Τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο τιμά η ΚΕ του ΚΚΕ, με συναυλία που διοργανώνει το Σάββατο 14 Γενάρη, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), στις 7.30 μ.μ.

Στη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στη συναυλία συμμετέχουν οι: Δήμητρα Γαλάνη, Μανώλης Μητσιάς, Νατάσσα Μποφίλιου, Γιώργος Νταλάρας, Μίλτος Πασχαλίδης και Ηρώ Σαΐα.

Την ορχήστρα διευθύνει ο ίδιος ο συνθέτης.

Παίζουν οι μουσικοί: Νεοκλής Νεοφυτίδης (πιάνο), Βασίλης Δρογκάρης (ακορντεόν), Ηρακλής Ζάκκας (μπουζούκι, μαντολίνο), Δημήτρης Ρέππας (μπουζούκι, μαντολίνο) Παντελής Ντζιάλας (ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα), Αλέξανδρος Καψοκαβάδης (κλασική κιθάρα, νυκτά έγχορδα), Γιώργος Παππάς (λαούτο, νυκτά έγχορδα), Βαγγέλης Πασχαλίδης (σαντούρι), Γιάννης Δίσκος (πνευστά), Στέφανος Χατζηαναγνώστου (φλάουτο), Δημήτρης Καζάνης (βιολί), Χάρης Κελλάρης (ηλεκτρικό μπάσο), Τάκης Βασιλείου (ντραμς, κρουστά).

Ηχοληψία: Γιώργος Κορρές, Γιώργος Κολεβέντης, Αντώνης Ζαχόπουλος. Φωτισμοί: Μαρία Αθανασοπούλου.

Φωτογραφία αφίσας: © VaGGiNet/EvaGGelia Thomakou

Η είσοδος θα γίνεται με προσκλήσεις, που διατίθενται από τις κατά τόπους Κομματικές Οργανώσεις. Προσκλήσεις θα είναι διαθέσιμες επίσης την ίδια μέρα έξω από το ΣΕΦ.

Η δημιουργική διαδρομή του Σταύρου Ξαρχάκου μετρά 60 χρόνια και ένα πλούσιο και πολυεπίπεδο έργο. Μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο, το αρχαίο δράμα, όπερες, μπαλέτα, συμφωνικά έργα, μουσική σε στίχους μεγάλων ποιητών και δημιουργών. Πάντα ακμαίος και δημιουργικός, δεν σταματά να αναζητεί τρόπους για την εξύψωση του πνευματικού επιπέδου του λαού...

Πρόκειται για ένα μεγάλο και ξεχωριστό πολιτιστικό γεγονός. Η κοινή διοργάνωση της συναυλίας με τον Σταύρο Ξαρχάκο αποδεικνύει ότι το ΚΚΕ μπορεί να τιμήσει την έκταση και την ένταση του έργου αυτού του μεγάλου δημιουργού, ενός από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ελληνικής μουσικής.

Ο Σταύρος Ξαρχάκος μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζιδάκι ανήκει στην τριάδα των κορυφαίων της ελληνικής μουσικής, αυτούς που ο καθένας με τον δικό του τρόπο πάντρεψαν τη μουσική τους παιδεία και γνώση με τα ακούσματα της λαϊκής παράδοσης, αλλά και με την εποχή τους, με τη ζωή των ανθρώπων του λαού μας, με την Ιστορία του τόπου μας. Ετσι γεννήθηκε η λεγόμενη «έντεχνη λαϊκή μουσική», όπως την ονόμασε ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Σταύρος Ξαρχάκος είναι ένας εκ των κορυφαίων δημιουργών της.

Ο ίδιος ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, με αφορμή τη διοργάνωση της συναυλίας του Σαββάτου, ανέφερε ότι «είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα τιμά εμένα και το έργο μου, γι' αυτό και αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ γι' αυτήν του την πρωτοβουλία».

Ενα από τα λιγότερο γνωστά τραγούδια του Σ. Ξαρχάκου είναι «Ο Καραγκιόζης και ο Τέως (Ισχύς μου η αγάπη του λαού)», που κυκλοφόρησε στον δίσκο του 1992 με τίτλο «Ακούσατε - Ακούσατε». Στον δίσκο περιλαμβάνονται διασκευές, μεταξύ των οποίων και η συγκεκριμένη, σε μουσική «δανεισμένη» από το «Της αμύνης τα παιδιά» από τον δίσκο «Ρεμπέτικο». Το τραγούδι ερμηνεύουν ο Ευγένιος Σπαθάρης, ο Ν. Μαραγκόπουλος και ο Κ. Τσίγκος.

Ο Νίκος Γκάτσος, που υπογράφει τους στίχους, εμπνέεται από τη «μεταφορά» της... «οικοσκευής» της πρώην βασιλικής οικογένειας από το Τατόι προς άγνωστη κατεύθυνση... Θυμίζουμε ότι τον Φλεβάρη του 1991 έξι νταλίκες φορτωμένες με εννέα κοντέινερ βάρους 32 τόνων έφυγαν από το Τατόι για το λιμάνι του Πειραιά και από εκεί για την Αγγλία...

Εμένα φίλε με λένε Καραγκιόζη / Παντού κερδίζω κι ας μην κρατάω κόζι / Κι αν κάνω κουτσουκέλες κάπου κάπου / Το 'χω στο αίμα μου πάππου προς πάππου

Γεια σου μάνα μου Ελλάς / Είμαι κλεφτοφουκαράς/ Μα δε μοιάζω με τους άλλους / Τους τρανούς και τους μεγάλους / Που 'χουνε μακρύ το χέρι / Και κρατάνε και μαχαίρι / Ούτε μοιάζω με τον μάγκα / Που όταν ξέμεινε από φράγκα / Σήκωσε όλο το Τατόι / Να πουλάει και να τρώει

Εμένα φίλε με λένε Καραγκιόζη / Δε με τρομάζουνε μασόνοι και μαφιόζοι / Φοβάμαι μόνο κάθε πολιτσμάνο / Μη με γραπώσει στην κουτσουκέλα επάνω

Γεια σου μάνα μου Ελλάς / Είμαι κλεφτοφουκαράς / Μα δεν έχω νταραβέρια / Με της τράκας τα ξεφτέρια / Που 'χουν υπουργούς μαζί τους / Και το κράτος μαγαζί τους / Μένω πάντα τελευταίος / Μα δε μοιάζω με τον Τέως / Που του είπαν τα χρυσά μου / Ο,τι θες εσύ πασά μου.