλαδική ΣΣΕ με αυξήσεις, διασφάλιση όλων των δικαιωμάτων στον μισθό, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στον χρόνο εργασίας, στις συνθήκες υγείας και ασφάλειας. Κάθε εργαζόμενος να ασκεί τα καθήκοντα της ειδικότητάς του, για το Μέσο στο οποίο έχει προσληφθεί και μόνο, όχι εργαζόμενοι - πολυεργαλεία κ.ο.κ.