Είναι μια βραδιά συγκίνησης. Εκεί είναι η κιθάρα του Μάνου. Ακούω ακόμα να παίζει... Και εδώ είναι το πιάνο. Εδώ κάναμε και το «Αχ χελιδόνι μου».

Δύσκολο να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα είναι πιο πυκνά από τις λέξεις που βγαίνουν...

Θέλω να σας πω για την προσωπική μας σχέση. Ο Μάνος είναι ο πρώτος άνθρωπος που με πήρε από το χέρι και πήγαμε στην οδό Σταδίου και ανεβήκαμε και είχε ένα παλιότερο πιάνο και μου γνώρισε τον Λευτέρη Παπαδόπουλο...

Η συγκίνηση είναι μεγάλη. Είναι εδώ η Εμμανουέλα, η εγγονή του, και η κόρη του η Μυρσίνη. Η άλλη μεγάλη χαρά είναι τα νέα παιδιά. Ολα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με το τραγούδι, δεν έχω δει Ελληνα συνθέτη να τον τραγουδάνε τόσο νέα παιδιά. Αυτό είναι κάτι που το κέρδισε ο Μάνος.