Ομιλητής ήταν ο Νίκος Μπουκουβάλας, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής, ενώ παρεμβάσεις έγιναν από τον Γιάννη Αναγνώστου, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων, την Εύη Γεωργιάδου, μέλος ΕΠ της ΚΟ Αττικής, του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος της Αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου, τον Ηλία Τσιμπουκάκη, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής, του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών.

Στην ομιλία του ο Ν. Μπουκουβάλας τόνισε ότι με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία «επιδιώκουμε όχι απλώς να αναδείξουμε γιατί επικρατεί αυτή η εκρηκτική κατάσταση στο ζήτημα της στέγασης, τη στιγμή που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες σήμερα για να εξασφαλιστούν σύγχρονες, λειτουργικές, ασφαλείς, φτηνές κατοικίες για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

Επιδιώκουμε να βγουν συμπεράσματα αναδεικνύοντας την αντίφαση, από τη μια, των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που βασική πλευρά τους είναι η κατοικία - στέγαση και, από την άλλη, την αδυναμία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής να τις εξασφαλίσει σήμερα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά βγάζει κέρδη συμπιέζοντας αυτήν τη λαϊκή ανάγκη».

Στάθηκε σε στοιχεία που δείχνουν το εύρος του προβλήματος και υπογράμμισε ότι «η στέγη σήμερα είναι ένα πανάκριβο εμπόρευμα που αποτελεί βραχνά για τους εργαζόμενους».

Για την εκτόξευση των τιμών σημείωσε ότι «οι ενεργειακά αναβαθμισμένες παλιές κατοικίες και οι νέες κατασκευές με "πράσινα" υλικά και τεχνολογίες αποτελούν σήμερα πανάκριβα "πράσινα" εμπορεύματα για τον λαϊκό καταναλωτή. Οι τιμές κατασκευής καθορίζονται και από τους ομίλους των δομικών υλικών, οι τιμές των οποίων έχουν αυξηθεί πάνω από 12% από τον περσινό Ιούλη, ανεβάζοντας κι άλλο τις τιμές των νέων κατοικιών».

Πρόσθεσε ότι «όλο αυτό το ζήτημα έχει σχέση με τον συνολικό σχεδιασμό του αστικού κράτους, που βασίζεται στο κριτήριο της κερδοφορίας του κεφαλαίου κι όχι στις ανάγκες του λαού».

Εξήγησε ότι από τα μεγάλα πολυδιαφημισμένα έργα δεν βγαίνουν όλοι κερδισμένοι.

«Οι επενδυτές εμφανίζονται ως "σωτήρες" που θα δώσουν δουλειά στον κόσμο και θα φέρουν έσοδα στα κρατικά ταμεία. Το έχουμε ξαναζήσει το έργο, π.χ. στον Τουρισμό, όπου η περιβόητη αύξηση θέσεων εργασίας αφορά κυρίως εποχικές, "ελαστικές" και φτηνές θέσεις εργασίας χωρίς δικαιώματα, ωράρια, συμβάσεις μέρας κ.ά. για να σημειώνει το ένα ρεκόρ κερδοφορίας μετά το άλλο το τουριστικό κεφάλαιο.

Στην πραγματικότητα, οι επενδύσεις αυτές φέρνουν κέρδη στον επενδυτή και απαιτούν μόνιμες θυσίες απ' τους εργαζόμενους. Ο λογαριασμός επιστρέφει και πάλι στον λαό, με την αύξηση που επέρχεται στις τιμές των ακινήτων, τα υψηλότερα ενοίκια και δημοτικά τέλη, τις ακριβότερες υπηρεσίες εστίασης και ψυχαγωγίας, με τη στέρηση ελεύθερων χώρων αναψυχής και υποδομών άθλησης κ.ά.

Με τέτοιο τρόπο ανεβαίνουν τα ενοίκια ή ξεσπιτώνονται εργατικές - λαϊκές οικογένειες από περιοχές όπου ο αστικός σχεδιασμός περιλαμβάνει "αναπλάσεις" και "αναβαθμίσεις", ανεβαίνει το κόστος αγοράς της λαϊκής στέγης».

Για τα μέτρα που εξήγγειλε η ΝΔ, εκτός του ότι δεν δίνουν ουσιαστική λύση, επισήμανε ότι «στόχος τους είναι όχι να ικανοποιηθεί η ζωτική ανάγκη του λαού για φθηνή και ασφαλή στέγη, αλλά να αμβλυνθούν δυσλειτουργίες που δημιουργεί η πανάκριβη κατοικία στην αγορά εργασίας, π.χ. στην επίδραση που έχει στις διεκδικήσεις για αύξηση στους μισθούς, αλλά και να διασφαλίζεται η κοινωνική συνοχή (...)

Η κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα ούτε μπορούν ούτε θέλουν να αντιμετωπίσουν την αιτία του στεγαστικού προβλήματος που είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και αγορά».

Για το ποια είναι η λύση και την πρόταση του ΚΚΕ ανέφερε: «Δεν υπάρχουν ουδέτερες λύσεις που να ικανοποιούνται όλοι. Και στο ζήτημα της κατοικίας και της στέγης συγκρούονται δύο αντίθετοι κόσμοι. Αυτό που χρειάζεται είναι να κάνουμε έξωση στην πολιτική που αντιμετωπίζει το δικαίωμα στη στέγη ως εμπόρευμα και αντί για ενοικιαστές να γίνουμε ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουμε και της ίδιας της ζωής μας. Μόνο η εργατική εξουσία, ο σοσιαλισμός, μπορεί να λύσει αυτό το πρόβλημα με την κοινωνική ιδιοκτησία, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, που μπορεί να διασφαλίσει την κάλυψη του συνόλου των σύγχρονων αναγκών, τη στέγη και τα υπόλοιπα κοινωνικά αγαθά και δικαιώματα. Κι αυτό είναι το κριτήριο κάθε σχεδιασμού».

• Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία και ρεπορτάζ από παρεμβάσεις που ακολούθησαν θα δημοσιευτούν σε επόμενο φύλλο.