Ενα γερό σπρώξιμο στην κερδοφορία των «πράσινων» ομίλων δίνει το αναθεωρημένο «Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα», που παρουσίασε την περασμένη Τετάρτη η κυβέρνηση και αναμένεται να εγκριθεί από την ΕΕ έως τον ερχόμενο Απρίλη.

Οι στόχοι για την «κλιματική ουδετερότητα» είναι αντιγραφή των αντίστοιχων ευρωπαϊκών και το βάρος δίνεται στο «ζουμί» της «πράσινης» ανάπτυξης, που δεν είναι άλλο από την κρατική - ευρωπαϊκή στήριξη των επενδύσεων στην «πράσινη» οικονομία, ώστε τα επόμενα χρόνια η αγορά να «απορροφήσει» συσσωρευμένα κεφάλαια με εγγυημένη κερδοφορία.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Σχεδίου, τα κονδύλια για την υλοποίησή του θα ξεπεράσουν τα 30 δισ. ευρώ μέχρι το 2030 και θα «κινητοποιήσουν» επενδύσεις ύψους 200 δισ. ευρώ. Από όλο αυτό το «πανηγύρι» που στήνουν κράτος, ΕΕ και κεφάλαιο, υπολογίζεται ότι θα δημιουργηθούν μόλις 38.000 θέσεις εργασίας, κι αυτές όχι μόνιμες, αφού πολλοί εργαζόμενοι στις κατασκευές θα απολύονται μετά την ολοκλήρωση της επένδυσης.

Το ποιος θα πληρώσει για όλα αυτά, το ομολόγησε ο αρμόδιος υπουργός. Ερωτηθείς για το κόστος που θα έχουν για τα λαϊκά νοικοκυριά η κρατική στήριξη των επενδύσεων και η ανανέωση - προσαρμογή των υποδομών στην «πράσινη» οικονομία, ως άλλη Πυθία απάντησε ότι «το κόστος θα ήταν πολύ μεγαλύτερο αν δεν κάνουμε τίποτα». Δηλαδή ο λαός που πληρώνει τον λογαριασμό θα πρέπει να λέει και ευχαριστώ!

Το Σχέδιο της ΝΔ αναθεωρεί προς το χειρότερο για τα λαϊκά συμφέροντα τους στόχους του προηγούμενου, το οποίο με τη σειρά του υλοποιούσε - με μικρές προσαρμογές - το Σχέδιο που είχε συντάξει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2018. Τι περιείχε εκείνο το Σχέδιο;

Κυρίαρχο στοιχείο ήταν η ανάπτυξη των ΑΠΕ, για την οποία μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ προϋπολόγιζε κονδύλια ύψους 32 δισ. ευρώ μέχρι το 2030, όσα σκοπεύει να δώσει τώρα και η ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεχόταν κι αυτός το φυσικό αέριο ως μεταβατικό καύσιμο στην ηλεκτροπαραγωγή και προέβλεπε ότι «η μείωση του κόστους Ενέργειας αναμένεται να προέλθει από την ενίσχυση του ανταγωνισμού».

Γι' αυτό δεσμευόταν ότι «με την έναρξη λειτουργίας των Αγορών Ηλεκτρικής Ενέργειας στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της αγοράς υπό το ευρωπαϊκό "Μοντέλο Στόχο", ο υφιστάμενος μηχανισμός ΝΟΜΕ θα αντικατασταθεί σταδιακά από την ενεργειακή αγορά χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ώστε να επιτευχθεί η ομαλή μετάβαση στο νέο πλαίσιο αγορών και να μην επιβραδυνθεί η ενίσχυση του ανταγωνισμού».

Με τα ΝΟΜΕ, τα μονοπώλια της Ενέργειας εξασφάλιζαν πάμφθηνο ρεύμα από την κρατική ΔΕΗ και το μοσχοπουλούσαν στη λιανική με εγγυημένη κερδοφορία. Το μοντέλο αυτό ήρθε να αντικαταστήσει το «μοντέλο στόχο» της ΕΕ και η χώρα μας εντάχθηκε σ' αυτό, με την παράλληλη ενεργοποίηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, που υπήρξε νόμος του ΣΥΡΙΖΑ. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά...

Το τυράκι της «φτηνότερης Ενέργειας» μέσω του ανταγωνισμού κραδαίνει τώρα και η κυβέρνηση της ΝΔ για να εξωραΐσει το Εθνικό Σχέδιο της «πράσινης» κερδοφορίας. Δεν πείθει όμως κανέναν. Ακόμα και σήμερα, που ο λιγνίτης έχει σχεδόν απορριφθεί από το μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής και για μεγάλα διαστήματα κυριαρχεί η παραγωγή ρεύματος από τις ΑΠΕ, το ρεύμα παραμένει πανάκριβο εξαιτίας της «απελευθερωμένης» αγοράς, του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και της διασυνδεδεμένης αγοράς.

Στο μεγαλύτερο κόστος της Ενέργειας θα προστίθεται τα επόμενα χρόνια και αυτό των ακριβότερων εμπορευμάτων που θα κατακλύσουν την αγορά, όπως τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, που προβλέπεται να αποτελούν το 85% του στόλου το 2050, από 3% το 2025! Αυτοκινητοβιομηχανίες - μεγαθήρια τρέχουν να πάρουν θέση στη νέα αγορά, ενώ τεράστια ποσά επενδύονται και σε σταθμούς ανεφοδιασμού από μονοπώλια της Ενέργειας.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα μείνουν «στην απέξω» οι όμιλοι που επενδύουν στους υδρογονάνθρακες. Ηδη τα χαρτοφυλάκιά τους περιλαμβάνουν θυγατρικές με τεράστια κεφάλαια στην «πράσινη» οικονομία (π.χ. τα ΕΛΠΕ είναι από τους πρώτους που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης για «πράσινες» μπίζνες).

Σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο, θα παραμείνει «μεταβατικό» καύσιμο στην ηλεκτροπαραγωγή, σύμφωνα με τον αναθεωρημένο σχεδιασμό, που για την ώρα φτάνει μέχρι το 2030. Μάλιστα, οι μονάδες φυσικού αερίου προβλέπεται να επιδοτούνται κι από πάνω, «για να είναι βιώσιμες»! Δεν είναι καθόλου απίθανο δηλαδή να δούμε στους λογαριασμούς και κάνα ...«τέλος βιωσιμότητας μονάδων φυσικού αερίου», για να θωρακίζονται τα κέρδη τους.

Παραπονεμένοι δεν θα μείνουν ούτε οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι, συνολικά ο τομέας των Κατασκευών και των δομικών υλικών, αφού το Σχέδιο προβλέπει τη χρηματοδότηση μιας μεγάλης γκάμας εργασιών για την «ενεργειακή θωράκιση» σπιτιών και δημόσιων κτιρίων, στο όνομα της «εξοικονόμησης Ενέργειας». Είναι γνωστό ότι τα προγράμματα αυτά μοιράζουν «ζεστό» χρήμα σε μεγαλύτερες κυρίως επιχειρήσεις, ενώ στέλνουν πελατεία και στις τράπεζες, αφού για τα νοικοκυριά προβλέπονται δανεισμός και «ιδία συμμετοχή».

Για όσους πάλι αισθάνονται «ριγμένοι» σ' αυτόν τον «γύρο» κατανομής των κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης και τον κρατικό προϋπολογισμό, έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ να τους προσφέρει «παρηγοριά» με την υπόσχεση μιας «πιο δίκαιης» ενεργειακής μετάβασης, που σημαίνει «πιο δίκαιη» βουτιά στο μέλι των κονδυλίων και της κρατικής στήριξης, με το άνοιγμα και σε άλλους κλάδους ή ομίλους.

Σε όλες τις περιπτώσεις ο λογαριασμός επιστρέφει στον λαό, οι ανταγωνισμοί οξύνονται στο πεδίο της «πράσινης» οικονομίας και το περιβάλλον παραμένει εκτεθειμένο στον μεγαλύτερο απ' όλους τους κινδύνους, που είναι το κυνήγι του κέρδους.

Η ενεργειακή πολιτική της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ έχει δοκιμαστεί. Αύξηση του κόστους της Ενέργειας, ενεργειακή φτώχεια, «πράσινα» χαράτσια για τη χρηματοδότηση των «πράσινων» επενδύσεων είναι τα οδυνηρά αδιέξοδα της ηλεκτροπαραγωγής με σκοπό το κέρδος. Αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχίσει και θα κλιμακώσει οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση, είτε της ΝΔ, είτε του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο λαός όμως έχει ανάγκη από φτηνή και καθαρή Ενέργεια, με αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πηγών και πραγματική προστασία του περιβάλλοντος. Αυτό πρέπει να διεκδικήσει, σε σύγκρουση με την πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της Ενέργειας - εμπόρευμα. Γι' αυτό έχει ανάγκη από ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ, που παλεύει να είναι η Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι να πουλιέται και να αγοράζεται για τα κέρδη των λίγων.